Het tempo van de wereldeconomie wordt in 2023 verder vertraagd

De wereldeconomie heeft aan kracht ingeboet in de nasleep van de Russische aanvalsoorlog in Oekraïne, die de groei afremt en de inflatie wereldwijd extra onder druk zet, aldus de meest recente Interim Economic Outlook van de OECD Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO= OECD).

De Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO; Frans: Organisation de coopération et de développement économiques, OCDE) is een intergouvernementele organisatie met 38 lidstaten, die in 1961 is opgericht om de economische vooruitgang en de wereldhandel te stimuleren. Het is een forum en de leden zijn landen die zich naar eigen zeggen inzetten voor democratie en markteconomie, en biedt een platform om beleidservaringen te vergelijken, antwoorden te zoeken op gemeenschappelijke problemen, goede praktijken vast te stellen en het binnenlandse en internationale beleid van de leden te coördineren.

Volgens de vooruitzichten zal de mondiale groei dit jaar een bescheiden 3% bedragen en in 2023 verder vertragen tot slechts 2,2%. Dit is veel minder dan het tempo van de economische groei dat vóór de oorlog werd verwacht, en vertegenwoordigt ongeveer 2,8 biljoen dollar aan gederfde wereldwijde productie in 2023.

De oorlog heeft de energieprijzen verder opgedreven, vooral in Europa, waardoor de inflatiedruk is toegenomen op een moment dat de kosten van levensonderhoud wereldwijd al snel stegen door de aanhoudende gevolgen van de Covid-19-pandemie. Nu bedrijven in veel economieën hogere energie-, transport- en arbeidskosten doorberekenen, bereikt de inflatie niveaus die sinds de jaren tachtig niet meer zijn voorgekomen, waardoor de centrale banken zich genoodzaakt zien de monetaire beleidsinstellingen sneller dan verwacht aan te scherpen.

Door de inflatie en de schok in de energievoorziening als gevolg van de oorlog heeft de OESO haar eerdere groeiprognoses wereldwijd naar beneden bijgesteld. De jaarlijkse groei van het BBP zal in 2023 in de Verenigde Staten naar verwachting vertragen tot ongeveer 1/2% en in de eurozone tot 1/4%. Ook de groei in China is geraakt en zal naar verwachting dalen tot een geraamde 3,2% in 2022. Behalve de pandemie van 2020 zal dit het laagste groeipercentage in China zijn sinds de jaren 1970.

Verwacht wordt dat de inflatie in de meeste G20-landen tot 2023 geleidelijk zal afnemen naarmate een strakker monetair beleid in werking treedt en de mondiale groei vertraagt. Verwacht wordt dat de algemene inflatie in de G20-economieën zal afnemen van 8,2% dit jaar tot 6,6% in 2023 en in de geavanceerde G20-economieën van 6,2% dit jaar tot 4% in 2023.

'De wereldeconomie heeft aan kracht ingeboet in de nasleep van de niet-uitgelokte, niet te rechtvaardigen en illegale aanvalsoorlog van Rusland tegen Oekraïne. In veel economieën is de bbp-groei tot stilstand gekomen en economische indicatoren wijzen op een langdurige vertraging', zei OESO-secretaris-generaal Mathias Cormann tijdens een presentatie van de Outlook. 'De inflatiedruk die al aanwezig was toen de wereldeconomie de pandemie te boven kwam, is door de oorlog sterk toegenomen. Dit heeft verder geleid tot stijgende energie- en voedselprijzen die nu de levensstandaard van mensen over de hele wereld bedreigen.'


(Bron Victor Tonelli /Wikipedia - 2021)

Mathias Cormann (1970) is een Australisch politicus van Belgische origine is op 1 juni 2021 benoemd tot secretaris-generaal van de OESO, voor een termijn van vijf jaar
De OESO wijst op grote onzekerheid over de economische vooruitzichten, met aanzienlijke neerwaartse risico's. Deze omvatten de mogelijkheid van verdere voedsel- en energieprijsstijgingen, waardoor veel mensen in armoede kunnen vervallen, en de mogelijkheid van gastekorten naarmate de winter op het noordelijk halfrond vordert. Vermindering van het energieverbruik en diversificatie van de bevoorradingsbronnen zullen van cruciaal belang zijn om tekorten te voorkomen, die de mondiale energieprijzen zouden opdrijven, het vertrouwen zouden schaden, de financiële omstandigheden waarschijnlijk zouden verslechteren en een tijdelijke periode van gedwongen vermindering van het gasverbruik door bedrijven zouden vereisen.

Tezamen kunnen deze schokken de groei van de Europese economieën in 2023 met meer dan 1¼ procentpunt doen dalen ten opzichte van de centrale prognose van de vooruitzichten, en de inflatie met meer dan 1½ procentpunt doen stijgen. Dit zou veel landen in 2023 in een recessie van een volledig jaar doen belanden, terwijl ook de bbp-groei in 2024 zou afnemen.

Andere belangrijke risico's zijn dat de aanhoudende aanpassingen op de Chinese vastgoedmarkten - in combinatie met de hoge bedrijfsschuld in China en de voortzetting van het "nulcovid"-beleid van het land - kunnen leiden tot een ernstiger vertraging van 's werelds op een na grootste economie dan verwacht. Dit risico komt bovenop de aanhoudende kosten van de wereldwijde druk op de toeleveringsketen en mogelijke schuldencrises en financiële besmetting in veel opkomende markten en economieën met lage inkomens. 

In de meeste grote economieën zal een verdere verstrakking van het monetaire beleid nodig zijn om de inflatiedruk duurzaam te verminderen. Dit zal zorgvuldig moeten worden gekalibreerd gezien de onzekerheid over de snelheid waarmee hogere rentetarieven effect zullen sorteren en de overloopeffecten van de verkrapping in de rest van de wereld.

Fiscale steun kan het effect van de hoge energiekosten op huishoudens en bedrijven helpen opvangen, maar moet worden geconcentreerd op steun voor de meest kwetsbaren en het behoud van prikkels om het energieverbruik te verminderen. Fiscale maatregelen om de levensstandaard te verzachten moeten een aanhoudende stimulans in een tijd van hoge inflatie vermijden. Inkomensafhankelijke overdrachten aan huishoudens voldoen in grote lijnen aan deze criteria.

Om de energiecrisis te beheersen zijn nieuwe inspanningen nodig om alternatieve bevoorrading veilig te stellen en er tegelijkertijd voor te zorgen dat alle sectoren van de economie worden gestimuleerd om de vraag te verminderen. De regeringen moeten ook dringend de investeringen in energiezekerheid versnellen en investeren in de groene transitie.