Nationale tenniscoach Marcel Vos is even terug in Amstelveen

Vanaf zijn zevende jaar is Marcel Vos gepassioneerd van het tennisspel. De banen van tennisvereniging Amstelland (de huidige Startbaan) hebben hem heel wat zweetdruppels gekost in zijn jeugdjaren. Vos, overgekomen uit Nieuw-Zeeland, heeft sinds 1996 zijn weg gevonden naar het hoogste niveau van coachen daar. Een prestatie die hij toeschrijft aan zijn toewijding aan het bevorderen van tennistalent.

De nationale coach was met tien toptalenten in 2 leeftijdsgroepen (5 van 13-15 jaar en 5 van 15-17 jaar) uit Nieuw-Zeeland aanwezig bij het Startbaantoernooi 2013, dat plaatsvond van 15-23 juni 2013. De redactie sprak met hem in de huiskamer van zijn Amstelveense vader Fred Vos (79). Zijn vader en moeder stonden als bevlogen tennissers aan de wieg van zijn tenniscarrière. Fred Vos is trouwens nog steeds iedere donderdag te vinden bij lokale tennisvelden. Amstelveen is Marcel dierbaar.

Zijn tennisvrienden van Amstelland, met wie hij als het ware op de banen is opgegroeid, zijn nog steeds zijn vrienden. Ondanks, dat hij vanaf zijn 18e jaar op de sportacademie in de Verenigde Staten woonde en leerde en nu leeft in Nieuw-Zeeland, spreekt hij zijn Hollands vloeiend. Dat komt vooral, omdat hij een Hollandse vrouw trouwde. Thuis spreken zij gewoon Nederlands met elkaar en met hun beide kinderen.

(Foto C. Willems - 2013)

Marcel Vos (l) met zijn 79-jarige vader, Fred Vos op het balkon van zijn flat in Groenhof

De topjunioren die internationale allure laten zien, worden gefaciliteerd om Europese ervaring op te doen in de zomertijd op gravel banen. Die banen zijn er niet in Nieuw-Zeeland en het spelen op gravel banen is belangrijk voor hun ontwikkeling. (Gravel is roodkleurig steengruis, dat voor de verharding van tennisbanen wordt gebruikt). De tieners worden in gastgezinnen gehuisvest. Zij trainen en spelen op internationale jeugd- en jongeren toernooien, binnenkort ook in Denemarken en Duitsland.

Er worden voor jeugd uit Nieuw-Zeeland wereldwijd drie verschillende tours georganiseerd voor verschillende leeftijdsgroepen op grand-slam niveau (toernooien voor toptennissers). De oudere tieners hebben de Junior Davis Cup en de Junior Fed Cup in Korea gespeeld. Erna waren zij in Turkije. In totaal neemt het voor de oudere tieners drie maanden in beslag. De jongere tieners zijn zeven weken onderweg.

Het is voor het tweede jaar, dat Vos dit organiseert. De scholen uit Nieuw-Zeeland werken goed mee door extra begeleiding te geven, als dat nodig blijkt. Vos ziet tot zijn voldoening, dat het de persoonlijke ontwikkeling van de jongeren verrijkt door met andere culturen in aanraking te komen via de gastgezinnen.

Michiel Schapers (voormalig Nederlands proftennisser die als enige Nederlander regelmatig in de top 100 stond) en Sven Groeneveld (internationaal top tennisser, Head Adidas Development Team) spannen zich hier in Nederland voor in. Samenwerking tussen coaches, internationaal, zowel als nationaal, wordt hierdoor bevorderd. Dit komt ten goede aan de ontwikkeling van de spelers. De top van de tenniswereld is een kleine wereld en je kent elkaar, waardoor wereldtours realiseerbaar zijn.

Hoe is hij Nationaal Coach geworden?

Vos is op dit moment in dienst van het ‘Tennis New Zealand’. Daar ging een periode van internationale scholing aan vooraf. Op zijn 18e jaar werd hij Internationaal Nederlands Kampioen in Castricum. Na die prestatie is hij naar de Texas A&M University in Texas gegaan, waar hij een full scholarship kreeg om te studeren en tennis te spelen. Doel van deze universiteit in Texas is het ontwikkelen van leiderskarakter, dat gewijd is aan het dienen van algemeen welzijn.

Dit kan worden omschreven door zes kernwaarden: uitmuntendheid, integriteit, leiderschap, loyaliteit, respect en onbaatzuchtigheid. Marcel rondde hier de Economy BS degree af. Enige jaren later was hij in de gelegenheid om te beginnen met een eigen tennis academie in Florida. De academie bood een stevige basis voor professionele spelers.

Hij werkte met top junioren uit de Verenigde Staten, die zich tot kampioenen ontwikkelden. Na 10 jaar wonen in Amerika besloten hij en zijn echtgenote in 1996 te wonen in Nieuw-Zeeland. De twee eilanden die in 1642 vernoemd zijn naar onze provincie Zeeland door de Groningse zeevaarder Abel Tasman tijdens expeditie voor de VOC.

 "Ik ben het soort man”  zegt Vos, “dat gelooft, dat talent overal is, en ik maakte van Nieuw-Zeeland mijn nieuwe uitdaging". In Nieuw-Zeeland zocht hij naar nieuw talent en heeft de rollen als Davis Cup Captain en Fed Cup Captain vervuld. De andere uitdaging was om top junior spelers voldoende mogelijkheden te bieden om internationaal te concurreren in een concurrerende omgeving, door ze te laten spelen op gravel banen in Europa.

Voor jeugdspelers is gravel erg belangrijk, omdat zij dan meer facetten van het spel ervaren. In die periode werd er samen gewerkt met Michiel Schapers aan Nieuw-Zeelandse grootste talent Marina Erakovic, die steeg naar de top 50 WTA onder hun begeleiding. Nu vervult Vos de nationale coaching, waarbij hij wegen creëert voor aankomend Nieuw-Zeeland talenten. Vandaar deze toers in Europa op de gravel.

Op dit moment heeft Vos een Nederlander op het oog die iets op gravelgebied ontwikkeld heeft, wat hopelijk in Nieuw-Zeeland kan worden aangelegd. Hij wil clubs in Nieuw-Zeeland ervan overtuigen dat deze betere ondergrond een goede stap voorwaarts is. “Hoewel tennis één van de grootste wereldwijde sporten is, concurreren we in Nieuw-Zeeland met sporten zoals rugby, cricket en netbal om de beste atleten.”

Tennis vereist veel planning en investering. Een sport voor een goed afgerond atleet. Zowel fysiek als technisch uitdagend, is tennis vooral ook een geestelijk spel. Waarbij je zowel tactisch als mentaal veerkrachtig moet zijn. Vos hecht daarom veel waarde aan karaktervorming. Hij kiest voor een individuele benadering, met nadruk op sportwetenschap en op persoonlijke coaching.

“Ik zie graag tennis van Nieuw Zeeland’s talent op jonge leeftijd, door de fysieke tennis testen te combineren met sport wetenschap, zoals geïndividualiseerde fysieke training, voeding, sportpsychologie en ‘on-road support’ als echte kans om uit te blinken." Hij vindt het belangrijk als nationale coach om een oogje te houden op de volgende generatie getalenteerde spelers en om contact te houden met regionale coaches.

Hij luistert naar hun problemen en deelt zijn kennis met hen. Hij gelooft in werken met, in communiceren met verschillende spelers op verschillende niveaus van ontwikkeling. Een goede coach herkent elke fase in de ontwikkeling van de speler en stemt zich hierop af. Het gaat ook over goed mentorschap, waardoor elke speler zelfkennis en vertrouwen ontwikkelt.

Geluk en succes met de gravel missie in Nieuw-Zeeland: die wens ondersteunen wij van harte. De redactie dankt Marcel Vos voor zijn sprankelend verhaal en bevlogen bijdrage aan jong tennis talent!

Conchita Willems