73 jaar na de atoombom op Hiroshima en Nagasaki

Tijdens de Tweede Wereldoorlog had de Second General Army (日本軍総軍 (日本軍) Dai-ni Sōgun), een legergroep van het keizerlijke Japanse leger, de verantwoordelijkheid voor de verdediging van Honshū, Kyūshū en Shikoku tijdens de slotfase van de Pacific War. Het Regionale Leger van Chūgoku van Japan had een hoofdkwartier in Hiroshima en het Hoofdkwartier voor de Marine van het Leger in de haven van Ujina. De stad had ook grote depots met militaire voorraden en was een belangrijk centrum voor de scheepvaart.

De Pacific-oorlog, ook wel de Asia-Pacific-oorlog genoemd, was de locatie van de Tweede Wereldoorlog. Er werd gevochten over een uitgestrekt gebied dat de Stille Oceaan en eilanden, het zuidwestelijke deel van de Stille Oceaan, Zuidoost-Azië en China omvatte (inclusief het sovjet-Japanse conflict van 1945).

De tweede Chinees-Japanse oorlog tussen het Japanse Rijk en de Republiek China was aan de gang sinds 7 juli 1937, met vijandelijkheden die teruggaan tot 19 september 1931 met de Japanse invasie van Mantsjoerije. Het is echter algemeen aanvaard dat de Pacific Oorlog begon op 7/8 december 1941, toen Japan Thailand binnenviel en de Britse bezittingen van Maleisië, Singapore en Hong Kong, evenals de militaire en marinebases van de Verenigde Staten in Hawaï, Wake Island, Guam en de Filippijnen aanviel.

(Bron Wikipedia - 2018)

Op het moment dat deze foto (l) werd gemaakt, was de paddenstoelrook van de ontplofte atoombom 20.000 meter boven Hiroshima, terwijl de rook van het uiteenspatten van de eerste atoombom zich had verspreid over 10.000 meter op het doel aan de voet van de stijgende kolom. Zes vliegtuigen van de 509ste Composite Group namen deel aan deze missie: één om de bom te dragen (Enola Gay), één om wetenschappelijke metingen van de ontploffing te doen (The Great Artiste), één om foto's te nemen (Necessary Evil), terwijl de anderen ongeveer een uur vooruit vlogen om als weerscouts te fungeren (08/06/1945). Slecht weer zou een doelstelling diskwalificeren aangezien de wetenschappers op een visuele levering aandrongen. Het primaire doelwit was Hiroshima, het secundaire was Kokura, en het tertiaire was Nagasaki. Foto rechts: Atoombombardement op Nagasaki op 9 augustus 1945, genomen door Charles Levy

De bombardementen op Tokio en andere steden in Japan tijdens de Tweede Wereldoorlog veroorzaakten wijdverbreide verwoesting en honderdduizenden doden onder de burgerbevolking. Dergelijke luchtaanvallen vonden niet plaats op Hiroshima. Er bestond echter een reële dreiging, die werd onderkend. Om zich te beschermen tegen mogelijke brandbommen in Hiroshima, werden schoolkinderen van 11-14 jaar gemobiliseerd om huizen te slopen en brandgangen te maken.

Op maandagochtend 6 augustus 1945 om 8 uur 15 werd het kernwapen 'Little Boy' op Hiroshima gedropt van een Amerikaanse Boeing B-29 Superfortress, de Enola Gay, gevlogen door kolonel Paul Tibbets, waarbij naar schatting 70.000 mensen omkwamen, waaronder 20.000 Japanse strijders en 2000 Koreaanse slavenarbeiders. Tegen het einde van het jaar brachten letsel en straling het totale aantal doden op 90.000-166.000. De bevolking voor de bombardementen was ongeveer 340.000 tot 350.000. Ongeveer 70 procent van de gebouwen in de stad werd verwoest en nog eens 7 procent raakte zwaar beschadigd.



De openbaring van filmbeelden van de stad na de aanval en een deel van het onderzoek van de Atomic Bomb Casualty Commission naar de menselijke gevolgen van de aanval, werd beperkt tijdens de bezetting van Japan. Veel van deze informatie werd gecensureerd tot de ondertekening van het Verdrag van San Francisco in 1951 na het herstellen van de contacten met de Japanners. Hiroshima was de eerste stad die het doelwit was van een kernwapen, toen de United States Army Air Forces (USAAF) een atoombom lieten vallen.