stratenregister

Barnsteen is een fossiele hars van prehistorische naaldbomen, Pinus succinifera. Deze hars is miljoenen jaren geleden uit de bomen gedropen en daarna versteend. Barnsteen stamt dus uit het Paleozoïcum tot aan het Quartair. De kleur is warmgeel tot donkerrood en de mooiste barnsteen is doorzichtig.

De Heilige Ambrosius (339 - 4 april 397)
Kerkvader - bisschop van Milaan.

Ameland is een Waddeneiland en gemeente, voor de kust van (en behorend tot) de provincie Friesland.
Hier spreekt men van Amelân. Het eiland heeft een oppervlakte van 273 km², waarvan 57,23 km² land, 0,34 km² binnenwater en 215,43 km² buitenwater (Waddenzee).
De gemeente bestaat uit Ballum, Buren, Hollum en Nes. Het gemeentebestuur zetelt te Ballum. Ameland wordt door het Borndiep gescheiden van Terschelling en door het Friese Zeegat van Schiermonnikoog. De duinen in het noordwesten worden beschermd om afslag van de kust tegen te gaan.

Rivier de Amstel (Aemstelle).
Aemstelle is afgeleid van: Aeme = waterloop en Stelle = dijk.Amstel, De Amstel (Naar Aeme-stelle, een oud-Nederlands woord voor "waterachtig gebied")

De Amstel (Naar Aeme-stelle, een oud-Nederlands woord voor "waterachtig gebied") is een gekanaliseerde rivier in het zuiden van Noord-Holland.

Buitengebied Noord
Dijk langs rivier de Amstel (Aemstelle), ten noorden van de Oranjebaan.
Aemstelle is afgeleid van: Ame = waterloop en Stelle = dijk.
Zie ook foto's van huizen aan de Amsteldijk-Noord

Buitengebied Zuid
Dijk langs rivier de Amstel (Aemstelle), ten zuiden van de Oranjebaan.
Aemstelle is afgeleid van: Ame = waterloop en Stelle = dijk.

Het Amsteleiland is gelegen aan de Amsteldijk Zuid. Het had tot het einde van de jaren tachtig een industri?le bestemming. Nadat de industrie was vertrokken, werd het eiland ingenomen door kunstenaars. Zie ook Amsteleiland.
In 2012 moesten de kunstenaars vertrekken. De gemeente Amstelveen vond herinrichting van het verwaarloosde industriele gebied noodzakelijk, om er een zinvollere bestemming en een mooiere uitstraling te krijgen. Er komen in totaal maximaal 30 woningen op het eiland. (mei 2014)

Buitenplaats aan de Amstel met "plaisiertuyn".

De Buitenplaats Amstelhoven bestaat niet meer. In het boek 'Amstelveen - Acht eeuwen geschiedenis' staat geschreven: Evenmin bestaat meer het noordelijk van 'Amstelvliet' gelegen buiten 'Amstelhoven', dat in enige lotsverbondenheid met 'Amstelvliet' zijn loopbaan begon, zoals wij bij de. bespreking van dit buiten gezien hebben. In 1732 wordt het drietal aldus omschreven:

1° 'huisinge en getimmertens staande op de hofstede van Gerrit  Nieuwenhuijsen, huurwaarde: ƒ 50,- per jaar('Amstelvliet');'  20 'een huijsie, dat jaarlijks verhuurd wordt voor ƒ 25, . Eigenaar: Gerrit Nieuwenhuijsen ('Amstelhoven');' 30 'een tuin van Gerrit Nieuwenhuijsen, sijnde hierbij nog 12 morgen lants ('Amstelland') en de boerenbruiker 'Amstelhoven'.

Wij zagen deze drie op 10 mei 1784 in het bezit komen van Carel van Henghel. Zijn enige dochter, Judith Hermana Elisabeth van Hengel, gesproten uit zijn huwelijk met Margaretha van Resant, trouwde met Cornelis van Sorgen. Op 23 mei 1807 verkochten zij de buitenplaats genaamd 'Amstelhoven' met zijn herenhuis en verder de boerenbruiker genaamd 'Amstelhoven' met huizing, stalling en 12 morgen land en nog de tuin met heerenhuizing en koepel genaamd ''Amstelland, gelegen achter de gemelde boerenbruiker, voor ƒ 5.300,- aan Pieter Christoffel Schröder. Toen diens vrouw, Geertruij Kuijper, overleed werd op 9 september 1810 de helft van het hele complex op haar man overgeboekt. Hij hertrouwde met Engelina Pieters, die bij de scheiding van de boedel van wijlen haar man op 19 augustus 1822 'de buitenplaats met deszelfs heerenhuizing, koepel en tuin' ontvangt.

Engelina hertrouwt weer met Hendrik Florijn. Dit echtpaar verkoopt 'de buitenplaats, genaamd Amstelhoven, met deszelfs herenhuizing' voor ƒ 1.550 aan de heer Johann Wilhelm Statius Muller, predikant bij de Luthersche Gemeente te Amsterdam (7 maart 1828). Misschien betrof het hier een verkapte schenking, want Ds. Statius Muller doet de buitenplaats op 16 augustus 1830 alweer van de hand voor ƒ 3.000,-.

Amstelland
Hoogheemraadschap dat deels in de provincie Noord-Holland en deels in de provincie Utrecht ligt. Het omvat in het algemeen de landen die hun water lozen op Amstellands boezem, die grotendeels gevormd wordt door de Amstel, de Drecht, Kromme Mijdrecht, Angstel, Bullewijk en Holendrecht.

Zijstraat van Amsteldijk Zuid
Vermoedelijk is de naam Amstelslag afgeleid van het afslaan van de weg langs de Amstel.

Buitengebied - Noord
Amstelzijde is de weg langs de rivier de Amstel, tussen Amsteldijk Zuid en Amsteldijk Noord.. Het ligt ten noorden van het dorp Ouderkerk.

Weg naar Amsterdam.
Heel vroeger heette deze weg de Veendijk en was bedoeld als waterkering tegen het opdringerige water van de Nieuwe Meer. De Veendijk liep oorspronkelijk in de 12de eeuw van de Overtoom rechtdoor naar Thamen bij Uithoorn.
Zie ook foto's en verhalen over de Amsterdamseweg

Anna Blaman, pseudoniem van Johanna Petronella Vrugt (Rotterdam, 31 januari 1905 - aldaar, 13 juli 1960) was een Nederlandse schrijfster van romans, verhalen en gedichten. Haar pseudoniem is een afkorting van 'Ben Liever Als MAN'. Alvorens zich aan haar schrijversloopbaan te wijden, studeerde en doceerde Blaman Frans.
Zij vestigde haar naam in 1941 met de roman 'Vrouw en vriend'. Enige jaren later, in november 1948, verscheen 'Eenzaam avontuur', een compositorisch gelaagde roman die door Simon Vestdijk omschreven werd als een meesterwerk, maar in de reformatorische en katholieke pers grote deining veroorzaakte vanwege de (homo-)erotische passages. Deze opschudding culmineerde in 1949 in het Boekentribunaal, een schijnproces in het Rotterdamse beursgebouw, waar Blaman door collega-literatoren werd aangeklaagd op grond van literaire gebreken.
Albert Helman vervulde de rol van aanklager. De schrijfster liet hier verstek gaan. Hoewel zij (feitelijk haar roman) uiteindelijk werd vrijgesproken, voelde Blaman zich nog geruime tijd door de affaire beschadigd.

Anna Pawlowa, hoort eigenlijk als Anna Matvejevna Pavlova geschreven te worden, aangezien zij geboren is in Rusland, Sint-Petersburg op 12 februari 1881. Zij debuteerde in 1899 bij het Keizerlijk Russisch Ballet en kreeg vanaf 1909 wereldnaam toen ze optrad bij het ballet van Serge Diaghilev met de speciaal voor haar in 1905 door Michel Fokine gemaakte solo 'De stervende zwaan'. In januari 1931 kwam het Pavlovagezelschap naar Den Haag aan de vooravond van een afscheidstournee, dat jaren zou gaan duren. Helaas kreeg zij onderweg een treinongeluk en tijdens de herstelperiode van haar verwondingen, ontstond een longontsteking die haar fataal werd. Anna Pawlowa stierf in de slaapkamer van Hotel Des Indes in Den Haag op 23 januari 1931. Zij wordt beschouwd als de beroemdste ballerina aller tijden.

Anna (Sophia) Polak werd in Rotterdam op 27 april 1874 geboren, uit Joodse ouders. Zij begon zich te interresseren voor vrouwenvraagstukken en werd directrice van het Nationaal Bureau voor Vrouwenarbeid, maar toen zij begon te dementeren werd ze eervol ontslagen. Halverwege de oorlog werd Anna Polak op transbort gesteld van Westerbork naar Austerlitz waar zij na aankomst direct werd vermoord. Anna Polak overleed op 26 februari 1943.