De Paasmis van paus Franciscus in Rome op 17 april 2022

Op zondagochtend 17 april 2022 in de Pauselijke Kapel op het Sint-Pietersplein in Vaticaan in Rome vanaf 10.00 uur zal de Heilige Vader voorgaan in de Eucharistieviering. Aan het einde van de viering, om 12.00 uur, zal hij vanaf de centrale loggia van de Basiliek de zegen 'Urbi et Orbi' uitspreken.

Patriarchen, kardinalen, aartsbisschoppen en bisschoppen die met de Heilige Vader willen concelebreren, worden verzocht om 9.15 uur in de kapel van Sint Sebastiaan in de Basiliek aanwezig te zijn om hun liturgische gewaden aan te trekken en mee te nemen: patriarchen en kardinalen de witte damasten mijter, aartsbisschoppen en bisschoppen de witte mijter.

De presbyters die met de Heilige Vader willen concelebreren, voorzien van een speciaal ticket, afgegeven door het Bureau voor Liturgische Vieringen van de Paus, via de procedure die is aangegeven op de site tickets.liturgiepontificie.va, tot er plaatsen beschikbaar zijn, zullen om 8.30 uur bij de Arm van Constantijn aanwezig moeten zijn om de liturgische gewaden aan te trekken, waarbij zij amitto, kiel, cinctuur en witte stola meebrengen.

De Patriarchen, Kardinalen, Aartsbisschoppen en Bisschoppen en al degenen die, in overeenstemming met het Motu Proprio "Pontificalis Domus", de Pauselijke Kapel vormen en, uitgerust met de Kennisgeving, wensen deel te nemen aan de liturgische viering zonder te concelebreren en hun eigen koor dragen gewoonte. , worden verzocht om 9.30 uur op het kerkhof van de Sint-Pietersbasiliek te zijn. Lees ook: Boekje voor de viering (pdf 44 pagina’s).


(Bron YouTube/Amstelveenweb.com - 2022)

Paus Franciscus geboren als Jorge Mario Bergoglio (1936) is het hoofd van de Katholieke Kerk en sinds 2013 vorst van Vaticaanstad. Op de foto gaat hij de Orbi et Urbi, zijn Paasboodschap in Rome voorlezen op zondag 17 april 2022

URBI ET ORBI BOODSCHAP VAN ZIJNE HEILIGHEID PAUS FRANCIS

'Beste broeders en zusters, Zalig Pasen!

Jezus, de Gekruisigde, is opgestaan! Hij staat temidden van hen die om Hem rouwden, opgesloten achter gesloten deuren en vol angst en vrees. Hij komt naar hen toe en zegt: "Vrede zij met u!" (Joh 20,19). Hij toont de wonden in zijn handen en voeten, en de wonde in zijn zijde. Hij is geen geest; het is werkelijk Jezus, dezelfde Jezus die aan het kruis gestorven is en in het graf gelegd is. Voor de ongelovige ogen van de discipelen, herhaalt hij: "Vrede zij met u!" (v. 21).

Ook onze ogen zijn ongelovig op deze Pasen van de oorlog. We hebben al te veel bloed gezien, al te veel geweld. Ook onze harten zijn vervuld van angst en vrees, omdat zoveel van onze broeders en zusters zich hebben moeten opsluiten om veilig te zijn voor bombardementen. We hebben moeite om te geloven dat Jezus echt is opgestaan, dat hij echt heeft getriomfeerd over de dood. Zou het een illusie zijn? Een verzinsel van onze verbeelding?

Nee, het is geen illusie! Vandaag horen we meer dan ooit de paasverkondiging weerklinken die het christelijke Oosten zo dierbaar is: "Christus is opgestaan! Hij is waarlijk opgestaan!" Vandaag, meer dan ooit, hebben we Hem nodig, aan het einde van een vastentijd die eindeloos leek. We hebben een pandemie van twee jaar achter de rug, die een zware tol eiste. Het was tijd om samen uit de tunnel te komen, hand in hand, onze krachten en middelen bundelend... In plaats daarvan laten we zien dat we nog niet de geest van Jezus in ons hebben, maar de geest van Kaïn, die Abel niet als een broeder, maar als een rivaal zag, en bedacht hoe hem uit te schakelen. Wij hebben de gekruisigde en opgestane Heer nodig, opdat wij kunnen geloven in de overwinning van de liefde, en kunnen hopen op verzoening. Vandaag, meer dan ooit, hebben wij Hem nodig om in ons midden te staan en tegen ons te zeggen: "Vrede zij met u!"

Alleen Hij kan dat doen. Vandaag heeft alleen hij het recht om tot ons te spreken over vrede. Jezus alleen, want hij draagt wonden... onze wonden. Zijn wonden zijn inderdaad de onze, om twee redenen. Ze zijn van ons omdat wij ze Hem hebben toegebracht door onze zonden, door onze hardheid van hart, door onze broederhaat. Zij zijn ook van ons omdat Hij ze voor ons droeg; Hij heeft ze niet uit zijn verheerlijkt lichaam verwijderd; Hij verkoos ze voor altijd te bewaren. Zij zijn het onuitwisbare zegel van zijn liefde voor ons, een eeuwigdurende daad van voorspraak, opdat de hemelse Vader, bij het zien ervan, zich over ons en over de hele wereld zal ontfermen. De wonden op het lichaam van de verrezen Jezus zijn het teken van de strijd die Hij voor ons heeft gestreden en gewonnen, gewonnen met de wapens van de liefde, opdat wij vrede zouden hebben en in vrede zouden blijven. Als we deze glorieuze wonden aanschouwen, gaan onze ongelovige ogen wijd open; onze verharde harten breken open en we verwelkomen de Paasboodschap: "Vrede zij met u!"

Broeders en zusters, laten wij de vrede van Christus toelaten in onze levens, onze huizen, onze landen!

Moge er vrede zijn voor het door oorlog verscheurde Oekraïne, dat zo zwaar beproefd is door het geweld en de verwoesting van de wrede en zinloze oorlog waarin het werd meegesleept. Moge in deze verschrikkelijke nacht van lijden en dood spoedig een nieuwe dageraad van hoop aanbreken! Laat er een besluit voor vrede zijn. Moge er een einde komen aan het spierballenvertoon terwijl mensen lijden. Alstublieft, laten we niet wennen aan oorlog! Laten wij allen de vrede smeken, vanaf onze balkons en in onze straten! Vrede! Mogen de leiders van de naties de smeekbede om vrede van de mensen horen. Mogen zij luisteren naar die verontrustende vraag die bijna zeventig jaar geleden door wetenschappers werd gesteld: "Zullen we een einde maken aan het menselijk ras, of zal de mensheid oorlog afzweren?" (Russell-Einstein Manifest, 9 juli 1955).

In mijn hart draag ik alle vele slachtoffers van Oekraïne, de miljoenen vluchtelingen en binnenlandse ontheemden, de verdeelde gezinnen, de aan zichzelf overgelaten bejaarden, de gebroken levens en de met de grond gelijkgemaakte steden. Ik zie de gezichten van de weeskinderen die voor de oorlog op de vlucht zijn. Als we naar hen kijken, kunnen we niet anders dan hun pijnkreet horen, samen met die van al die andere kinderen die in onze wereld lijden: zij die sterven van honger of gebrek aan medische zorg, zij die het slachtoffer zijn van misbruik en geweld, en zij aan wie het recht om geboren te worden wordt ontzegd.

Te midden van de pijn van de oorlog zijn er ook bemoedigende tekenen, zoals de open deuren van al die gezinnen en gemeenschappen die migranten en vluchtelingen in heel Europa opvangen. Mogen deze talrijke daden van naastenliefde een zegen zijn voor onze samenlevingen, die soms zijn aangetast door egoïsme en individualisme, en ertoe bijdragen dat zij voor iedereen gastvrij worden.

Moge het conflict in Europa ons ook meer bezorgd maken over andere situaties van conflicten, lijden en verdriet, situaties die maar al te veel gebieden van onze wereld treffen, situaties die we niet over het hoofd mogen zien en niet willen vergeten.

Moge er vrede komen in het Midden-Oosten, dat gebukt gaat onder jaren van conflict en verdeeldheid. Laten we op deze glorieuze dag vragen om vrede voor Jeruzalem en vrede voor allen die haar liefhebben (vgl. Ps. 121 [122]), zowel christenen, joden als moslims. Mogen Israëli's, Palestijnen en allen die in de Heilige Stad wonen, samen met de pelgrims de schoonheid van de vrede ervaren, in broederschap leven en vrije toegang hebben tot de Heilige Plaatsen in wederzijds respect voor ieders rechten.

Moge er vrede en verzoening zijn voor de volkeren van Libanon, Syrië en Irak, en in het bijzonder voor alle christelijke gemeenschappen in het Midden-Oosten.

Moge er ook vrede zijn voor Libië, zodat het land na jaren van spanningen weer stabiel wordt, en voor Jemen, dat gebukt gaat onder een door iedereen vergeten conflict met voortdurende slachtoffers: moge de wapenstilstand die de afgelopen dagen is ondertekend de bevolking van Jemen weer hoop geven.

Wij vragen de verrezen Heer om de gave van verzoening voor Myanmar, waar een dramatisch scenario van haat en geweld aanhoudt, en voor Afghanistan, waar de gevaarlijke sociale spanningen niet afnemen en een tragische humanitaire crisis de bevolking veel leed berokkent.

Moge er vrede zijn voor het gehele Afrikaanse continent, zodat er een einde komt aan de uitbuiting waaronder het gebukt gaat en de bloedingen ten gevolge van terroristische aanslagen - met name in het Sahel-gebied - en opdat het concrete steun vindt in de broederschap van de volkeren. Moge in Ethiopië, dat door een ernstige humanitaire crisis wordt getroffen, de weg van dialoog en verzoening opnieuw worden ingeslagen, en moge er een einde komen aan het geweld in de Democratische Republiek Congo. Moge gebed en solidariteit niet ontbreken voor de mensen in het oostelijk deel van Zuid-Afrika, dat door verwoestende overstromingen is getroffen.

Moge de verrezen Christus de mensen in Latijns-Amerika bijstaan, die in deze moeilijke tijden van pandemie hun sociale omstandigheden soms hebben zien verslechteren, nog verergerd door gevallen van misdaad, geweld, corruptie en drugshandel.

Laten wij de verrezen Heer vragen om de verzoeningsreis van de katholieke kerk in Canada met de inheemse volken te begeleiden. Moge de Geest van de verrezen Christus de wonden van het verleden helen en de harten ertoe brengen te zoeken naar waarheid en broederschap.

Beste broeders en zusters, elke oorlog brengt gevolgen met zich mee die de hele menselijke familie treffen: van verdriet en rouw tot het drama van de vluchtelingen en de economische en voedselcrisis, waarvan we de tekenen nu al zien. Geconfronteerd met de voortdurende tekenen van oorlog en de vele pijnlijke tegenslagen in het leven, spoort Jezus Christus, de overwinnaar over zonde, angst en dood, ons aan ons niet over te geven aan kwaad en geweld. Broeders en zusters, mogen wij gewonnen worden door de vrede van Christus! Vrede is mogelijk; vrede is een plicht; vrede is ieders eerste verantwoordelijkheid!'

Urbi et orbi (Latijn voor "aan de stad (Rome) en de wereld")of Benedictio coram populo (Latijn voor "zegen voor het volk") is de apostolische zegen die de paus in een bijzonder plechtige vorm uitspreekt met Pasen, Kerstmis en onmiddellijk na zijn eerste openbare optreden als pas verkozen paus. Taalkundig gezien is de term Urbi et orbi een woordspeling (paronomasia) en een homoioteleuton.

Pasen is een christelijk feest en culturele feestdag ter herdenking van de opstanding van Jezus uit de dood, die in het Nieuwe Testament wordt beschreven als plaatsgevonden op de derde dag van zijn begrafenis na zijn kruisiging door de Romeinen op Golgotha ca. 30 n. Chr. Het is het hoogtepunt van het lijdensverhaal van Jezus, voorafgegaan door de vastentijd (of grote vastentijd), een 40-daagse periode van vasten, gebed en boetedoening.