Designerdrug 3-MMC is verboden in Nederland

3-MMC staat op Lijst II van de Opiumwet en is daarmee vanaf vandaag, 28 oktober 2021 officieel een verboden drug in Nederland. Dat betekent dat productie, handel en bezit van deze designerdrug strafbaar is. Het verbod volgt op een toename van gebruik van 3-MMC, met name onder jongeren, en een stijging van het aantal gezondheidsincidenten. De drug heeft potentie tot verslaving en er zijn gezondheidsrisico’s aan verbonden, zoals hartritmestoornissen, een verhoogde bloeddruk of lichaamstemperatuur en rusteloosheid, die vaak aanleiding geven voor medische zorg.

Staatssecretaris Blokhuis (VWS): 'Met dit verbod gaan we de eenvoudige beschikbaarheid van 3-MMC tegen en geven we een duidelijk signaal af aan de vaak jonge gebruikers: dit spul is gevaarlijk, blijf ervan af. Hier wilden we geen moment langer mee wachten, gezien de zorgwekkende signalen die we over 3-MMC hebben ontvangen. Tegelijk speelt bij designerdrugs een breder probleem. We mogen niet langer achter de feiten aanlopen wat dat betreft en gaan daarom zo snel mogelijk over tot een breed verbod op designerdrugs.'

(Foto Arenda Oomen/VWS - 2018)

Paul Blokhuis (ChristenUnie) staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport

Het kabinet werkt momenteel aan een breder verbod op designerdrugs, ook wel NPS (nieuwe psychoactieve stoffen) genoemd. Wanneer een individuele designerdrug onder de Opiumwet wordt verboden, is het nu nog mogelijk dat drugsproducenten een nieuwe drug maken met een net iets andere samenstelling, waardoor die nieuwe drug weer legaal op de markt kan komen. Dit wordt een halt toe geroepen met het designerdrugsverbod, waarmee hele stofgroepen met dezelfde chemische basisstructuur onder de Opiumwet worden gebracht. Hierdoor wordt een hele groep veel voorkomende designerdrugs bij voorbaat verboden, ongeacht de specifieke samenstelling.

Voorlichting en preventie. Naast het verbod op 3-MMC wordt ook ingezet op voorlichting en preventie. Zo heeft het Trimbos-instituut een folder ontwikkeld gericht op (potentiële) gebruikers met informatie over de risico’s van 3-MMC-gebruik. Ook is er informatiemateriaal beschikbaar voor professionals met handvatten hoe om te gaan met 3-MMC-gebruik. Verder is het online informatieaanbod over dit onderwerp uitgebreid. Hiervan wordt veel gebruik gemaakt door zowel gebruikers als professionals. Tot slot adviseert het Trimbos-instituut gemeenten die te maken hebben met 3-MMC-problematiek over de vormgeving van het preventieaanbod.

3-Methylmethcathinone, ook bekend als 3-MMC en metafedrone, is een designer-drug uit de familie van gesubstitueerde cathinonen. 3-MMC is qua structuur nauw verwant aan de meer bekende illegale drug mephedrone (4-MMC), en is illegaal in de meeste landen die mephedrone hebben verboden, omdat het een structureel isomeer ervan is. 3-MMC is echter nog steeds op de recreatieve drugsmarkt verschenen als alternatief voor mephedrone, en werd voor het eerst geïdentificeerd toen het in 2012 in Zweden werd verkocht.

In tegenstelling tot andere legale highs werd 3-MMC getest en gekarakteriseerd bij grote zoogdieren, waardoor er veel meer kennis over is dan over andere synthetische cathinonen bekend is. 3-MMC is een monoamine transporter substraat dat de noradrenaline opname krachtig remt en een meer uitgesproken dopaminerge versus serotonerge activiteit vertoont.

Een designer drug is een structureel of functioneel analoog van een gereguleerde stof die is ontworpen om de farmacologische effecten van de oorspronkelijke drug na te bootsen, zonder als illegaal te worden geclassificeerd en/of te worden ontdekt in standaard drugtests.

Designer drugs omvatten psychoactieve stoffen die door de Europese Unie zijn aangemerkt als nieuwe psychoactieve stoffen (NPS) en analogen van prestatie-bevorderende drugs zoals designersteroïden. Sommige van deze stoffen werden oorspronkelijk gesynthetiseerd door academische of industriële onderzoekers in een poging om krachtigere derivaten met minder bijwerkingen te ontdekken, en werden later gebruikt voor recreatief gebruik. Andere designer drugs werden voor het eerst bereid in clandestiene laboratoria. Omdat de werkzaamheid en veiligheid van deze stoffen niet grondig zijn geëvalueerd in dierproeven en proeven bij mensen, kan het gebruik van sommige van deze drugs leiden tot onverwachte bijwerkingen.