Opening van de Heilige Deur en Heilige Mis in Rome

Hoogfeest van de Geboorte van de Heer - Opening van de Heilige Deur en Heilige Mis in Rome in de Sint-Pietersbasiliek op dinsdag 24 december 2024 om 19:00 uur is de Pauselijke Mis. Begin van het gewone jubileum 2025 -meldt het Vatican

De Heilige Vader Franciscus zal voorgaan bij de ritus van de Opening van de Heilige Deur en de Mis op de avond van het Hoogfeest van de Geboorte van de Heer. De eucharistieviering wordt voorafgegaan door een voorbereidend gebed dat om 18.30 uur begint.

De patriarchen, kardinalen, aartsbisschoppen en bisschoppen die willen concelebreren, worden verzocht om uiterlijk om 18.30 uur aanwezig te zijn bij de Braccio di Costantino om de liturgische gewaden aan te trekken, waarbij zij het volgende meenemen: de kardinalen en patriarchen de witte damasten mijter, de aartsbisschoppen en bisschoppen de witte mijter.

Priesters die met de Heilige Vader willen concelebreren, dienen, indien er plaatsen beschikbaar zijn en zij een speciaal kaartje hebben dat is uitgegeven door het Bureau voor de Liturgische Vieringen van de Opperste Paus, om 18.00 uur aanwezig te zijn in de Gregoriaanse Kapel. Zij dienen hun eigen kaartje mee te nemen een amict, albe, gordel en een witte stola.

Iedereen wordt geacht zijn eigen koorkleding te dragen en uiterlijk om 18.00 uur bij het biechtaltaar aanwezig te zijn, zodat hij de door de pauselijke ceremoniemeesters aangewezen plaats kan innemen.

Een Heilige Deur of Porta Sancta is in de rooms-katholieke traditie een kerkingang die slechts tijdens een Heilig Jaar geopend is. De bekendste is die van de Sint-Pietersbasiliek en die van de drie andere hoofdkerken (basilica major) in Rome. Ook elders bevinden zich tegenwoordig Heilige Deuren.

Naast de Sint-Pietersbasiliek bevinden zich in Rome drie andere Heilige Deuren in de Sint-Jan van Lateranen, Basiliek van Santa Maria Maggiore en Sint-Paulus buiten de Muren. Bekend is in Rome de ceremonie van het openen en sluiten van het Heilig Jaar, gesymboliseerd door het gebruik van de Heilige Deur. Deze deur in de Sint-Pietersbasiliek, die normaal gesproken dichtgemetseld is, wordt aan het begin van iedere jubileumperiode, op kerstavond voorafgaande aan het Heilig Jaar, feestelijk door de paus opengebroken en tijdens het slotritueel weer met even grote plechtigheid dichtgemetseld.

OPENING VAN DE HEILIGE DEUR EN MIDDERNACHTMIS BEGIN VAN HET GEWONE JUBILEUM FEESTELIJKHEID VAN DE GEBOORTE VAN DE HEER

HOMILIE VAN DE HEILIGE VADER FRANCISCUS

Sint-Pietersbasiliek dinsdag 24 december 2024

Een engel van de Heer, badend in licht, verlicht de nacht en brengt blijde boodschap aan de herders: "Ik verkondig u goed nieuws van grote vreugde, dat voor heel het volk zal zijn. Want heden is u in de stad van David een Redder geboren, namelijk Christus, de Heer" (Lc 2:10-11). De hemel breekt uit op aarde te midden van de verwondering van de armen en het gezang van engelen. God is een van ons geworden om ons te maken zoals Hijzelf; Hij is naar ons toe gekomen om ons op te tillen en ons te herstellen in de omhelzing van de Vader.

Zusters en broeders, dit is onze hoop. God is Immanuel, God-met-ons. De oneindig grote heeft zichzelf klein gemaakt; goddelijk licht heeft geschenen te midden van de duisternis van onze wereld; de glorie van de hemel is op aarde verschenen. En hoe? Als een klein kind. Als God ons kan bezoeken, zelfs als ons hart een nederige kribbe lijkt, kunnen we echt zeggen: Hoop is niet dood; hoop is levend en omarmt ons leven voor altijd. Hoop stelt niet teleur!

Broeders en zusters, met de opening van de Heilige Deur hebben we een nieuw Jubileum ingeluid en ieder van ons kan het mysterie van deze buitengewone gebeurtenis binnengaan. Vanavond is de deur van hoop wijd opengegaan naar de wereld. Vanavond spreekt God tot ieder van ons en zegt: er is ook hoop voor u! Er is hoop voor ieder van ons. En vergeet niet, zusters en broeders, dat God alles vergeeft, God vergeeft altijd. Vergeet dit niet, het is een manier om hoop in de Heer te begrijpen.

Om deze gave te ontvangen, worden we geroepen om met het wonder van de herders op pad te gaan in de velden van Bethlehem. Het Evangelie vertelt ons dat ze, nadat ze de boodschap van de engel hadden gehoord, "met haast gingen" (Lc 2:16). Op dezelfde manier, "met haast", worden ook wij geroepen om verloren hoop te herwinnen, om die hoop in ons hart te vernieuwen en om zaden van hoop te zaaien te midden van de somberheid van onze tijd en onze wereld. En er is zoveel verlatenheid op dit moment. Wij denken aan oorlogen, aan kinderen die beschoten worden, bommen op scholen en ziekenhuizen. Stel het niet uit, aarzel niet, maar laat u meeslepen door het Goede Nieuws.

Laten we dan met spoed op pad gaan om de Heer te aanschouwen die voor ons geboren is, met een vreugdevol en aandachtig hart, klaar om Hem te ontmoeten en vervolgens hoop te brengen in de manier waarop we ons dagelijks leven leiden. En dit is onze taak: hoop brengen in de verschillende situaties van het leven. Want christelijke hoop is geen filmisch "happy end" dat we passief afwachten, maar eerder een belofte, de belofte van de Heer, om hier en nu verwelkomd te worden in onze wereld van lijden en zuchten. Het is een oproep om niet te talmen, om ons te laten tegenhouden door onze oude gewoonten, of om ons te wentelen in middelmatigheid of luiheid. Hoop roept ons op - zoals Sint Augustinus zou zeggen - om boos te zijn op dingen die verkeerd zijn en de moed te vinden om ze te veranderen. Hoop roept ons op om pelgrims te worden op zoek naar de waarheid, dromers die nooit moe worden, vrouwen en mannen die openstaan voor de uitdaging van Gods droom, die van een nieuwe wereld is waar vrede en gerechtigheid heersen.

Laten we een les leren van de herders. De hoop die deze nacht is geboren, tolereert niet de onverschilligheid van de zelfgenoegzamen of de lethargie van degenen die tevreden zijn met hun eigen comfort – en zo velen van ons lopen het gevaar te comfortabel te worden; hoop accepteert niet de schijnvoorzichtigheid van degenen die weigeren zich ermee te bemoeien uit angst om fouten te maken, of van degenen die alleen aan zichzelf denken. Hoop is onverenigbaar met de onthechting van degenen die weigeren zich uit te spreken tegen het kwaad en de onrechtvaardigheden die ten koste van de armen worden begaan. Christelijke hoop daarentegen, terwijl ze ons uitnodigt om geduldig te wachten tot het Koninkrijk groeit en zich verspreidt, vereist ook van ons, zelfs nu, dat we stoutmoedig, verantwoordelijk en niet alleen dat, maar ook meelevend zijn, in onze verwachting van de vervulling van de belofte van de Heer. En hier zal het ons misschien goed doen om onszelf af te vragen over mededogen: heb ik mededogen? Ben ik in staat om mee te lijden? Laten we hierover nadenken.

(Foto Vatican Media - 2024)

Paus Franciscus tijdens de Mis
Bij het nadenken over hoe vaak we ons aanpassen aan de wereld en ons conformeren aan haar manier van denken, bad een goede priester en schrijver voor een gezegende Kerst met deze woorden: “Heer, ik vraag u om een beetje ergernis, een vleugje rusteloosheid, een steek van spijt. Met Kerstmis zou ik mezelf graag ontevreden willen vinden. Gelukkig, maar niet tevreden. Gelukkig om wat u doet, ontevreden over mijn gebrek aan reactie. Neem alstublieft onze zelfgenoegzaamheid weg en verstop een paar doornen onder het hooi van onze al te volle ‘kribbe’. Vul ons met het verlangen naar iets groters” (a. pronzato, La novena di Natale). Het verlangen naar iets groters. Blijf niet stilstaan. Laten we niet vergeten dat stilstaand water het eerste is dat stilvalt.

Christelijke hoop is precies dit “iets groters”, dat ons ertoe zou moeten aanzetten om “met spoed” op pad te gaan. Als discipelen van de Heer worden wij geroepen om onze grootste hoop in Hem te vinden en die hoop vervolgens zonder uitstel met ons mee te dragen, als pelgrims van licht te midden van de duisternis van deze wereld.

Zusters en broeders, dit is het Jubeljaar. Dit is het seizoen van hoop waarin we worden uitgenodigd om de vreugde van de ontmoeting met de Heer te herontdekken. Het Jubeljaar roept ons op tot spirituele vernieuwing en verbindt ons aan de transformatie van onze wereld, zodat dit jaar werkelijk een tijd van jubel mag worden. Een jubeljaar voor onze moeder Aarde, misvormd door winstbejag; een tijd van jubeljaar voor de armere landen die gebukt gaan onder oneerlijke schulden; een tijd van jubeljaar voor al diegenen die in slavernij leven, oud en nieuw.

Wij hebben allemaal de gave en taak ontvangen om hoop te brengen waar hoop verloren is gegaan, levens gebroken, beloften niet nagekomen, dromen verbrijzeld en harten overweldigd door tegenspoed. Wij worden geroepen om hoop te brengen aan de vermoeiden die geen kracht hebben om door te gaan, de eenzamen die onderdrukt worden door de bitterheid van het falen, en al diegenen die een gebroken hart hebben. Om hoop te brengen in de eindeloze, sombere dagen van gevangenen, in de koude en treurige verblijven van de armen, en in al die plaatsen die ontheiligd zijn door oorlog en geweld. Om daar hoop te brengen, om daar hoop te zaaien.

Het Jubeljaar is nu geopend, zodat alle mensen hoop kunnen ontvangen, de hoop van het Evangelie, de hoop van liefde en de hoop van vergeving.Terwijl we de kribbe overdenken, terwijl we ernaar staren en Gods tedere liefde zien in het gezicht van het Kind Jezus, laten we onszelf afvragen: "Zijn onze harten vol verwachting? Vindt deze hoop daar een plaats? ... Terwijl we de liefdevolle vriendelijkheid van God overdenken die onze twijfels en angsten overwint, laten we ook de grootsheid van de hoop die ons wacht overdenken. ... Moge dit visioen van hoop ons pad elke dag verlichten" (c. m. martini, Kerstpreek, 1980).

Beste zuster, beste broeder, vanavond staat de "heilige deur" van Gods hart voor u open. Jezus, God-met-ons, is geboren voor jou, voor mij, voor ons, voor elke man en vrouw. En vergeet niet dat met hem vreugde bloeit; met hem verandert het leven; met hem stelt hoop niet teleur.

(Bron: Libreria Editrice Vaticana)