De digitale ondergrondse economie

Cybercriminaliteit als een bedrijf

De persoonlijke gegevens van EU-burgers is een waardevolle illegale materiaal, dat wordt verhandeld in een criminele digitale ondergrondse economie en omgezet in geld, onthult het nieuwe iOCTA Europol (Internet Facilitated Organised Crime) rapport. Terwijl de waarde van de cybercrimineel economie als geheel nog niet bekend is, een recente schatting van de wereldwijde verlies bedraagt ongeveer € 750 miljard per jaar (bron: McAfee).

Diefstal van persoonlijke en financiële informatie, die wordt gebruikt bijvoorbeeld om op frauduleuze wijze toegang te krijgen tot bankrekeningen en creditcards, of om nieuwe kredietlijnen vast te stellen, heeft een monetaire waarde.

(Foto Amstelveenweb.com - 2011)

Creditcard, betaalpas en een identiteitskaart zijn de meest gewilde objecten voor de digitale ondergrondse economie

Criminelen verkopen de creditcard gegevens voor maximaal € 23 per kaart, bankrekening informatie voor tussen de € 8 - € 96 en zelfs uw e-mailaccount gegevens zijn de moeite waard tot € 10 in deze verfijnde en zelfvoorzienende economie. Criminelen zijn niet alleen geïnteresseerd in de details van creditcards en bankrekeningen, maar ook onze adressen, telefoonnummers, burger servicenummer (BSN), volledige namen en geboortedata zijn voor hun waardevol.

Al deze gestolen gegevens worden in de detailhandel in de criminele onderwereld verhandeld, dat is de basis van een reeks van nieuwe illegale activiteiten, waaronder crimeware, de distributie en het hacken van zakelijke databases.

Dit wordt ondersteund door een volwaardige infrastructuur van kwaadaardige codeschrijvers en hackers, speciale webhosts en gehuurde netwerken van duizenden besmette computers, die zich met geautomatiseerde online aanvallen bezighouden, om toegang krijgen en persoonlijke gegevens te stelen. Aangezien deze ondergrondse economie is zeer verfijnd, zelfs service providers ook naar voren gekomen die betaalkaart controle nummer generators aanbieden.

De georganiseerde misdaadgroepen profiteren van de mondialisering, ze gaan naar andere landen en zelfs verschillende continenten om geld op te nemen met behulp van (skimmed) vervalste kaarten. Ze gebruiken ook deze valse kaarten om online aankopen doen, maar ook voor het betalen voor vervoer en accommodatie.

Follow the money

De 'ezels' worden vooral via websites voor werkzoekenden en social networking sites (Hyves, Facebook, MySpace enz.) geworven, om te helpen met het geld te innen via de gestolen persoonlijke en financiële informatie. Deze personen die belast zijn van het omzetten van de gegevens in harde contanten, deze muildieren zijn het zichtbare gezicht van cybercriminaliteit.

Cybercrimineel groepen hebben vaak geen duidelijke leiding, ze zijn verdeeld in groepen volgens hun technische vaardigheden en de meeste leden kennen elkaar alleen online. Daarom zijn online forums de essentiële instrumenten voor de digitale ondergrondse economie. Op deze manier introduceren elkaar, maken ze het mogelijk om criminelen samen in een zwerm te kunnen werken aan specifieke projecten. Deze forums zijn ook, waar crimeware componenten worden aangeboden en ontluikende cybercriminelen leren hun handel via handleidingen.

De benodigde high-tech vaardigheden betekenen, dat degenen die betrokken zijn in cybercrime, zelden in het traditionele profiel van de transnationale georganiseerde criminele groepen passen. Deze cybercriminelen zijn meestal jonge, hoogopgeleide personen, onder de leeftijd van 25 jaar, en vaak gerekruteerd uit universiteiten.

Europol?

Europol is de wetshandhavingsdienst van de Europese Unie. Het speelt een belangrijke rol in de Europese Cybercrime Task Force - een groep van deskundigen. Het bestaat uit vertegenwoordigers van Europol, Eurojust en de Europese Commissie, samen met de hoofden van de EU Cybercrime eenheden om de grensoverschrijdende bestrijding van computercriminaliteit te vergemakkelijken.

Identiteitsfraude

Identiteitsfraude is het opzettelijk gebruiken van valse identificatiemiddelen, met als doel daarmee wederrechtelijke (dat wil zeggen: verboden) dingen te doen.

Dat betekent, dat iemand:

• 1. zich uitgeeft voor een ander;


• 2. daarbij gebruik maakt van valse of onterecht gekregen identificatiemiddelen of kopieën daarvan;


• 3. met als doel daarmee strafbare feiten te plegen.

Voorbeelden zijn: vervalste handtekeningen, kopieën van paspoorten of rijbewijzen, vervalste bankafschriften, of e-mailadressen met uw naam, die niet van u zijn. Als u vermoedt, dat u slachtoffer bent van identiteitsfraude, kunt u dit melden bij het CMI (Centraal Meld- en Informatiepunt Identiteitsfraude). Doe wel eerst aangifte bij de politie als u een strafbaar feit vermoedt.

Signalen

Een aantal signalen kan erop wijzen, dat uw identiteitsgegevens zijn of worden misbruikt:

• U ontvangt rekeningen of ontvangstbevestigingen die aan u zijn gericht voor goederen of diensten die u niet hebt besteld.


• U ontvangt brieven van advocaten of incassobureaus en gerechtsdeurwaarders over schulden waar u niets van weet.


• Er staan op uw bankafschriften of creditcardoverzichten uitgaven die u niet herkent.


• Uw gebruikelijke rekeningen en overzichten worden niet meer bezorgd.


• U staat bij uw gemeente onder een ander adres dan uw woonadres ingeschreven, zonder dat u een wijziging hebt doorgegeven.


• U kunt geen lening krijgen door een onbekende BKR-signalering.


• U ziet een, of meer onbekende werkgevers op pensioen- of belastingoverzichten. Lees meer over het onderwerp: Identiteitsfraude