De gezondheidssystemen staan onder druk door het coronavirus

Opmerkingen van Dr. Tedros Adhanom Ghebreyesus (1965) directeur-generaal van de WHO tijdens de briefing van de media over COVID-19 - 21 augustus 2020

'Goedemorgen, goedemiddag en goedenavond.

Ik wil de briefing van vandaag beginnen met een update over de uitbraak van Ebola in de Evenaarsprovincie van de Democratische Republiek Congo (DRC). De uitbraak blijft toenemen en zich geografisch verspreiden. Gisteren werd het honderdste geval gemeld, met 43 doden in 11 gezondheidszones in de hele provincie. Er is momenteel een vertraging van ongeveer 5 dagen vanaf het begin van de symptomen tot aan het moment waarop een waarschuwing over een verdacht geval wordt geuit.

Dit is verontrustend, want hoe langer een patiënt zonder behandeling blijft, hoe lager zijn overlevingskansen zijn en hoe langer het virus zich ongezien in gemeenschappen kan verspreiden. De situatie is verder gecompliceerd door een staking van gezondheidswerkers, die gevolgen heeft voor activiteiten zoals vaccinatie en veilige begrafenissen. De DRC heeft de best opgeleide arbeidskrachten ter wereld voor Ebola. Deze situatie moet zo snel mogelijk worden opgelost.

De WHO en onze partners werken intensief in de gemeenschappen aan het vinden van gevallen en het verkorten van de wachttijd. We steunen ook de regering van de DRC om een sterkere rol te spelen in de respons en om de gebieden voor te bereiden die tot nu toe niet zijn getroffen. Er is nog steeds dringend behoefte aan meer personeel en logistieke capaciteit om een doeltreffende reactie in een steeds groter wordend geografisch gebied te ondersteunen en om gezondheidsambtenaren te helpen bij het eerder opsporen van gevallen. De regering van de DRC heeft een plan ontwikkeld dat ongeveer 40 miljoen dollar nodig heeft. Wij dringen er bij de partners op aan dit plan te steunen.

Nu, naar COVID-19.

Vorige maand nam mijn collega Dr. Maria van Kerkhove contact op met een groep genaamd Long COVID SOS, die patiënten vertegenwoordigt met langdurige effecten van COVID-19 infectie. Vanmiddag had ik het voorrecht om met hen te spreken. Ze vertelden ons over hun ervaringen en de voortdurende uitdagingen waar ze voor staan. Deze patiënten willen drie dingen: erkenning, rehabilitatie en onderzoek. Erkenning van hun ziekte, passende revalidatiediensten en meer onderzoek naar de langetermijneffecten van deze nieuwe ziekte.

Hoewel we zoveel over deze ziekte hebben geleerd, hebben we slechts minder dan 8 maanden ervaring om uit te putten. We weten nog steeds relatief weinig over de langetermijneffecten. Mijn boodschap aan deze patiënten was: we horen u luid en duidelijk, en we zijn vastbesloten om met landen samen te werken om ervoor te zorgen dat u de diensten krijgt die u nodig hebt, en om het onderzoek te bevorderen om u beter van dienst te kunnen zijn.

Wereldwijd zijn er nu meer dan 22 miljoen gerapporteerde gevallen van COVID-19 en 780.000 doden. Maar het zijn niet alleen de aantallen gevallen en sterfgevallen die er toe doen. In veel landen blijft het aantal patiënten dat in het ziekenhuis moet worden opgenomen en geavanceerde zorg nodig heeft, waardoor de gezondheidssystemen enorm onder druk komen te staan en de dienstverlening voor andere gezondheidsbehoeften in het gedrang komt. Verschillende landen in de wereld hebben nu te maken met nieuwe uitbraken na een lange periode met weinig of geen overdracht. Deze landen zijn een waarschuwend verhaal voor degenen die nu een neerwaartse trend zien in de gevallen.

Vooruitgang betekent geen overwinning. Het blijft een feit dat de meeste mensen gevoelig blijven voor dit virus. Daarom is het van vitaal belang dat landen in staat zijn om snel clusters te identificeren en te voorkomen, om overdracht door de gemeenschap en de mogelijkheid van nieuwe beperkingen te voorkomen. Geen enkel land kan hier zomaar mee wegkomen totdat we een vaccin hebben. Een vaccin zal een essentieel instrument zijn, en we hopen dat we er zo snel mogelijk een hebben. Maar er is geen garantie dat we dat zullen doen, en zelfs als we een vaccin hebben, zal het de pandemie niet alleen beëindigen.


(Bron JHU - 2020)

COVID-19 Dashboard by the Center for Systems Science and Engineering (CSSE) at Johns Hopkins University (JHU) op 22 augustus 2020

We moeten allemaal leren om dit virus te controleren en te beheersen met behulp van de instrumenten die we nu hebben, en om de aanpassingen in ons dagelijks leven te maken die nodig zijn om onszelf en elkaar veilig te houden. Zogenaamde lockdowns hebben veel landen in staat gesteld om de overdracht te onderdrukken en de druk op hun gezondheidssystemen te verminderen. Maar lockdowns zijn voor geen enkel land een langetermijnoplossing. We hoeven niet te kiezen tussen leven en levensonderhoud, of tussen gezondheid en economie. Dat is een valse keuze.

Integendeel, de pandemie herinnert ons eraan dat gezondheid en economie onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. De WHO is vastbesloten met alle landen samen te werken om hun economieën, samenlevingen, scholen en bedrijven op een veilige manier open te stellen. Om dat te doen, moet iedereen erbij betrokken zijn. Iedereen kan een verschil maken. Elke persoon, elk gezin, elke gemeenschap en elk land moet zijn eigen beslissingen nemen op basis van het risiconiveau van de plaats waar hij of zij woont. Dat betekent dat elke persoon en elk gezin de verantwoordelijkheid heeft om het niveau van overdracht ter plaatse te kennen en te begrijpen wat ze kunnen doen om zichzelf en anderen te beschermen. Tegelijkertijd zullen we niet - en kunnen we niet - teruggaan naar hoe het was.

Door de geschiedenis heen hebben uitbraken en pandemieën de economie en de samenleving veranderd. Dit zal niet anders zijn. De pandemie heeft met name een nieuwe impuls gegeven aan de noodzaak om de inspanningen om te reageren op de klimaatverandering te versnellen. De pandemie heeft ons een blik gegund op onze wereld zoals die zou kunnen zijn: schonere luchten en rivieren. Beter bouwen betekent weer groener bouwen.

In mei publiceerde de WHO ons "Manifest voor een Gezond en Groen Herstel", met 6 beleidsvoorschriften voor het beschermen van de natuur, het investeren in water en sanitaire voorzieningen, het bevorderen van gezonde voedselsystemen, de overgang naar hernieuwbare energie, het bouwen van leefbare steden en het stoppen van subsidies voor fossiele brandstoffen.

In juli hebben we "actionables" toegevoegd voor elk van deze beleidsvoorschriften, met 81 concrete stappen voor beleidsmakers om een gezondere, eerlijkere en groenere wereld op te bouwen. Sindsdien hebben meer dan 40 miljoen gezondheidswerkers uit 90 landen een brief gestuurd naar de leiders van de G20 om op te roepen tot een Gezond herstel van COVID-19. En we hebben veel voorbeelden gezien van landen die actie ondernemen om levens, middelen van bestaan en de planeet waarvan ze afhankelijk zijn, te beschermen. Nairobi, Kenia is bezig met het verbeteren van parken, het toevoegen van stadsbossen, het bouwen van meer trottoirs en het verbeteren van de afwatering. Pakistan heeft een "groene stimulans" opgezet, waarbij arbeiders die werkloos zijn als gevolg van lockdown een kans krijgen om geld te verdienen door het planten van bomen.

In het Verenigd Koninkrijk is het gebruik van steenkool, de meest vervuilende vorm van energie, gedaald tot het laagste niveau in 250 jaar. Spanje wordt een van de snelst koolstofarme landen ter wereld, met 7 van de 15 kolencentrales die het land onlangs heeft gesloten. Portugal heeft aangekondigd dat het volgend jaar steenkoolvrij zal zijn. Chili heeft zich ertoe verbonden de luchtvervuiling en de zwarte koolstof te verminderen. Grote steden zoals Parijs hebben zich ertoe verbonden om "15-minuten-steden" te worden, waar elke dienst gemakkelijk te voet of met de fiets te bereiken is, waardoor de luchtvervuiling en de klimaatverandering worden teruggedrongen. Ontberingen zijn altijd een kans om te leren, te groeien en te veranderen.

COVID-19 is een gezondheidscrisis die zich eens in de eeuw voordoet. Maar het geeft ons ook een eenmalige kans om de wereld die onze kinderen zullen erven vorm te geven - het woord dat we willen. Ik dank u.'