De drinkwaterprijs stijgt bij Waternet gemiddeld met 5,9 procent

In 2022 betaalt u voor het drinkwater meer aan Waternet dan in 2021. Hoeveel u volgend jaar precies gaat betalen hangt af van onder andere uw gezinssituatie en of uw woning een watermeter heeft. De prijs voor drinkwater stijgt bij Waternet gemiddeld met 5,9 %.

Als u een watermeter hebt. Klanten die een watermeter hebben betalen precies voor de hoeveelheid water die ze verbruiken.

-U betaalt in 2022 0,87 euro per kubieke meter drinkwater (was 0,83 euro) 

-U betaalt in 2022 82,82 euro aan vaste kosten per jaar (was 76,42 euro). Dat is een stijging van 0,53 euro per maand. Dit bedrag is exclusief 9% BTW en belasting op leidingwater.

Een rekenvoorbeeld: een gezin van vier personen gebruikt per jaar ongeveer 160 m3 drinkwater. In 2021 betaalde dit gezin zo’n 290 euro voor hun drinkwater. In 2022 stijgt dit naar ongeveer 305 euro. Een stijging van ongeveer 1,25 euro per maand.

Als u geen watermeter hebt. Bij klanten zonder watermeter rekent Waternet de drinkwaterkosten in eenheden.

-U betaalt in 2022 22,65 euro per eenheid per jaar (was 21,99 euro) 

-U betaalt in 2022 80,45 euro aan vaste kosten per jaar (was 71,05 euro). Dat is een stijging van 0,78 euro per maand. Dit bedrag is exclusief 9% BTW en belasting op leidingwater.

Waarom stijgt de prijs van drinkwater? Jaarlijks stijgen de kosten van drinkwater door bijvoorbeeld inflatie en hogere kosten voor grondstoffen. Dit jaar komen daar bovenop drie extra kostenstijgingen:

-Waternet geeft vanaf 2022 1 miljoen euro per jaar extra uit om PFAS (Poly- en perfluoralkylstoffen) uit het drinkwater te gaan filteren. Ze doen dit ook omdat ze verwachten dat er nieuwe aangescherpte normen voor PFAS aankomen.

-We gaan ook elk jaar 2 miljoen euro extra investeren in onze digitale veiligheid.

-We moeten volgend jaar de financiële reserves voor drinkwater aanvullen met 2 miljoen euro. Waternet is verplicht om drinkwater kostendekkend aan te bieden. Daarom moeten we al deze extra investeringen en kosten doorrekenen in de tarieven voor klanten.

(Foto Amstelveenweb.com - 2022)

In 2022 betaalt u voor het drinkwater meer aan Waternet dan in 2021. Hoeveel u volgend jaar precies gaat betalen hangt af van onder andere uw gezinssituatie en of uw woning een watermeter heeft. De prijs voor drinkwater stijgt bij Waternet gemiddeld met 5,9 %

PFAS zijn door de mens gemaakte stoffen die onder andere gebruikt worden in toepassingen als textiel, waterafstotende sprays voor kleding of schoenen, voedselverpakkingsmaterialen, smeermiddelen, blusschuim en antiaanbaklagen in pannen. Van een groot aantal PFAS is bekend dat ze schadelijk zijn voor de gezondheid. PFAS komen in het milieu terecht via producten die we gebruiken en door de uitstoot en lozingen van fabrieken. Bekende voorbeelden van PFAS zijn PFOA, PFOS en GenX.

Perfluor- en polyfluoralkylverbindingen (PFAS's) zijn synthetische chemische verbindingen van organofluor die meerdere fluoratomen aan een alkylketen hebben. Als zodanig bevatten zij ten minste één perfluoralkylgroep, -CnF2n-. Volgens de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO): PFAS's worden gedefinieerd als gefluoreerde stoffen die ten minste één volledig gefluoreerd methyl- of methyleen-koolstofatoom bevatten (zonder dat er een H/Cl/Br/I-atoom aan vastzit), d.w.z. met enkele genoteerde uitzonderingen is elke chemische stof met ten minste een geperfluoreerde methylgroep (-CF3) of een geperfluoreerde methyleengroep (-CF2-) een PFAS.

Via de lucht en het afvalwater verspreiden PFAS zich naar bodem en oppervlaktewater. Zo komen ze ook in bronnen voor drinkwater terecht. Waternet gebruikt rivierwater uit de Maas en de Lek voor de bereiding van drinkwater. PFAS breken slecht af en blijven daardoor bijna oneindig in het milieu aanwezig. Ze worden daarom ook wel ‘forever chemicals’ genoemd.

Gezondheidsrisico's in verband met PFAS's. Bij hun introductie in de jaren 1940 werden per- en polyfluoralkylstoffen (PFASs) beschouwd als inerte moleculen, omdat ze geen chemisch actieve groep hadden. In feite toonden vroege beroepsstudies verhoogde niveaus van fluorchemicaliën aan, inclusief PFOS en PFOA, in het bloed van blootgestelde industriële arbeiders, maar vermeldden geen schadelijke gezondheidseffecten. Deze resultaten waren consistent met de gemeten serumconcentraties van PFOS en PFOA in arbeiders van 3M fabrieken, variërend van respectievelijk 0,04 tot 10,06 ppm en 0,01-12,70 ppm, ruim onder de toxische en carcinogene niveaus die in dierstudies werden genoemd. 04 tot 10,06 ppm en 0,01-12,70 ppm respectievelijk, ruim onder de toxische en kankerverwekkende niveaus die in dierstudies zijn genoemd. Gezien de "voor altijd chemische" eigenschap van PFASs (serum eliminatie halfwaardetijd 4-5 jaar) en wijdverspreide milieuverontreiniging, is echter aangetoond dat moleculen zich in zodanige mate in mensen ophopen dat nadelige gezondheidseffecten het gevolg zijn.