Afscheidstoespraak van NAVO-secretaris-generaal Jens Stoltenberg

Toespraak van NAVO-secretaris-generaal Jens Stoltenberg op het evenement van het Duits Marshall Fonds 'Reflecties op een uitdagend decennium' op donderdag19 september 2024 in Brussel.

Het evenement werd georganiseerd door het Duits Marshall Fonds, deelde secretaris-generaal Jens Stoltenberg vijf belangrijke lessen voor het aanhoudende succes van de NAVO na een beslissend decennium aan het roer van de NAVO.

Als onderdeel van zijn afscheidstoespraak benadrukte de heer Stoltenberg het belang van het blijven verhogen van de defensie-uitgaven en het waarborgen van robuuste economische relaties tussen bondgenoten. Hij benadrukte de standvastige steun van de NAVO aan Oekraïne en hoe cruciaal dit zal zijn om een einde te maken aan de oorlog van Rusland. Terugblikkend op de ervaring van de NAVO in Afghanistan, onderstreepte de secretaris-generaal ook de noodzaak om de doelstellingen van toekomstige militaire operaties buiten de grenzen van de NAVO duidelijk te definiëren.

De heer Stoltenberg sloot zijn toespraak af door het belang van de transatlantische band tussen Europa en Noord-Amerika te benadrukken, en benadrukte dat "investeren in de transatlantische relatie de enige winnende weg vooruit is."

Secretaris-generaal van de NAVO: Dank u wel Ian.

Geachte gasten, Dames en heren.

Het is geweldig om hier vanavond te zijn, geweldig om hier te zijn bij het Duits Marshall Fonds. En zoals u zei, Ian, 10 jaar geleden, bijna precies 10 jaar geleden, toen ik begon als secretaris-generaal van de NAVO, werd het eerste platform, de eerste toespraak hier bij het Duits Marshall Fonds, gehouden. Het is dus geweldig om terug te zijn en mijn termijn af te sluiten met een toespraak voor dezelfde instelling. En heel erg bedankt voor de uitstekende samenwerking die we de afgelopen jaren hebben gehad.

Toen, zoals sommigen van u misschien weten, begin 2014, toen ik voor het eerst werd benaderd met de vraag of ik openstond om secretaris-generaal van de NAVO te worden, deed ik dat, zoals ik altijd doe.

Ik ging naar mijn vader en vroeg om advies. En hij zei dat er niet zoveel gebeurt bij de NAVO. Hij was dus niet erg enthousiast over het idee dat ik daarheen zou gaan en een paar saaie jaren zou hebben. En ik luisterde heel aandachtig naar hem, want hij ging in de jaren 50 bij de Buitenlandse Dienst in Noorwegen. Hij was minister van Defensie en minister van Buitenlandse Zaken. En hij woonde meer NAVO-vergaderingen bij dan bijna elke andere Noor. En misschien had hij gelijk dat de NAVO traditioneel vrij statisch was. Maar 'statisch', stil, is absoluut niet de juiste manier om de Alliantie in het afgelopen decennium te beschrijven.

Sinds ik in 2014 mijn functie als secretaris-generaal op me nam, is de wereld om ons heen ingrijpend veranderd. We hebben de illegale annexatie van de Krim door Rusland gezien. De opkomst van ISIS. De grootschalige invasie van Oekraïne door Rusland. Groeiende concurrentie met China. De COVID-pandemie. Geavanceerdere cyberaanvallen. En de toenemende impact van klimaatverandering op onze veiligheid. En zo gaat de lijst maar door.

Tijdens mijn tijd als secretaris-generaal is de relevantie van de NAVO in twijfel getrokken. De Alliantie is beschreven als: Verdeeld. Achterhaald. En hersenloos. Maar de realiteit is dat de NAVO: Sterk. Verenigd. En belangrijker dan ooit is. We hebben in deze 10 jaar de grootste transformatie in een generatie ondergaan. We hebben onze verdediging versterkt. Van nul naar tienduizenden gevechtsklare NAVO-soldaten op onze oostelijke flank. Van duizenden naar een half miljoen troepen in hoge paraatheid.

En van drie naar 23 bondgenoten die minstens twee procent van het BBP aan defensie besteden. We hebben de NAVO als instituut versterkt. Ons gemeenschappelijke budget verdubbeld om ervoor te zorgen dat we effectief kunnen leveren. En onze familie van bondgenoten en partners is gegroeid. Montenegro, Noord-Macedonië, Finland en Zweden sloten zich aan bij onze alliantie. En Oekraïne staat dichter bij de NAVO dan ooit tevoren. In 2014 verleenden we Oekraïne slechts marginale steun. Nu is onze steun enorm. En de NAVO coördineert de steun via ons nieuwe commando in Duitsland.

We hebben ook onze partnerschappen in het mondiale zuiden uitgebreid. Verdiepte relaties met landen in de Indo-Pacific. En de samenwerking tussen de NAVO en de EU heeft ongekende niveaus bereikt. Ik ben er trots op dat ik als secretaris-generaal van de NAVO heb gediend. En dat ik deze alliantie door een beslissend decennium heb geleid. Terwijl ik terugkijk op deze ongelooflijke reis, laat me dan stilstaan bij vijf lessen die van cruciaal belang zijn voor het voortdurende succes van de NAVO in de toekomst. Ten eerste moeten we bereid zijn de prijs voor vrede te betalen.

Het transcript gaat verder: https://www.nato.int/cps/en/natohq/opinions_228915.htm (English)