Adventsmuziek uit middeleeuwen en renaissance in de Kruiskerk

Muzikale vesper, zondag 9 december 17.00 uur in de Kruiskerk Amstelveen

In de Kruiskerk in Amstelveen is op zondagmiddag 9 december 2012 om 17.00 uur een muzikale vesper. Het vocaal ensemble Linguae atque Cordis zingt adventsmuziek uit middeleeuwen en renaissance. De muzikale leiding is in handen van Bert ’t Hart, die ook enkele werken op het orgel ten gehore zal brengen. Vanaf 16.30 uur is er koffie, thee en limonade. De toegang is gratis. Na afloop wordt een vrijwillige bijdrage gevraagd. 

Al sinds de vroege middeleeuwen bereidt de kerk zich jaarlijks in de weken voor de geboorte van Christus voor op zijn komst: de advent. Al die eeuwen is er aparte muziek voor deze tijd gemaakt. De vroegst opgeschreven muziek van West-Europa, het Gregoriaans,  kent voor deze periode tijdeigen introïtuszangen en antifonen. Tijdens de renaissance werden onder andere door componisten van de Vlaamse school motetten voor de adventstijd gecomponeerd.

(Foto Protestants Amstelveen - 2012)

De vespers (of het avondgebed) behoren tot de getijden in de Rooms-katholieke en Oosters-orthodoxe Kerk en worden gebeden om 17-18 uur. Het woord komt uit het Latijn, van vespera, dat avond betekent

Zondag 9 december wordt een kleine selectie van deze muziek uitgevoerd. Het vocaal ensemble Linguae atque Cordis zingt uit het gregoriaanse repertoire de introïtuszang Rorate caeli (‘dauwt hemelen’, een citaat uit Jesaja 45: 8) en een Magnificat (Maria-lofzang) dat omlijst wordt door enkele beroemde antifonen: de zogenaamde O-antifonen, die samen het verlangen naar Jezus’ komst uitdrukken.

Uit de renaissance klinkt een adventmotet van Adrian Willaert (ca. 1490 - 1562), een Vlaming die componist was in de San Marco van Venetië: In Adventu Domini is gebaseerd op de middeleeuwse hymne Conditum alme siderum. Daarnaast wordt een Willaert-motet uitgevoerd, dat hij gecomponeerd heeft voor de vastentijd maar dat door het ingetogen karakter goed past bij de overgang van het eind van een kerkelijk jaar naar het begin van het nieuwe: het prachtige Pater, peccavi.

De muzikale leiding berust bij Bert ’t Hart, die op het kistorgel enkele orgelversetten van Jean Titelouze (1562 -1633) speelt en op het grote Flentrop-orgel van J.S. Bach ‘Meine Seele erhebt den Herren’ laat horen, een fuga over het Magnificat voor ‘organo pleno’.