Urbi en Orbi toespraak 2024 van paus Franciscus

KERSTMIS Centrale Loggia van de Sint-Pietersbasiliek, Rome woensdag 25 december 2024

'Beste zusters en broeders, fijne Kerstdagen!

(Foto Vatican Media - 2024)

De Heilige Vader Paus Franciscus tijdens de Urbi et Orbi ceremonie 2024 in de Centrale loggia van de Sint-Pietersbasiliek
Het mysterie dat ons steeds weer verbaast en ontroert, werd deze nacht hernieuwd: de Maagd Maria gaf geboorte aan Jezus, de Zoon van God, wikkelde Hem in doeken en legde Hem in een kribbe. Zo vonden de herders van Bethlehem Hem, vervuld van vreugde, terwijl de engelen zongen: "Eer aan God en vrede aan de mensen" (vgl. Lc 2:6-14). Vrede aan mannen en vrouwen.

Deze gebeurtenis, die meer dan tweeduizend jaar geleden plaatsvond, is inderdaad nieuw gemaakt dankzij de Heilige Geest, dezelfde Geest van Liefde en Leven die de schoot van Maria vruchtbaar maakte en uit haar menselijk vlees Jezus vormde. Vandaag, te midden van de arbeid van onze tijd, wordt het eeuwige Woord van verlossing opnieuw echt vleesgeworden en spreekt tot elke man en vrouw, tot de hele wereld. Dit is de boodschap: "Ik hou van je, ik vergeef je; kom terug naar mij, de deur van mijn hart staat voor je open!"

Broeders en zusters, de deur van Gods hart staat altijd open; laten we naar Hem terugkeren! Laten we terugkeren naar het hart dat ons liefheeft en vergeeft! Laten we door Hem vergeven worden; laten we met Hem verzoend worden! God vergeeft altijd! God vergeeft alles. Laten we onszelf door Hem vergeven.

Dit is de betekenis van de Heilige Deur van het Jubileum, die ik gisteravond hier in de Sint-Pietersbasiliek opende: het vertegenwoordigt Jezus, de Deur van verlossing die voor iedereen openstaat. Jezus is de Deur; de Deur die de Vader van barmhartigheid heeft geopend te midden van onze wereld, te midden van de geschiedenis, zodat wij allemaal naar Hem kunnen terugkeren. We zijn allemaal als verloren schapen; we hebben een Herder en een Deur nodig om terug te keren naar het huis van de Vader. Jezus is die Herder; Jezus is de Deur.



Broeders en zusters, wees niet bang! De Deur staat open, de deur staat wijd open! Het is niet nodig om op de deur te kloppen. Hij staat open. Kom! Laten we verzoend worden met God, en dan zullen we verzoend worden met onszelf en in staat zijn om verzoend te worden met elkaar, zelfs met onze vijanden. Gods genade kan alles. Het maakt elke knoop los; het breekt elke muur van verdeeldheid af; Gods genade verdrijft haat en de geest van wraak. Kom! Jezus is de Deur van Vrede.

Vaak blijven we staan bij de drempel van die Deur; we hebben niet de moed om eroverheen te stappen, omdat het ons uitdaagt om ons leven te onderzoeken. Door die Deur binnengaan vraagt om het offer dat nodig is om een stap voorwaarts te zetten, een klein offer. Een stap zetten naar iets zo groots vraagt ons om onze geschillen en verdeeldheid achter ons te laten en onszelf over te geven aan de uitgestrekte armen van het Kind dat de Vredevorst is. Deze Kerst, aan het begin van het Jubeljaar, nodig ik ieder individu, en alle volkeren en naties, uit om de moed te vinden die nodig is om door die Deur te lopen, om pelgrims van hoop te worden, om het geluid van wapens tot zwijgen te brengen en verdeeldheid te overwinnen!

Moge het geluid van wapens tot zwijgen worden gebracht in het door oorlog verscheurde Oekraïne! Moge er de stoutmoedigheid zijn die nodig is om de deur te openen voor onderhandelingen en voor gebaren van dialoog en ontmoeting, om een rechtvaardige en duurzame vrede te bereiken.

Moge het geluid van wapens tot zwijgen worden gebracht in het Midden-Oosten! Als ik denk aan de Kribbe van Bethlehem, denk ik aan de christelijke gemeenschappen in Palestina en Israël, met name de geliefde gemeenschap in Gaza, waar de humanitaire situatie extreem ernstig is. Moge er een staakt-het-vuren komen, mogen de gijzelaars worden vrijgelaten en mogen de mensen die uitgeput zijn door honger en oorlog hulp krijgen. Ik betuig mijn verbondenheid met de christelijke gemeenschap in Libanon, met name in het zuiden, en met die van Syrië, in deze uiterst delicate tijd. Mogen de deuren van dialoog en vrede in de hele regio, die verwoest is door conflicten, open worden gegooid. Hierbij denk ik ook aan het Libische volk en moedig ik hen aan om oplossingen te zoeken die nationale verzoening mogelijk maken.

Moge de geboorte van de Verlosser een nieuw seizoen van hoop brengen voor de families van duizenden kinderen die sterven aan een uitbraak van mazelen in de Democratische Republiek Congo, voor de mensen in het oosten van dat land, en voor Burkina Faso, Mali, Niger en Mozambique. De humanitaire crisis die hen treft, wordt voornamelijk veroorzaakt door gewapende conflicten en de plaag van het terrorisme, verergerd door de verwoestende effecten van klimaatverandering, wat resulteert in het verlies van levens en de ontheemding van miljoenen mensen. Mijn gedachten gaan ook uit naar de volkeren van de landen van de Hoorn van Afrika, voor wie ik de gaven van vrede, eendracht en broederschap afsmeekt. Moge de Zoon van de Allerhoogste de inspanningen van de internationale gemeenschap ondersteunen om de toegang tot humanitaire hulp voor de burgerbevolking van Soedan te vergemakkelijken en nieuwe onderhandelingen voor een staakt-het-vuren te starten.

Moge de proclamatie van Kerstmis troost bieden aan de mensen van Myanmar, die door het voortdurende wapengekletter enorm lijden en gedwongen zijn hun huizen te ontvluchten.

Moge het Kind Jezus de politieke autoriteiten en alle mensen van goede wil op het Amerikaanse continent inspireren om zo snel mogelijk effectieve oplossingen te vinden, in rechtvaardigheid en waarheid, om sociale harmonie te bevorderen, met name in Haïti, Venezuela, Colombia en Nicaragua. Mogen zij, met name tijdens dit Jubeljaar, werken aan het bevorderen van het algemeen welzijn en het respecteren van de waardigheid van elke persoon, waarbij politieke verdeeldheid wordt overwonnen.

Moge het Jubileum een kans zijn om alle scheidingsmuren af te breken: de ideologische muren die zo vaak het politieke leven kenmerken, en ook fysieke muren, zoals de verdeeldheid die het eiland Cyprus nu al vijftig jaar treft en zijn menselijke en sociale structuur heeft gescheurd. Ik hoop dat er een wederzijds overeengekomen oplossing wordt gevonden, een oplossing die een einde kan maken aan de verdeeldheid met volledig respect voor de rechten en waardigheid van alle Cypriotische gemeenschappen.

Jezus, het eeuwige Woord van God dat vleesgeworden is, is de wijd openstaande Deur; hij is de wijd openstaande Deur waar we worden uitgenodigd om binnen te gaan, om de betekenis van ons bestaan en de heiligheid van al het leven te herontdekken - want elk leven is heilig - en om de fundamentele waarden van de menselijke familie te herwinnen. Hij wacht op ons bij de drempel. Hij wacht op ieder van ons, vooral de meest kwetsbaren. Hij wacht op de kinderen, al die kinderen die lijden onder oorlog en honger. Hij wacht op de ouderen, die zo vaak gedwongen worden om in omstandigheden van eenzaamheid en verlatenheid te leven. Hij wacht op hen die hun huis zijn kwijtgeraakt of die hun thuisland ontvluchten in een poging een veilige haven te vinden. Hij wacht op allen die hun baan zijn kwijtgeraakt of geen werk kunnen vinden. Hij wacht op gevangenen die, ondanks alles, nog steeds kinderen van God zijn, altijd kinderen van God. Hij wacht op allen – en er zijn er velen – die vervolging doorstaan vanwege hun geloof.

Laten we op deze feestelijke dag niet nalaten onze dankbaarheid te uiten aan hen die zich, in stilte en trouw, inzetten voor het goede en het dienen van anderen. Ik denk aan ouders, opvoeders en leraren, die de grote verantwoordelijkheid hebben om toekomstige generaties te vormen. Ik denk ook aan gezondheidswerkers, de ordehandhavers en al die mannen en vrouwen die liefdadigheidswerken verrichten, met name missionarissen over de hele wereld: zij brengen licht en troost aan zoveel mensen in moeilijkheden. Tegen hen allen willen we zeggen: Dank u wel!

Broeders en zusters, moge het Jubeljaar een gelegenheid zijn om schulden te vergeven, met name die welke de armste landen belasten. Ieder van ons is geroepen om degenen te vergeven die ons iets hebben misdaan, omdat de Zoon van God, geboren in de kou en duisternis van de nacht, ons heeft vergeven. Hij kwam om ons te genezen en te vergeven. Laten we als pelgrims van hoop naar buiten gaan om hem te ontmoeten! Laten we de deuren van ons hart voor hem openen. Laten we de deuren van ons hart voor hem openen, zoals hij de deur van zijn hart voor ons heeft geopend.

Ik wens iedereen een serene en gezegende kerst.'

Urbi et Orbi (letterlijk 'aan de stad [Rome] en aan de wereld') duidt op een pauselijke toespraak en apostolische zegen die door de paus wordt gegeven bij bepaalde plechtige gelegenheden.

De term Urbi et Orbi is ontstaan uit het bewustzijn van het oude Romeinse Rijk. De aanroeping wordt door de paus uitgedrukt in zijn hoedanigheid als zowel bisschop van Rome (urbs = stad; urbi de corresponderende datiefvorm; vergelijk: stedelijk) als hoofd van de Rooms-Katholieke Kerk over de hele wereld (orbis = aarde; orbi de corresponderende datiefvorm; vergelijk: baan).