Kerstzegening 'Urbi et Orbi' van Paus Franciscus 2022

Vanaf de centrale loggia van de Sint-Pietersbasiliek in Rome, heeft door paus Franciscus de kerstboodschap van de Heilige Vader en de zegening "Urbi et Orbi" op zondag 25 december 2022 uitgesproken.

In zijn traditionele kerstboodschap onderstreepte paus Franciscus hoe de geboorte van Jezus ons de weg wijst naar vrede in ons leven en in onze wereld, en moedigde hij ons aan het gezicht van het Kind Jezus te aanschouwen en diep geraakt te worden door Gods liefde, zodat de vrede in ons hart geboren kan worden en met iedereen gedeeld kan worden.

'Beste broeders en zusters in Rome en in de hele wereld, gelukkig kerstfeest! Moge de Heer Jezus, geboren uit de Maagd Maria, u allen de liefde van God brengen, bron van vertrouwen en hoop, samen met het geschenk van de vrede die de engelen aan de herders van Bethlehem verkondigden: "Eer aan God in de hoogste hemel en vrede op aarde voor hen die hij begunstigt" (Lc 2,14).

Op deze feestelijke dag richten wij onze blik op Bethlehem. De Heer komt ter wereld in een stal en wordt voor de dieren in een kribbe gelegd, omdat zijn ouders geen plaats konden vinden in de herberg, terwijl het voor Maria tijd was om te bevallen. Hij komt onder ons in stilte en in het donker van de nacht, want het woord van God heeft geen schijnwerpers of luide menselijke stemmen nodig. Hij is zelf het Woord dat het leven zin geeft, hij is het Licht dat onze weg verlicht. "Het ware licht, dat iedereen verlicht" - zegt het evangelie ons - "is in de wereld gekomen" (Joh 1,9).

(Foto Vatican Media - 2022)

Paus Franciscus (Latijn: Franciscus; Italiaans: Francesco; Spaans: Francisco; geboren Jorge Mario Bergoglio 17 december 1936) is het hoofd van de katholieke kerk. Hij is sinds 13 maart 2013 bisschop van Rome en vorst van Vaticaanstad. Franciscus is de eerste paus die lid is van de Sociëteit van Jezus, Op de foto begroet hij de duizenden gelovigen die naar Vaticaanstad in Rome kwamen om zijn Urbi et Orbi Kersttoespraak te beluisteren op 25 december 2022
Jezus is in ons midden geboren; hij is God met ons. Hij komt om ons dagelijks leven te begeleiden, om met ons te delen in alles: onze vreugde en verdriet, onze hoop en vrees. Hij komt als een hulpeloos kind. Hij wordt geboren in de koude nacht, arm onder de armen. In nood van alles klopt hij aan de deur van ons hart om warmte en onderdak te vinden.

Mogen wij net als de herders van Bethlehem, omringd door licht, op weg gaan om het teken te zien dat God ons heeft gegeven. Mogen we onze geestelijke slaperigheid overwinnen en de oppervlakkige vakantieglitter die ons de Ene doet vergeten wiens geboorte we vieren. Laten we de drukte achter ons laten die ons hart doet verstommen en ons meer tijd doet besteden aan het voorbereiden van versieringen en geschenken dan aan het overdenken van de grote gebeurtenis: de Zoon van God die voor ons geboren is.

Broeders en zusters, laten wij onze ogen richten op Bethlehem en luisteren naar de eerste zwakke kreten van de Vredevorst. Want waarlijk Jezus is onze vrede. De vrede die de wereld niet kan geven, de vrede die God de Vader aan de mensheid heeft geschonken door zijn Zoon naar de wereld te zenden. Sint Leo de Grote vatte de boodschap van deze dag samen in een bondige Latijnse zin: Natalis Domini, natalis est pacis: "de geboorte van de Heer is de geboorte van de vrede" (Preek 26, 5).

Jezus Christus is ook de weg van de vrede. Door zijn incarnatie, passie, dood en verrijzenis heeft hij de weg geopend die leidt van een wereld die in zichzelf gesloten is en onderdrukt wordt door de donkere schaduwen van vijandschap en oorlog, naar een wereld die open en vrij is om in broederschap en vrede te leven. Broeders en zusters, laten we die weg volgen! Maar om dat te kunnen doen, om achter Jezus aan te lopen, moeten we ons ontdoen van de lasten die ons belasten en de weg versperren.




Wat zijn die lasten? Wat is dat dode gewicht? Dezelfde negatieve krachten die koning Herodes en zijn hof verhinderden de geboorte van Jezus te erkennen en te verwelkomen: gehechtheid aan macht en geld, trots, huichelarij, leugen. Deze krachten weerhouden ons ervan naar Bethlehem te gaan; ze sluiten ons uit van de genade van Kerstmis en blokkeren de toegang tot de weg van de vrede. Wij moeten inderdaad met droefheid erkennen dat, zelfs nu de Vredevorst ons wordt geschonken, de ijzige oorlogswinden de mensheid blijven kwellen.

Als we willen dat het Kerstmis is, de geboorte van Jezus en van de vrede, laten we dan naar Bethlehem kijken en het gezicht aanschouwen van het Kind dat voor ons geboren is! En laten we in dat kleine en onschuldige gezichtje de gezichten zien van al die kinderen die overal ter wereld naar vrede verlangen.

Laten we ook de gezichten zien van onze Oekraïense broeders en zusters die deze kerst in het donker en koud beleven, ver van hun huizen vanwege de verwoesting veroorzaakt door tien maanden oorlog. Moge de Heer ons inspireren om concrete gebaren van solidariteit aan te bieden om al degenen die lijden bij te staan, en moge hij de geest verlichten van degenen die de macht hebben om het gedonder van wapens tot zwijgen te brengen en onmiddellijk een einde te maken aan deze zinloze oorlog! Helaas geven we er de voorkeur aan andere adviezen op te volgen, ingegeven door wereldse denkwijzen. Maar wie luistert er naar de stem van het Kind?

Onze tijd ervaart een ernstige hongersnood naar vrede, ook in andere regio's en andere theaters van deze derde wereldoorlog. Laten we denken aan Syrië, nog steeds getekend door een conflict dat naar de achtergrond is gedrongen maar nog niet is geëindigd. Laten we ook denken aan het Heilige Land, waar de afgelopen maanden het geweld en de confrontaties zijn toegenomen, met doden en gewonden tot gevolg. Laten we de Heer smeken dat daar, in het land dat getuige was van zijn geboorte, de dialoog en de inspanningen om wederzijds vertrouwen op te bouwen tussen Palestijnen en Israëli's mogen worden hervat. Moge het Kind Jezus de christelijke gemeenschappen in het Midden-Oosten ondersteunen, zodat elk van die landen de schoonheid kan ervaren van broederlijke coëxistentie tussen individuen van verschillende geloofsovertuigingen. Moge het Christuskind in het bijzonder Libanon helpen, zodat het zich eindelijk kan herstellen met de hulp van de internationale gemeenschap en met de kracht die voortkomt uit broederschap en solidariteit. Moge het licht van Christus de regio van de Sahel verlichten, waar het vreedzame samenleven tussen volkeren en tradities wordt verstoord door conflicten en gewelddaden. Moge dat licht leiden tot een duurzame wapenstilstand in Jemen en tot verzoening in Myanmar en Iran, en tot een einde aan alle bloedvergieten. Moge het de politieke autoriteiten en alle mensen van goede wil in Amerika inspireren om te proberen de politieke en sociale spanningen die verschillende landen ervaren te kalmeren; Ik denk in het bijzonder aan de mensen in Haïti die al heel lang lijden.

Mogen we op deze dag, terwijl we rond een goed gedekte tafel zitten, onze blik niet afwenden van Bethlehem, een stad waarvan de naam "broodhuis" betekent, maar denk aan al diegenen, vooral kinderen, die honger lijden terwijl enorme hoeveelheden voedsel gaan dagelijks verloren en middelen worden besteed aan wapens. De oorlog in Oekraïne heeft deze situatie nog verergerd, waardoor hele volkeren het risico lopen hongersnood te krijgen, vooral in Afghanistan en in de landen van de Hoorn van Afrika. We weten dat elke oorlog honger veroorzaakt en voedsel als wapen uitbuit, waardoor de distributie ervan onder mensen die al lijden wordt belemmerd. Laten we op deze dag leren van de Vredevorst en, te beginnen met degenen die politieke verantwoordelijkheden dragen, ons inzetten om van voedsel uitsluitend een instrument van vrede te maken. En laten we, terwijl we genieten van het samenzijn met onze dierbaren, denken aan gezinnen die grote ontberingen doormaken en aan degenen die het in deze tijd van economische crisis moeilijk hebben als gevolg van werkloosheid en gebrek aan de eerste levensbehoeften.

Dierbare broeders en zusters, vandaag, net als toen, komt Jezus, het ware licht, in een wereld die ernstig ziek is van onverschilligheid, een wereld die Hem niet verwelkomt (vgl. Joh 1,11) en hem zelfs afwijst, zoals dat gebeurt met veel buitenlanders , of negeert hem, zoals we maar al te vaak doen met de armen. Mogen we vandaag de vele ontheemden en vluchtelingen niet vergeten die bij ons aankloppen op zoek naar troost, warmte en voedsel. Laten we de gemarginaliseerden, de alleenstaanden, de wezen, de ouderen – die wijsheid zijn voor hun volk – niet vergeten, die het risico lopen aan de kant gezet te worden, en de gevangenen, die we alleen beschouwen vanwege de fouten die ze hebben gemaakt en niet als onze medemensen en Dames.

Broeders en zusters, Bethlehem toont ons de eenvoud van God, die zich niet openbaart aan de wijzen en de intelligenten, maar aan de kleinen, aan hen met een zuiver en open hart (vgl. Mt 11,25). Laten wij, net als de herders, haastig op weg gaan en ons laten verwonderen door de ondenkbare gebeurtenis van God die mens wordt voor ons heil. Hij, de bron van al het goede, maakt zichzelf arm, vraagt als een aalmoes onze eigen arme mensheid. Laten we ons diep laten raken door de liefde van God. En laten we Jezus volgen, die zich van zijn heerlijkheid heeft ontdaan om ons te laten delen in zijn volheid.'

Urbi et Orbi ("aan de stad [Rome] en aan de wereld") betekent een pauselijke toespraak en apostolische zegen die de paus bij bepaalde plechtige gelegenheden uitspreekt. De term Urbi et Orbi is voortgekomen uit het bewustzijn van het oude Romeinse Rijk. De aanroeping wordt gedaan door de paus in zijn hoedanigheid van zowel bisschop van Rome (urbs = stad; urbi de overeenkomstige datiefvorm; vergelijk: urban) als hoofd van de rooms-katholieke kerk in de hele wereld (orbis = aarde; orbi de overeenkomstige datiefvorm; vergelijk: baan).