Boerderij Dignahoeve
Noorddammerweg - 1900
Foto's -> Gebouwen -> Boerderijen
(Ronald Brouwer - 2008)
Tekening van Huub Prinsen van de Dignahoeve
Tekening van Huub Prinsen van de Dignahoeve
De Noordammerweg was vroeger een smalle kaarsrechte grintweg die liep van Bovenkerk naar de Kwakel met aan weerskanten een aantal boerderijen en een paar woningen. Pas na de oorlog van 1940-1945 is de Noorddammerweg geasfalteerd. Aan weerskanten van de weg zag je de uitgestrekte velden met tarwe, gerst, haver, rogge, suikerbieten en aardappelen, onderbroken door stukken weiland waar vee op graasde of benodigd was voor hooi als voer voor de paarden die men nodig had voor het landbouwwerk.
(Bron Privé collectie /Amstelveenweb.com - 2017)
De Dignahoeve aan de Noorddamerweg 64 in de jaren 1930
Een prachtig polderlandschap. Aan de linkerzijde van de weg vanuit Bovenkerk gezien, lag ter hoogte van de bushalte van de Suze Robertsonlaan de ingang van de Dignahoeve en daarachter de hoeve zelf, gebouwd omstreeks 1900. Vanaf 1917 woonde hier de familie Van Duijnhoven en kregen vier kinderen, allen jongens. Na het overlijden van mevrouw van Duijnhoven hertrouwde Van Duijnhoven in februari 1945 en werd het gezin in één keer met vier dochters en een zoon uitgebreid. Zoon Piet werd daar geboren in 1927 en vanaf 1962 bewoonde hij de hoeve met zijn vrouw Adrie Van Duijnhoven. Ook zij kregen vier kinderen, een meisje en drie jongens. Reeds in 1950 werd de Dignahoeve met 25 hectare grond, eigendom van de gemeente Amstelveen en wist de familie, dat er in de verre toekomst huizen op hun akkergrond gebouwd zouden worden. Zoals bij meerdere landbouwers, verkochten Piet en Adrie ook hun aardappelen aan huis en waren zij voor velen een bekende door hun deelname aan de dorpsgemeenschap in Bovenkerk.
Elk seizoen had zijn bekoring en zeker niet alleen als alles in bloei stond, want ook de tijd waarop de akkerbouwer met zijn ploeg en paarden en later met de tractor het land in ging en z'n vakmanschap etaleerde met lange kaarsrechte voren om het weer gereed te maken voor de nieuwe zaai- en poottijd, was een lust voor het oog.
De naam Dignahoeve, die oorspronkelijk werd uitgesproken als Dinjahoeve, is afkomstig uit het latijn van Dignum en betekent "waardig". Dit is een oude naam afkomstig uit de familie Van Duijnhoven. De naam Dignum met als roepnaam Dim komt nog steeds in de familie voor. Veel oud Amstelveners kennen Piet Van Duijnhoven de akkerbouwer en Adrie Van Duijnhoven omdat ze daar aardappels haalden, maar nog veel meer mensen kennen hen vanwege hun inzet op diverse terreinen voor het welzijn van de bewoners van Bovenkerk en Amstelveen.
Op 23 augustus 1989 is begonnen met het bouwrijp maken van de grond voor de Westwijk en toen de huizen van de Betsy Parklaan tot aan het erf van de Dignahoeve kwamen, moest de familie Van Duijnhoven op 1 april 1990 verhuizen. De Dignahoeve was met 1 week gesloopt. Piet en Adrie gingen wonen aan de Watercirkel bij Groenhof. Het was een hele overgang van de hoeve naar een hoek eengezinswoning, maar zij pasten zich snel aan. 'Brood bakt hier ook goed en de was droogt ook'- vertelden zij.
(Bron Privé collectie /Amstelveenweb.com - 2017)
Gedenkplaat in Dignahoeve van de Woningbouwvereniging St. Lodewijk met de tekst: 'Deze steen is d.d. 18 december 1996 gelegd door de heer P.D. van Duijnhoven oud-voorzitter van de wbv. St. Lodewijk tevens de laatste bewoner van de voormalige boerderij 'DIGNAHOEVE'
In december 1996 opende Adrie van Duijnhoven officieel de Dignahof, een van de drie flats in de straat Dignahoeve. In de straat Dignahoeve staan 3 flats, Statenhof, Dignahof en een flat zonder naam. Piet en Adrie van Duijnhoven zijn er trots op dat de naam Dignahoeve nog tot in lengte van dagen behouden blijft en vooral ook omdat op die plek het seniorencomplex "Dignahof" is gebouwd waarvoor Piet van Duijnhoven de eerste paal mocht slaan en Adrie van Duijnhoven de gedenksteen mocht metselen.
Er werd na hun verhuizing een gedicht geschreven over/voor ze geschreven:
Dit huis met zijn lange historie.
Dit huis met zijn eigen verhaal
Van liefde, verdriet, geluk, pijn en glorie,
Dit huis wordt geschiedenis voor ons allemaal.
Eén keer nog dwaal ik langs je bomen en muren,
Ze nemen voor altijd ons verhaal met zich mee,
Dat is gekerfd in je scheuren en schuren,
Dit afscheid doet pijn, maar is ook als een wee.
Want je vruchtbare klei gaf voedsel voor velen
en wordt nu grond tot geborgenheid voor groot en voor klein,
je rust wordt verstoord door duizenden kelen,
'n wens:
Dat je toekomst als Westwijk, je naam en geschiedenis, waardig zal zijn.
Bron van de verhalen: deels Ronald Brouwer, deels Jan van Oostwaard
(Bron Privé collectie /Amstelveenweb.com - 2017)
De Dignahoeve aan de Noorddamerweg 64 in de jaren 1930
Een prachtig polderlandschap. Aan de linkerzijde van de weg vanuit Bovenkerk gezien, lag ter hoogte van de bushalte van de Suze Robertsonlaan de ingang van de Dignahoeve en daarachter de hoeve zelf, gebouwd omstreeks 1900. Vanaf 1917 woonde hier de familie Van Duijnhoven en kregen vier kinderen, allen jongens. Na het overlijden van mevrouw van Duijnhoven hertrouwde Van Duijnhoven in februari 1945 en werd het gezin in één keer met vier dochters en een zoon uitgebreid. Zoon Piet werd daar geboren in 1927 en vanaf 1962 bewoonde hij de hoeve met zijn vrouw Adrie Van Duijnhoven. Ook zij kregen vier kinderen, een meisje en drie jongens. Reeds in 1950 werd de Dignahoeve met 25 hectare grond, eigendom van de gemeente Amstelveen en wist de familie, dat er in de verre toekomst huizen op hun akkergrond gebouwd zouden worden. Zoals bij meerdere landbouwers, verkochten Piet en Adrie ook hun aardappelen aan huis en waren zij voor velen een bekende door hun deelname aan de dorpsgemeenschap in Bovenkerk.
Elk seizoen had zijn bekoring en zeker niet alleen als alles in bloei stond, want ook de tijd waarop de akkerbouwer met zijn ploeg en paarden en later met de tractor het land in ging en z'n vakmanschap etaleerde met lange kaarsrechte voren om het weer gereed te maken voor de nieuwe zaai- en poottijd, was een lust voor het oog.
De naam Dignahoeve, die oorspronkelijk werd uitgesproken als Dinjahoeve, is afkomstig uit het latijn van Dignum en betekent "waardig". Dit is een oude naam afkomstig uit de familie Van Duijnhoven. De naam Dignum met als roepnaam Dim komt nog steeds in de familie voor. Veel oud Amstelveners kennen Piet Van Duijnhoven de akkerbouwer en Adrie Van Duijnhoven omdat ze daar aardappels haalden, maar nog veel meer mensen kennen hen vanwege hun inzet op diverse terreinen voor het welzijn van de bewoners van Bovenkerk en Amstelveen.
Op 23 augustus 1989 is begonnen met het bouwrijp maken van de grond voor de Westwijk en toen de huizen van de Betsy Parklaan tot aan het erf van de Dignahoeve kwamen, moest de familie Van Duijnhoven op 1 april 1990 verhuizen. De Dignahoeve was met 1 week gesloopt. Piet en Adrie gingen wonen aan de Watercirkel bij Groenhof. Het was een hele overgang van de hoeve naar een hoek eengezinswoning, maar zij pasten zich snel aan. 'Brood bakt hier ook goed en de was droogt ook'- vertelden zij.
(Bron Privé collectie /Amstelveenweb.com - 2017)
Gedenkplaat in Dignahoeve van de Woningbouwvereniging St. Lodewijk met de tekst: 'Deze steen is d.d. 18 december 1996 gelegd door de heer P.D. van Duijnhoven oud-voorzitter van de wbv. St. Lodewijk tevens de laatste bewoner van de voormalige boerderij 'DIGNAHOEVE'
In december 1996 opende Adrie van Duijnhoven officieel de Dignahof, een van de drie flats in de straat Dignahoeve. In de straat Dignahoeve staan 3 flats, Statenhof, Dignahof en een flat zonder naam. Piet en Adrie van Duijnhoven zijn er trots op dat de naam Dignahoeve nog tot in lengte van dagen behouden blijft en vooral ook omdat op die plek het seniorencomplex "Dignahof" is gebouwd waarvoor Piet van Duijnhoven de eerste paal mocht slaan en Adrie van Duijnhoven de gedenksteen mocht metselen.
Er werd na hun verhuizing een gedicht geschreven over/voor ze geschreven:
Dit huis met zijn lange historie.
Dit huis met zijn eigen verhaal
Van liefde, verdriet, geluk, pijn en glorie,
Dit huis wordt geschiedenis voor ons allemaal.
Eén keer nog dwaal ik langs je bomen en muren,
Ze nemen voor altijd ons verhaal met zich mee,
Dat is gekerfd in je scheuren en schuren,
Dit afscheid doet pijn, maar is ook als een wee.
Want je vruchtbare klei gaf voedsel voor velen
en wordt nu grond tot geborgenheid voor groot en voor klein,
je rust wordt verstoord door duizenden kelen,
'n wens:
Dat je toekomst als Westwijk, je naam en geschiedenis, waardig zal zijn.
Bron van de verhalen: deels Ronald Brouwer, deels Jan van Oostwaard
