Dit kunt u de burger niet aandoen!

Het verhaal van Hugo Hazeweijer, oud-voorzitter van de Participatiegroep Gehandicapten Amstelveen vertelde zijn onwerkelijke ervaringen met het Wmo loket tijdens de vergadering van de gemeenteraad commissie Burgers en Samenleving op 22 januari 2014:

Aanvragen Hulp bij het Huishouden bij het WMO Loket

'Geachte commissie.

Mijn naam is Hugo Hazeweijer en heb op 2 december 2013 een open hartoperatie ondergaan en 5 bypasses gekregen. Ik wend mij tot u als raadscommissie en indirect tot u als gemeenteraad als hoogste orgaan in onze gemeente betreffende het functioneren van het WMO loket betreffende mijn zeer negatieve ervaring met het WMO loket.

Zoals een aantal van u bekend, ben ik jaren voorzitter geweest van het Kennis AdviesTeam (KAT WMO) en nog steeds lid van het KAT WMO en voorzitter van de Gehandicaptenraad PGA en goed op de hoogte van de wet en regelgeving op het gebied van de WMO. Ook zit ik nog in een 2-tal adviescommissies van VWS. Ook heb ik een spreekuur voor minima met problemen en hulp bij belastingaangifte.

Op 9 december 2013 kreeg ik te horen, dat ik het ziekenhuis mocht verlaten en 1 week in een AWBZ instelling (verzorgingshuis) moest overnachten, omdat ik als alleenstaande niet ’s nachts alleen mocht zijn gedurende 1 week. Daarna zou ik op 16 december naar huis mogen als de huishoudelijke hulp geregeld was. Deze hulp bij het huishouden heb ik alleen gedurende de herstelperiode van ca. 3 maanden nodig tot 8 maart 2014

(Foto Amstelveenweb.com - 2014)

De heer Hugo Hazeweijer, oud-voorzitter van de Participatiegroep Gehandicapten Amstelveen aan het woord tijdens de commissievergadering van de gemeenteraad Burgers en Samenleving op 22 januari 2014

Daarom op 9 december 2013 telefonisch contact opgenomen vanuit het ziekenhuis met het WMO loket. Van dit gesprek werd ik als burger niet vrolijk. Het was geheel afgestemd op de vraag, of ik deze hulp wel nodig had en of ik dit niet in mijn eigen netwerk kon vinden. Aangezien dit niet het geval is werd mij gezegd, dat de hulp bij het huishouden niet de hoogste prioriteit heeft van de gemeente en dat het wel enkele weken kan duren, voordat het wordt toegewezen.

Omdat ik wethouder Groot de volgende dag in een andere zaak vanuit mijn ziekenhuisbed aan de telefoon had heb ik hem ook op de hoogte gesteld van deze teleurstellende ervaring. Woensdag 11 december ontving ik dan ook een mail van het WMO loket, dat op verzoek van de wethouder mijn aanvraag met spoed in behandeling wordt genomen. Groot was mijn verbazing, dat ik de volgende dag een bevestiging ontving van mijn aanvraag voor Huishoudelijke Hulp en dat de gemeente hier 8 weken de tijd heeft om een besluit te nemen.

Dit is volgens de AWB correct, maar om iemand die slechts tot 8 maart hulp nodig heeft een onzinnige brief. De gewone burger begrijpt hier niets van. Na een week op dinsdag 17 december werd er contact opgenomen en wederom werd de beslisboom doorgenomen in een ultieme poging, of ik toch afgewezen kon worden.

Daarna wilde de ambtenaar een afspraak maken voor een keukentafelgesprek, wat natuurlijk voor deze kortlopende hulp volstrek overbodig is en alleen maar tijd kost. Kerstmis stond voor de deur. Na diverse interne consultaties gaf deze ambtenaar (die ook weinig van de WMO wist)de strijd op en deelde mij mee, dat ik de hulp kon krijgen en dat dit ongeveer een week zou duren om het te regelen. In de beschikking werd als datum 24 december opgenomen, dat het recht op hulp bij het huishouden (HbH) kon ingaan.

Op 16 december 2013 mocht ik medisch gezien wel naar huis, maar doordat de gemeente niet is staat was voor dit soort hulp zeer snel een besluit te nemen heb ik tot 23 december  in een AWBZ inrichting gelogeerd, waarvan 7 dagen in het verkeerde bed, geschatte kosten voor de gemeenschap € 3000,00 en zelf ben ik de eigen bijdrage over deze week aan het CAK verschuldigd. Ik spreek hier schade over. Alleen door mij grote kennis van de WMO is deze schade tot 1 week beperkt gebleven.

De gewone burger staat natuurlijk met lege handen. Dat het snel kan, bewijst het CIZ (die in het algemeen niet bekend staat als een slagvaardige organisatie) die de beschikking voor de overgang van het ziekenhuis naar de AWBZ instelling (verzorgingshuis) binnen 24 uur afgaf.

Ook vind ik het zeer slecht, dat er ondeskundig personeel aan de telefoon zit die de burger in nood moet adviseren en helpen. Het enige wat ze doen is, het callcenter script doornemen en als het lastig wordt, moet er met de BackOffice contact worden opgenomen. Ik vind dit op zich al verwijtbaar.

Dit kunt u als gemeente de burger niet aandoen en mijn advies is in het kader van de 3D’s de afdeling Werk en Inkomen en Voorzieningen geheel te reorganiseren. Over deze afdelingen zijn ook veel vergelijkbare klachten, welke ik veelvuldig op mijn spreekuur te horen kreeg. Het beleid is nu geheel gebaseerd op wantrouwen naar de burger en gericht op fraudepreventie, terwijl de hulpverlening nauwelijks aan bod komt.

Dit, terwijl uit onderzoek van zowel UWV, als Binnenlandse Zaken is gebleken, dat de fraude onder de 1% ligt. Daarbij komt, dat de burger bang is te klagen, omdat hij denkt dan geen hulp meer te krijgen en geen klacht wil indienen. DE burger moet weer centraal komen te staan op basis van vertrouwen.

Met andere woorden, uw ingrijpen als Gemeenteraad is dringend gewenst en aan de politieke partijen in het kader van de verkiezingen een goed moment om een standpunt te bepalen, dat het anders moet. In deze wijs ik ook op hetgeen Prof. Jan Rotmans hierover heeft gepubliceerd. Daarbij zal dit ook goedkoper zijn, omdat de bureaucratie veel minder is.

Ik wens u en de nieuwe gemeenteraad veel succes.'