1 mei de Internationale Dag van de Arbeiders
Nieuws -> InformatiefBron: Wikipedia/Amstelveenweb
01-05-2019
De Internationale Dag van de Arbeiders, in sommige landen ook wel Dag van de Arbeid genoemd is een viering van de arbeiders en de arbeidersklasse die elk jaar op 1 mei, een oud Europees lentefeest, door de internationale arbeidersbeweging wordt gehouden.
De datum werd gekozen door een pan-nationale organisatie van socialistische en communistische politieke partijen om de Haymarket-affaire te herdenken, die zich op 4 mei 1886 in Chicago voordeed. De Zesde Conferentie van de Tweede Internationale van 1904 riep 'alle organisaties en vakbonden van de Sociaaldemocratische Partij van alle landen op om op 1 mei 1904 energiek te demonstreren voor de wettelijke oprichting van de 8-uursdag, voor de eisen van de klassen van het proletariaat en voor de universele vrede'.
1 mei is een nationale feestdag in veel landen over de hele wereld, in de meeste gevallen als 'Dag van de Arbeid', 'Internationale Dag van de Arbeid' of een soortgelijke naam - hoewel sommige landen een Dag van de Arbeid vieren op andere voor hen belangrijke data, zoals de Verenigde Staten, die op de eerste maandag van september de Dag van de Arbeid vieren.
Vanaf het einde van de 19de eeuw, toen de vakbonds- en arbeidersbewegingen groeiden, kozen de vakbondsmensen verschillende dagen als dag om de arbeid te vieren. In de Verenigde Staten en Canada werd in de jaren 1980 voor het eerst een septembervakantie, de Dag van de Arbeid voorgesteld. In 1882 stelde Matthew Maguire, een machinist, voor het eerst een arbeidsdag voor op de eerste maandag van september, toen hij secretaris was van de Central Labor Union (CLU) van New York. Anderen stellen dat het voor het eerst werd voorgesteld door Peter J. McGuire van de American Federation of Labor in mei 1882, na getuige te zijn geweest van het jaarlijkse arbeidsfeest dat in Toronto, Canada, gehouden werd. In 1887 was Oregon de eerste staat van de Verenigde Staten die er een officiële feestdag van maakte. Tegen de tijd dat het een officiële federale feestdag werd in 1894, vierden 30 Amerikaanse staten officieel de Dag van de Arbeid. Zo was in 1887 in Noord-Amerika de Dag van de Arbeid een gevestigde, officiële feestdag, maar in september, niet op 1 mei.
(Bron Wikipedia - 2019)
De heilige Jozef, patroonheilige van de timmerlieden, werkt met een balk voor het Kindje Jezus dat er al het hout van zijn kruis in lijkt te zien op een schilderij uit 1640 van Georges de La Tour (1593-1652) een Franse barokschilder uit de Franse School. (Hebreeuws: יוֹסֵף, Yosef (bijgenaamd de Timmerman) geldt in het christelijk geloof als de pleegvader, of voedstervader, van de hoofdfiguur van het christendom, Jezus Christus. Volgens evangelieverhalen was hij ten tijde van Jezus' geboorte met Maria verloofd, maar had nog geen gemeenschap met haar gehad. Jozef wordt in Matteüs genoemd als zoon van een verder onbekende Jakob
1 mei werd gekozen als Internationale Dag van de Arbeid om de Haymarket-affaire in Chicago in 1886 te herdenken. In dat jaar, dat begon op 1 mei, vond er een algemene staking plaats voor de achturige werkdag. Op 4 mei trad de politie op om een volksvergadering ter ondersteuning van de staking te verspreiden toen een onbekende een bom gooide. De politie reageerde door op de arbeiders te schieten. Honderden arbeidersleiders en sympathisanten werden later opgepakt en vier werden geëxecuteerd door ophanging, na een proces dat werd gezien als een gerechtelijke dwaling. De volgende dag op 5 mei in Milwaukee, Wisconsin schoot de staatsmilitie de volgende dag op een menigte stakers die zeven dodelijke slachtoffers maakte, onder wie een schooljongen en een man die kippen voedde in zijn tuin.
In 1889 werd een bijeenkomst in Parijs gehouden door het eerste congres van de Tweede Internationale, op voorstel van Raymond Lavigne die opriep tot internationale demonstraties op de verjaardag van de protesten in Chicago in 1890. May Day werd formeel erkend als een jaarlijks terugkerend evenement op het tweede congres van de Internationale in 1891. Vervolgens vonden de rellen van 1894 plaats. Het Internationaal Socialistisch Congres, Amsterdam 1904, riep 'alle organisaties en vakbonden van de Sociaaldemocratische Partij van alle landen op om op 1 mei 1904 energiek te demonstreren voor de wettelijke oprichting van de 8-urige werkdag, voor de klasseneisen van het proletariaat en voor universele vrede'. Het congres maakte het 'voor de proletarische organisaties van alle landen verplicht om op 1 mei de werkzaamheden te staken, waar dat mogelijk is zonder dat de arbeiders gewond zijn'.
1 mei is sinds de Tweede Internationale het middelpunt geweest van demonstraties van verschillende socialistische, communistische en anarchistische groeperingen. De 1ste mei dag is een van de belangrijkste feestdagen in communistische landen zoals Noord-Korea, Cuba en de landen van de voormalige Sovjet-Unie. De vieringen in deze landen worden meestal gekenmerkt door uitgebreide personeelsparades, met inbegrip van displays van militaire hardware en soldaten. In 1955 wijdde de katholieke kerk 1 mei aan 'Sint Jozef de Arbeider'. De heilige Jozef is de beschermheilige van onder andere arbeiders en ambachtslieden.
Tijdens de Koude Oorlog werd mei de dag van de Koude Oorlog de gelegenheid voor grote militaire parades op het Rode Plein door de Sovjet-Unie en bijgewoond door de hoogste leiders van het Kremlin, in het bijzonder het Politbureau, op de top van het Mausoleum van Lenin. Het werd een blijvend symbool van die periode. Vandaag de dag vieren de meeste landen over de hele wereld op 1 mei een arbeidersdag.