Het feest van Driekoningen op 6 januari

Op de nieuwe banner van Amstelveenweb ziet u drie heren, die naar de sterren kijken. Een banner is een grafische afbeelding vaak op websites te vinden met een 'ingebakken' hyperlink met een advertentie van een product die naar de fabrikant verwijst. In dit geval er is geen advertentie aanwezig, geen hyperlink te vinden, maar het is een boodschap.

De wijzen uit het oosten, of drie koningen zijn, binnen de christelijke traditie, zijn de 'wijzen' (Grieks: μαγοι, magoi) die Jezus van Nazareth na zijn geboorte kwamen vereren en geschenken van goud, wierook en mirre brachten. Het bezoek van de wijzen uit het oosten aan Jezus wordt in het westers christendom gevierd op 6 januari, het feest van Driekoningen. De aanbidding der Koningen is een populair thema in de religieuze kunst.

(Bron Amstelveenweb.com - 2017)

De drie wijzen Apellius, Amerius en Damascus wachten op de verschijning van de koning der Joden: Jezus

Driekoningen, Epifanie of Openbaring van de Heer (Solemnitas Epiphaniae Domini in het Latijn), waarop men de Bijbelse gebeurtenis (Matt. 2:1-18) herdenkt van de wijzen uit het oosten die een opgaande ster zagen en daarop de koning der Joden gingen zoeken. Ze kwamen in Bethlehem en vonden daar Jezus, de pasgeboren koning der Joden. Waarschijnlijk wordt hier gezinspeeld op het visioen van Bileam, de ziener in Moab die een ster uit Jacob zag opkomen (Numeri 24:17).

De drie wijzen kregen namen. In het Grieks waren dat Apellius, Amerius en Damascus, in het Hebreeuws Galgalat, Malgalat en Sarathin, maar ze zijn bekend geworden onder hun gelatiniseerde Perzische namen Caspar, Melchior en Balthasar. Ze zouden respectievelijk 20, 40 en 60 jaar oud zijn geweest; getallen die de levenstijdperken van de volwassene symboliseren.

Het woord Epiphany is van Koine Grieks (Hellenistische bovenregionale taal) ἐπιφάνεια, epiphaneia, betekent manifestatie, of de verschijning. In het klassieke Grieks werd het gebruikt van het verschijnen van de dageraad, van een vijand in de oorlog, maar vooral van een manifestatie van een godheid op een aanbidder (a theofanie). In de Septuaginta het woord wordt gebruikt van een manifestatie van de God van Israël (2 Makkabeeën 15:27). In het Nieuwe Testament wordt het woord in 2 Timotheüs 1:10 tot hetzij verwijzen naar de geboorte van Christus, of zijn verschijning na zijn opstanding en vijf keer te verwijzen naar zijn wederkomst.


(Bron Wikipedia - 2017)

Oude iconografie die het doopsel van Jezus Christus verbeeldt

Driekoningen wordt gevierd door zowel de oosterse en westerse kerken, maar een groot verschil tussen hen is precies, welke gebeurtenissen het feest herdenkt. Voor westerse christenen, het feest herdenkt de eerste plaats de komst van de Wijzen, met slechts een kleine verwijzing naar het doopsel van Jezus en het wonder op de bruiloft te Kana. Oosterse kerken vieren de doop van Christus in de Jordaan. In beide tradities, de essentie van het feest is hetzelfde: de openbaring van Christus aan de wereld (al dan niet als een baby, of in de Jordaan) en het mysterie van de menswording. Het wonder van de Bruiloft van Kana wordt ook gevierd tijdens Epifanie als eerste manifestatie van het openbare leven van Christus. Incarnatie betekent letterlijk vleeswording en is afkomstig uit het Latijn. Het verwijst naar de conceptie en geboorte van een levend wezen. Kort geformuleerd komt de theologische betekenis van de incarnatie binnen het westerse christendom hierop neer, dat God mens is geworden op Aarde.