Jongeren verdienen kansen

Ik weet het nog goed, in 1987 kon ik eindelijk mijn koffer pakken en het avontuur opzoeken. Ik was net 19 jaar oud geworden en ging op weg naar Tel Aviv. De middelbare school was geen groot succes geweest. Het was vaak wel heel gezellig. Te vaak was het zo gezellig, dat ik het volgend schooljaar van de rectoren niet meer terug mocht komen.

Maar nu was dat afgelopen en kon ik mijn eigen keuzes maken. In Tel Aviv vond ik al snel een vriendin in Holon in het zuiden van de stad en een baan in het centrum. Eerst werkte ik als schoonmaker later als badmeester. Een fantastische tijd.

De intifada was nog niet echt begonnen en mijn beste collega’s waren vooral Engelse en Arabische jongens die ook geld nodig hadden. De Israëli’s in het hotel waren liberale werkgevers die jongeren kansen gaven als ze de handen uit de mouwen staken. Vijfentwintig jaar later mocht ik, deze week als wethouder, aan negen Amstelveense jongeren certificaten uitreiken, zodat zij als badmeester kunnen werken deze zomer.



Onze jongerenwerkers kwamen sommige jongeren veel tegen op straat. Door ze een handje te helpen met een opleiding gaan ze nu aan de slag. Hulde aan ons jongerenwerk en Dirk Landsaat van het sportbedrijf, dat zij jongeren kansen geven. Ik hoop, dat zij deze zomer net zoveel lol hebben als ik in 1987 in Tel Aviv.