De Internationale Dag van de Menselijke Ruimtevlucht

De Internationale Dag van de Menselijke Ruimtevlucht (International Day of Human Space Flight) is de jaarlijkse viering, op 12 april, van de verjaardag van de eerste menselijke ruimtevlucht door Joeri Gagarin. De dag werd uitgeroepen tijdens de 65ste zitting van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties op 7 april 2011, een paar dagen voor de 50ste verjaardag van de vlucht.

Yuri Gagarin bemande de Vostok 1-missie in 1961 en voltooide een baan om de aarde van 108 minuten in het Vostok 3KA-ruimtevaartuig, gelanceerd op een Vostok-K-raket vanaf Baikonur Cosmodrome in Kazachstan.

In de Sovjet-Unie werd 12 april sinds 1963 herdacht als Dag van de Kosmonautiek, en in Rusland en sommige voormalige Sovjetstaten wordt dit nog steeds gevierd. Yuri's Night, ook bekend als "World Space Party" is een internationale herdenking die in 2001 in de Verenigde Staten van start is gegaan op de 40ste verjaardag van Gagarins vlucht. Op deze datum wordt ook de eerste lancering van de Space Shuttle herdacht, STS-1 van Columbia op 12 april 1981, precies 20 jaar na de eerste bemande ruimtevlucht.



Joeri Aleksejevitsj Gagarin (9 maart 1934 - 27 maart 1968) was een Sovjet piloot en kosmonaut die de eerste mens werd die een reis in de ruimte maakte, waarmee hij een belangrijke mijlpaal in de ruimtewedloop bereikte; zijn capsule, Vostok 1, voltooide op 12 april 1961 één baan om de aarde. Gagarin werd een internationale beroemdheid en kreeg vele medailles en titels, waaronder Held van de Sovjet-Unie, de hoogste eer van zijn land.

Geboren in het dorp Klushino bij Gzhatsk (een stad die later naar hem werd vernoemd), was Gagarin in zijn jeugd gieter in een staalfabriek in Lyubertsy. Later trad hij toe tot de Sovjet Luchtmacht als piloot en werd gestationeerd op de Luostari Luchtmachtbasis, nabij de Noorse grens, voordat hij samen met vijf andere kosmonauten werd geselecteerd voor het Sovjet ruimtevaartprogramma. Na zijn ruimtevlucht werd Gagarin plaatsvervangend opleidingsdirecteur van het Kosmonauten Training Centrum, dat later naar hem werd vernoemd. Hij werd ook verkozen tot plaatsvervanger van de Sovjet van de Unie in 1962 en vervolgens in de Sovjet van Nationaliteiten, respectievelijk de onder- en de bovenkamer van de Opperste Sovjet.


(Bron Wikipedia - 2010)

De Vostok I afdaal ruimtecapsule in het RSC Energia museum in de stad Korolev (regio Moskou), het filiaal bevindt zich in Baikonur Cosmodrome (Kazachstan). De capsule die zich op 7 kilometer hoogte afsplitste viel apart, zonder parachute op aarde

Vostok 1 was Gagarin's enige ruimtevlucht, maar hij diende als reservebemanning voor de Sojoez 1 missie, die eindigde in een fatale crash, waarbij zijn vriend en medekosmonaut Vladimir Komarov om het leven kwam. Uit angst voor zijn leven verbood de Sovjetregering Gagarin voorgoed om nog langer ruimtevluchten te maken. Nadat hij op 17 februari 1968 zijn opleiding aan de technische academie van de luchtmacht van Zjoekovskij had voltooid, mocht hij met gewone vliegtuigen vliegen. Gagarin stierf vijf weken later op 34-jarige leeftijd toen de MiG-15 training jet die hij bestuurde met zijn vlieginstructeur Vladimir Seryogin neerstortte in de buurt van de stad Kirzhach.


(Bron Wikipedia - 2021)

Ceremonieel portret van de Sovjet-kosmonaut Joeri Aleksejevitsj Gagarin met zijn onderscheidingen op 15 april 1963

Het rapport van de KGB, dat in maart 2003 werd vrijgegeven, verwierp verschillende samenzweringstheorieën en gaf in plaats daarvan aan dat de acties van het personeel van de vliegbasis hadden bijgedragen tot de crash. In het rapport staat dat een luchtverkeersleider Gagarin verouderde weerinformatie verschafte en dat tegen de tijd van zijn vlucht de omstandigheden aanzienlijk waren verslechterd. Het grondpersoneel liet ook externe brandstoftanks aan het vliegtuig zitten. Gagarin's geplande vluchtactiviteiten vereisten helder weer en geen externe tanks. Het onderzoek concludeerde dat het vliegtuig van Gagarin in een spin terecht kwam, ofwel door een vogelaanvaring of door een plotse beweging om een ander vliegtuig te ontwijken.


(Bron Wikipedia - 2013)

De Mikoyan-Gurevich MiG-15 (Russisch: Микоян и Гуревич МиГ-15; USAF/DoD aanduiding: Type 14; NATO rapporteringsnaam: Fagot) is een straaljager ontwikkeld door Mikoyan-Gurevich voor de Sovjet-Unie. De MiG-15 was een van de eerste succesvolle straaljagers met geveegde vleugels om hoge transonische snelheden te bereiken. In gevechten boven Korea overtrof het de straaljagers met rechte vleugels, die grotendeels werden gedegradeerd tot grondaanvalsvliegtuigen, en werd snel tegengegaan door de vergelijkbare Amerikaanse North American F-86 Sabre

Door het verouderde weerbericht dacht de bemanning dat hun hoogte hoger was dan het was en kon niet goed reageren om de MiG-15 uit zijn spin te halen. Een andere theorie, in 2005 naar voren gebracht door de oorspronkelijke crashonderzoeker, stelt dat een ventilatieopening in de cabine per ongeluk open was gelaten door de bemanning of de vorige piloot, wat leidde tot zuurstoftekort en waardoor de bemanning niet in staat was het vliegtuig te besturen. Een vergelijkbare theorie, gepubliceerd in Air & Space magazine, is dat de bemanning de open opening ontdekte en de procedure volgde door een snelle duik uit te voeren naar een lagere hoogte. Deze duik veroorzaakte dat zij het bewustzijn verloren en neerstortten.