Grote aantallen mensen getroffen wereldwijd door onvruchtbaarheid

Volgens een nieuw rapport dat op 4 april 2023 door de WHO (Wereldgezondheidsorganisatie) is gepubliceerd, worden grote aantallen mensen tijdens hun leven getroffen door onvruchtbaarheid. Ongeveer 17,5% van de volwassen bevolking - ongeveer 1 op de 6 wereldwijd - ervaart onvruchtbaarheid, wat de dringende noodzaak aantoont om de toegang tot betaalbare, hoogwaardige vruchtbaarheidszorg voor mensen in nood te verbeteren.

De nieuwe schattingen laten een beperkte variatie zien in de prevalentie van onvruchtbaarheid tussen de regio's. De percentages zijn vergelijkbaar voor hoge-, midden- en lage-inkomenslanden, wat aangeeft dat dit wereldwijd een grote gezondheidsuitdaging is. De prevalentie 'ooit' was 17,8% in hoge-inkomenslanden en 16,5% in lage- en middeninkomenslanden.

(Bron WHO - 2020)

Dr. Tedros Adhanom Ghebreyesus (1965) directeur-generaal van de WHO
'Het rapport onthult een belangrijke waarheid: onvruchtbaarheid discrimineert niet' - zegt dr. Tedros Adhanom Ghebreyesus, directeur-generaal van de WHO. 'Het enorme aantal getroffen mensen toont de noodzaak om de toegang tot vruchtbaarheidszorg te verbreden en ervoor te zorgen dat dit probleem niet langer buitenspel wordt gezet in gezondheidsonderzoek en -beleid, zodat veilige, effectieve en betaalbare manieren beschikbaar zijn om ouderschap te bereiken voor degenen die ernaar streven.'

Onvruchtbaarheid is een ziekte van het mannelijke of vrouwelijke voortplantingssysteem, gedefinieerd door het uitblijven van een zwangerschap na 12 maanden of langer regelmatige onbeschermde geslachtsgemeenschap. Het kan aanzienlijk leed, stigmatisering en financiële problemen veroorzaken en het mentale en psychosociale welzijn van mensen aantasten. Ondanks de omvang van het probleem, blijven oplossingen voor de preventie, diagnose en behandeling van onvruchtbaarheid - inclusief geassisteerde voortplantingstechnologie zoals in-vitrofertilisatie (IVF) - ondergefinancierd en voor velen ontoegankelijk vanwege de hoge kosten, het sociale stigma en de beperkte beschikbaarheid.

Op dit moment worden vruchtbaarheidsbehandelingen in de meeste landen grotendeels uit eigen zak betaald, wat vaak leidt tot verwoestende financiële kosten. Mensen in de armste landen besteden een groter deel van hun inkomen aan vruchtbaarheidszorg dan mensen in rijkere landen. Hoge kosten verhinderen mensen vaak om toegang te krijgen tot onvruchtbaarheidsbehandelingen of kunnen hen in armoede katapulteren als gevolg van het zoeken naar zorg.

'Miljoenen mensen worden geconfronteerd met catastrofale kosten voor de gezondheidszorg nadat ze een behandeling voor onvruchtbaarheid hebben gezocht, waardoor dit een groot gelijkheidsprobleem is en maar al te vaak een medische armoedeval voor de getroffenen', aldus dr. Pascale Allotey, directeur seksuele en reproductieve gezondheid en onderzoek bij de WHO, inclusief het speciale programma van de Verenigde Naties voor onderzoek, ontwikkeling en onderzoekstraining op het gebied van menselijke voortplanting (Human Reproduction= HRP): 'Beter beleid en overheidsfinanciering kunnen de toegang tot behandeling aanzienlijk verbeteren en armere huishoudens beschermen tegen armoede als gevolg daarvan.'

Hoewel het nieuwe rapport overtuigend bewijs levert van de hoge wereldwijde prevalentie van onvruchtbaarheid, wijst het op een aanhoudend gebrek aan gegevens in veel landen en sommige regio's. Het roept op tot meer beschikbaarheid van nationale gegevens over onvruchtbaarheid, uitgesplitst naar leeftijd en naar oorzaak om te helpen bij het kwantificeren van onvruchtbaarheid, evenals om te weten wie vruchtbaarheidszorg nodig heeft en hoe risico's kunnen worden verminderd.