De Rabobank Amstel en Vecht bestaat 120 jaar

Op 14 juni 1898 tekenden een aantal notabelen de eerste oprichtingsakte van de Coöperatieve Rabobank Amstel en Vecht en zodoende bestaat in 2018 de bank 120 jaar. Aanleiding voor het schrijven van een boek over de geschiedenis van acht coöperaties, maar ook over het digitaal bankieren en de bank van de toekomst. Op woensdag 3 oktober 2018 presenteerde het bestuur van de bank onder grote belangstelling in brasserie ’t Hert te Amstelveen, het boek 'Van guldens, euro's en bitcoins' met de ondertitel: Van acht kleine coöperaties naar digitaal bankieren.

(Foto Amstelveenweb.com - 2018)

Brasserie 't Hert in Amstelveen


(Foto Amstelveenweb.com - 2002)

Een fraai tegeltableau van een drinkend hert. Het is ingemetseld in de muur van het voormalige
restaurant 'Het Dorstige Hert' in de Dorpsstraat

Rond 15.00 uur kwamen de genodigden ‘t Hert binnen en ook al was het een beetje aan de krappe kant in het restaurant, de bekenden zochten elkaar op en spraken geamuseerd onder het genot van een kop koffie of drankje. Toen de burgemeester van Amstelveen Bas Eenhoorn ook was gearriveerd, kon de presentatie beginnen.


(Foto Amstelveenweb.com - 2018)

Uğur Pekdemir directievoorzitter van de Rabobank Amstel en Vecht verwelkomt voor het restaurant
Bas Eenhoorn burgemeester van Amstelveen


(Foto Amstelveenweb.com - 2018)

De boeken arriveerden op het laatste moment om 2 minuten voor half vier, dus net op tijd


(Foto Amstelveenweb.com - 2018)

Het restaurant is al helemaal vol met de genodigden


(Foto Amstelveenweb.com - 2018)

Rob Lubbers servicemanager Facility Services bij Rabobank Amstel en Vecht en voormalig CDA statenlid Maaike Nagel
zijn ook aanwezig


(Foto Amstelveenweb.com - 2018)

Tot de genodigden behoorde ook Paul van de Meer (r) voorzitter van Burgerbelangen Amstelveen


(Foto Amstelveenweb.com - 2018)

Erik Lücke, Kringdirecteur van de Rabobank en Ruud Kootker, fractievoorzitter van BBA, samen aan de bar


(Foto Amstelveenweb.com - 2018)

Rob Lubbers servicemanager Facility Services bij Rabobank Amstel en Vecht verwelkomt alle aanwezigen

Uğur Pekdemir directievoorzitter van de Rabobank Amstel en Vecht heette iedereen welkom bij deze speciale gelegenheid en zei dat 120 jaar geleden, precies op deze locatie, de oprichtingsvergadering plaatsvond, het ontstaan van de Boerenleenbank, een coöperatieve bank. De heer Pekdemir vertelde dat hij deze ochtend had gevraagd om het boek te mogen inzien alvorens het aan de burgemeester en het jongste lid te overhandigen, maar hij kreeg als antwoord dat het boek nog niet binnen was! Dus vroeg hij zich af hoe dan de overhandiging moest plaatsvinden, maar gelukkig ontstond het briljante idee om het digitaal te overhandigen op een usb-stick.


(Foto Amstelveenweb.com - 2018)

Uğur Pekdemir directievoorzitter van de Rabobank Amstel en Vecht tijdens zijn toespraak

En toen alles net klaar was, kwam om twee minuten voor half vier deze middag alsnog de doos met boeken binnen! Hij vroeg applaus daarvoor, maar zei er wel achteraan dat hij die ochtend andere bewoordingen had gebruikt, tot hilariteit van de aanwezigen. Vervolgens kreeg de burgervader van Amstelveen, de heer Bas Eenhoorn de usb-stick aan een koord als een keten omgehangen en vervolgens overhandigde Uğur Pekdemir fysiek het eerste exemplaar van het boek 'Van guldens, euro's en bitcoins'. Daarna werd het jongste lid van de Rabobank gevraagd naar voren te komen en Uğur zei: ‘Het jongste lid, iemand die bewogen is, iemand die betrokkenheid heel erg belangrijk vindt en vandaag speciaal verlof opnam van haar werk om hier aanwezig te zijn en dit te ondergaan.' Zij kreeg toen door beide heren de usb-stick omgehangen en een exemplaar van het boek.


(Foto Amstelveenweb.com - 2018)

De genodigden volgen aandachtig de toespraak


(Foto Amstelveenweb.com - 2018)

De heer Pekdemir overhandigt de digitale versie van het boek op een usb-stick aan burgemeester Eenhoorn

Na deze officiële overhandig kreeg burgemeester Bas Eenhoorn het woord. Hij begon met de woorden: 'Het is altijd een beetje riskant als er vanuit het openbaar bestuur een lijntje wordt gelegd naar één specifieke bank. Daar moet je mee uitkijken. Vanuit het openbaar bestuur moet je nooit eenkennig zijn.' Verder haalde hij aan dat banken net als de overheid een publieke functie hebben, zorgen dat het zowel in de economie, als in de samenleving draait. Ook dat iedereen eigenlijk destijds Boerenleenbank, later de Raiffeisenbank en heden de Rabobank wel kent als een bank dicht bij mensen en haalde een anekdote aan van zijn vader.


(Foto Amstelveenweb.com - 2018)

Burgemeester Bas Eenhoorn vertelt een anekdote van zijn vader en een lokale bank in Groningen

In het dorpje, waar Bas Eenhoorn opgroeide was er één bank, de Boerenleenbank en zijn vader zei: 'Nou ik heb er wel een rekeningnummer, maar ik vertrouw het niet, want ja die lui die daar in het bestuur zitten zijn die boeren van ons dorp en die weten dan hoe het met mijn vermogen is. Dus ik heb nog een andere bank in een provinciestadje ergens verderop.' Het verhaal van zijn vader vond hij wel grappig en zei dat dat wel kenmerkend is voor de Rabobank, zo dicht bij mensen. 'Dat laat het al zien nu hier een lid van de bank aanwezig is, de enige bank die nog leden heeft, dat is heel belangrijk. Zo moeten gemeenten het ook doen, dat mensen je makkelijk vinden, bij je terecht kunnen ongeacht het aantal inwoners en dat je dienstverlening top of the bill is. Dat is wat wij gemeenschappelijk hebben' - aldus Bas Eenhoorn. Tot slot feliciteerde de burgemeester iedereen met het 120 jarig bestaan van de bank en benoemde het motto: 'Hoe groot de bank ook is, zorg voor dat directe contact, zorg dat je open bent, zorg dat je benaderbaar bent, zorg dat je dienstverlening top is. Dan kun je nog heel lang door!'


Het jongste lid wilde toch heel kort iets zeggen en bedankte de bank hartelijk voor het boek, ook al wist ze niet eens dat ze lid was, maar ze voelde zich wel vereerd dat ze hier mocht staan. En ook al wist ze niet dat ze lid was, er staat wel op de website van de Rabobank geschreven: De Rabobank is ruim 110 jaar een coöperatie. Wij hebben geen aandeelhouders, maar leden. Al bijna 2 miljoen! Als lid vervult u een belangrijke rol: u denkt en beslist met ons mee. Zo hebben we een aandeel in elkaar.

Na de speech van de burgemeester kreeg Hans Moolenbel, bedrijfshistoricus en tekstschrijver van het boek het woord. Hij vertelde over het tot stand komen van het boek, dat het net als de vrij late levering ook zo met de inhoud ging. Toen hij dacht dat het boek klaar was en met echtgenote op vakantie ging, kwam er toch een appje dat er nog wat discussie moest volgen over een bepaald deel van het boek. Maar uiteindelijk bleek dat alles net op tijd klaar kon zijn evenals de bezorging heden.

Als tweede punt haalde hij aan dat het altijd een keuze is over wat je in een boek moet zetten, want je kan niet volledig zijn over 120 jaar. Hij kon gebruik maken van een niet volledig archief, van historische verenigingen en hield interviews met (oud)medewerkers. Als hij van alle banken alles erin zou zetten zou het boek onleesbaar en vooral onbetaalbaar worden. Moolenbel was blij dat hij zelf de keuzes mocht maken, waarbij hij zeker weet dat er mensen teleurgesteld zullen zijn dat er zaken missen. Hij voegde eraan toe: 'Het zij zo en er staan heel veel dingen wel in.'

Het boek bestaat uit drie delen: deel een - de afzonderlijke banken tot ongeveer aan de Tweede Wereldoorlog. Deel twee - vanaf de Tweede Wereldoorlog tot en met de ontwikkelingen die er allemaal bij de bank zijn geweest, maar ook alweer verdwenen zijn en deel drie, waar Eric Lücke (kringdirecteur binnen de Rabobank )een bijzondere bijdrage aan heeft geleverd, gaat over de toekomst.

Moolenbel vertelde ook een anekdote. Hij had 22 jaar geleden ook al een boek voor de Rabobank geschreven en wist dat bij de Rabobank Nederland in Utrecht een centraal archief is met best wel wat fotomateriaal. Hij meldde zich bij de bibliotheek en de betreffende wist in welke kluis de zaken zich bevonden, gaf de sleutel aan Moolenbel en die mocht zijn gang gaan. Na een halve dag in de kluis te hebben doorgebracht kwam hij met een pak materiaal onder zijn arm weer bij de bibliotheek om de sleutel terug te geven. Daarbij meldde hij dat hij dat wel wilde meenemen. Hij kreeg als antwoord: ‘Oh dat is goed hoor, doe maar.’ Dus hij vroeg of het niet een idee was om het te noteren en of ze misschien zijn naam erbij wilden hebben! Zo makkelijk ging het, maar hij voegde er wel aan toe dat dat nu verleden tijd is en er een prachtig archief is samengesteld dat veel vollediger is dan hij in kon zien.


(Foto Amstelveenweb.com - 2018)

Henk Moolenbel de schrijver van het boek vertelt achtergrondverhalen tijdens zijn avontuurlijke materiaalverzameling voor het historische boek over de 120 jaar Rabobank geschiedenis


(Foto Amstelveenweb.com - 2018)

Het historische boek is nu al een succes

Verder vertelde de schrijver dat hij het boek niet had kunnen schrijven zonder omgevingsfactoren en kreeg daarbij steun van vijf dames. Twee dames, Muriël en Hilda die werkzaam zijn bij de Rabobank Amstelveen en elke week zijn vragen beantwoordden, één dame, Sandra, die alle eindcorrecties verrichtte, één dame die vandaag niet aanwezig kon zijn maar die zorgdroeg voor de vormgeving en de vijfde was zijn eigen vrouw: 'wat die allemaal heeft meegemaakt!?!'. Hij vroeg alle dames naar voren en zij kregen een mooi boeket overhandigd.


(Foto Amstelveenweb.com - 2018)

Schrijver Hans Moolenbel met zijn hulptroepen

Tot slot vroeg Hans Moolenbel Erik Lücke naar voren die het derde deel heeft geschreven. Moolenbel had al eens gezegd of hij daar geen aparte uitgave van wilde. Toen niet, maar Moolenbel gaf hem deze middag een persoonlijke uitgave, symbolisch gebonden in kurk. Hij voegde eraan toe dat hij de kurk speciaal uit Spanje had laten komen en dat de verwerking van kurk tot dit soort materialen stamt uit 1900 en daarmee de relatie was gelegd van 120 jaar. Een mooi cadeau.

Toen was het tijd en Uğur nodigde iedereen uit om met elkaar een borrel te nemen en juist toen het rumoer weer begon en de hapjes binnenkwamen wilde Erik Lücke toch ook nog wat zeggen over deel drie - de toekomst. Dat bleek wel gepland te zijn in het protocol, maar vergeten aan te kondigen, dus kreeg hij alsnog het woord.


(Foto Amstelveenweb.com - 2018)

Erik Lücke krijgt een persoonlijke uitgave van het boek, symbolisch gebonden in Spaanse kurk

Hij begon met: 'Ik denk dat het heel leuk is dat een jong lid is uitgenodigd, de vertegenwoordiger van de toekomst.' Hij bedankte haar dat ze was gekomen ondanks het feit dat ze eerst niet wist dat ze lid was. De toekomst van de bank heeft met nieuwe techniek te maken en die is in het boek lezen, want daar worden allerlei nieuwe technieken in aangekondigd. Lücke vroeg hij de aanwezigen wie er nog guldens in zijn hand heeft gehad en iedereen stak zijn hand op. Op de vraag wie euro’s in zijn hand heeft gehad stak natuurlijk iedereen zijn hand op en bij de vraag wie er met bitcoins te maken heeft gehad, stak toch een heel aantal mensen, waaronder de burgemeester, zijn hand op.

Lücke zei dat dat dus een deel van de toekomst was, maar geld gaat een toekomst in en het allerbelangrijkste is dat iedereen onderdeel van de toekomst is. De digitale wereld net als diensten die komen en nu nog niet helemaal begrijpen. Hij sloot af met de woorden dat hij hoopte dat iedereen bij de bank zou blijven en ook de kinderen en kleinkinderen in de toekomst. En toen kon iedereen eindelijk aan de borrel.

Bij het verlaten van de bijeenkomst kregen alle genodigden een boek mee naar huis, met daarin het voorwoord, geschreven door Uğur Pekdemir:
'Op indrukwekkende wijze verbinden auteurs Hans Moolenbel en Eric Lücke in dit boek de historie en toekomst van Rabobank Amstel en Vecht. Dat leidt tot een in mijn ogen prachtig document, dat u als lezer meevoert langs cheques en cryptovaluta. Want er is in de afgelopen 120 jaar natuurlijk ontzettend veel gebeurd en veranderd, zowel binnen als buiten de bank. Maar toch valt mij op dat één ding al die jaren constant is gebleven. En dat is de onschatbare meerwaarde van onze coöperatie.

Natuurlijk is de huidige coöperatieve Rabobank meegegaan met de tijd. De opzet ademt nog steeds de maatschappelijke doelstellingen van het einde van de 19de eeuw. Toen sloegen boeren, in navolging van Friedrich Wilhelm Raiffeisen, de handen ineen in hun strijd tegen uitbuiting en voor betere leefomstandigheden. Door het opzetten van een kredietcoöperatie kregen zij een kans om zich aan de knellende armoede te ontworstelen.

Tegenwoordig heeft de coöperatie nog niet aan kracht ingeboet. Nieuwe vormen, zoals energie- en zorgcoöperaties, laten zien dat deze organisatievorm in het huidige tijdsgewricht nog steeds springlevend is. Mensen hebben behoefte aan organisatievormen, waarin ze zelf invloed hebben en die gericht zijn op uitdagingen die lokaal relevant zijn.

Ook Rabobank Amstel en Vecht staat 120 jaar na de oprichting voor de uitdaging om de coöperatieve opzet toekomstbestendig te laten zijn. Daar betrekken we actief onze leden bij. Mooi voorbeeld van de nieuwe invulling vind ik bijvoorbeeld de inzet van onze marktteams, waarmee we op een eigentijdse en toegankelijke wijze de lokale markt in onder andere Weesp, Ouderkerk, Amstelveen en Abcoude bedienen. Ook onze inspanningen om onze kennis, kunde en netwerken ter beschikking te stellen aan bijvoorbeeld ondernemers. Zij kunnen mede daardoor in deze dynamische tijd verder groeien met hun bedrijf.

Doordat we een coöperatieve bank zijn, kunnen we bovendien een belangrijke maatschappelijke rol spelen. Met een deel van onze winst ondersteunen we diverse lokale sociaal-maatschappelijke, innovatieve en duurzame initiatieven. Ook zetten we ons in om mensen financieel gezond te laten leven, bijvoorbeeld via programma's, waarmee we mensen leren omgaan met geld.

Ik ben ervan overtuigd dat we als Rabobank erin slagen een waardevolle coöperatie te blijven voor onze leden en klanten. Met medewerkers die de klanten en het gebied kennen, meteen actieve ledenraad en lokaal gewortelde marktteams. Ik geloof ook heilig in de maatschappelijke verankering. De coöperatie stáát. Zoals zij dat 120 jaar geleden deed, en in de toekomst ook zal doen.' – aldus de directievoorzitter.


(Foto Amstelveenweb.com - 2018)

In het restaurant is het heel gezellig geworden en naar buiten lopen is een grote opgave


Was u er niet bij en wilt u toch horen wat er gezegd werd, bekijk dan de video

Het Dorstige Hert – ‘t Hert
Het Café Werkhoven, waarvan de gezusters Werkhoven de eigenaren van waren was al een herberg op deze locatie sinds 1567. Het kreeg later de naam café het Dorstige Hert en was in Nieuwer-Amstel de eerste vergaderplek voor de directie van de Boerenleenbank en dat is ook de reden dat de viering van het 120 jaar bestaan hier werd gevierd. Overigens vergaderde hier ook de gemeenteraad van Nieuwer-Amstel onder leiding van burgemeester Arie Colijn. De reden was dat na de annexatie in 1896 door Amsterdam het raadhuis aan de Amsteldijk in beslag was genomen. Hierdoor kwam de gemeente Nieuwer-Amstel zonder raadhuis te zitten. Ongeveer in 1899 was het nieuwe raadhuis van Nieuwer-Amstel aan de Dorpsstraat helemaal klaar om daar vergaderingen te houden, maar tot die tijd moesten de heren uitwijken naar Het Dorstige Hert. Dat was niet zo erg, want de voorzieningen waren daar goed voor de dorstige raadsleden!

In het gebouw was gedurende een aantal jaar een Japans restaurant gevestigd, genaamd Daruma. Men sprak over een pareltje in Amstelveen, een toko, waar men 'authentiek Japans met bijbehorende service' kan verwachten. De inrichting was eenvoudig, met privé eetkamers, welke door een gordijntje van het restaurant worden afgeschermd. Begin 2010 werd het Japanse restaurant omgetoverd tot een trendy brasserie, met de toepasselijke naam Brasserie ’t Hert. Het is stijlvol ingericht met een hertgewei aan de muur bevestigd om zijn naam de bezoekers niet te laten vergeten tijdens een uitgebreide maaltijd. In Frankrijk en de Franstalige wereld is een brasserie een soort restaurant met een ontspannen sfeer, dat zowel enkelvoudige gerechten als andere maaltijden serveert. Het woord brasserie is ook Frans voor 'brouwerij'. 'De keuken van ‘t Hert is een mix van modern mediterraans, met het oog op lokale streekproducten en al het goede dat de traditionele Spaanse, Italiaanse en Franse keuken te bieden hebben. Soms van ver, maar het meest uit de regio. Biologisch, dagelijks geleverd, seizoensgebonden en verser dan vers- staat op de website van het restaurant.'