Oud-wethouder Theo Tiemessen werd ter aarde besteld

Johan Th. Bos schrijft erover op zijn weblog

Met hem aan de tafel van B en W, zat Amstelveen aan tafel. Dat zei burgemeester Jan van Zanen vrijdag 30 augustus 2013 bij de begrafenis van Theo Tiemessen, de voormalige wethouder die maandag op 68-jarige leeftijd overleed aan de gevolgen van keelkanker.

Hij werd ter aarde besteld op de begraafplaats bij de St. Urbanuskerk in Bovenkerk, na een uitvaartmis in de Heilige Geestkerk. Tiemessen was wethouder van 2002 tot 2006, en overhandigde destijds als loco-burgemeester de ambtsketen aan de toen aangetreden Van Zanen. Mede door Tiemessen voelden de nieuwe burgemeester en diens echtgenote zich snel thuis in Amstelveen.

(Foto Amstelveenweb.com - 2006)

Theo Tiemessen tijdens zijn afscheidstoespraak als wethouder op 12 april 2006 in het Cobra Museum

Tiemessen zat namens het CDA in een college, waaraan voor het eerst de in de oppositie gedreven VVD – grootste fractie in de gemeenteraad – niet deelnam. Het bestond verder uit D66, PvdA en GroenLinks, wat een krappe meerderheid opleverde, evenals de coalitie waarop nu het college steunt.


(Foto Amstelveenweb.com - 2006)

De begrafenisauto nadert de St. Urbanuskerk aan de Noorddammerlaan

In de uitvaartdienst werd hij door velen geschetst als een altijd gastvrije optimist, met veel humor. Een levensgenieter ook, zei Van Zanen. En: “Medewerkers op het raadhuis zeiden, dat hij de leukste wethouder was voor wie zij ooit hadden gewerkt. ‘Met hem kun je tenminste lachen’, zeiden ze.” Hij was goed bevriend met de voorganger van Jan van Zanen, Harry Kamphuis.

“Een mensen mens”, noemde een broer van Tiemessen de overledene. Maar misschien minder een politicus, waardoor hij nogal eens overhoop kwam te liggen met raadsleden, als gevolg van losse opmerkingen die hij maakte.


(Foto Amstelveenweb.com - 2006)

Ongeveer 200 mensen kwamen naar de begrafenis van Theo Tiemessen

Als bestuurder, met zelf een slijterij, had hij voor zijn wethouderschap wel allerlei functies in het belang van het MKB bekleed. Ook werd hij lid van het parochiebestuur van de St. Urbanuskerk en was hij sterk betrokken bij de restauratie daarvan.


(Foto Amstelveenweb.com - 2006)

De R. K. begraafplaats in Bovenkerk, naast de St. Urbanuskerk. De begraafplaats is op 31 augustus 1872 in gebruik genomen

Binnen het CDA leek hij het overigens tijdens zijn wethouderschap nogal te hebben verbruit. In 2010 kwam hij als kandidaat raadslid bij de verkiezingen op een onverkiesbare plaats bij die partij terecht. Al in het begin van zijn wethouderschap werd keelkanker bij hem geconstateerd. Na een operatie leek hij te zijn genezen, maar de ziekte kwam terug. Volgens Van Zanen is een vriend van hem heengegaan. “En echte vrienden zijn zeldzaam”, voegde hij er aan toe.

Tekst toespraak burgemeester Van Zanen begrafenis van de heer Theo Tiemessen vrijdag 30 augustus 2013

'Ria, familie, dames en heren,

Dag Theo,

Vandaag is het de laatste keer dat ik je kan toespreken. Helaas. Op mijn moeder’s verjaardag in 2005, op 7 juli, kreeg ik van jou als loco burgemeester dit ambtsketen omgehangen. Je deed dat vol verve. Het ijs was meteen gebroken.

Mede door jou voelden Marian ik ons bijna direct thuis in 'politiek' Amstelveen. Jij wees me de weg en gaf me tips. Je was wethouder in de raadsperiode 2002 - 2006. Daarvoor was je ook al actief binnen het CDA. Het laatste jaar van jouw collegeperiode werkten we samen.

Je had al een goede band met je collega-wethouders Rien, Paul en Winny. Jullie waren een team. Wij kregen die band ook, ook na je wethoudersperiode. Je deed het werk met veel plezier. Op geheel eigen wijze. Onverstoorbaar.

'Recht is recht, krom is krom'. Met jou aan tafel zat 'Amstelveen' aan tafel. Dat we beiden afkomstig waren uit middenstandsfamilies - ons hart ligt daar nu eenmaal - schiep een extra band. Ook met mijn ouders. Medewerkers zeiden al snel tegen mij: ‘Die Tiemessen, dat is de leukste wethouder, waar we ooit voor gewerkt hebben. Met hem kun je tenminste lachen'.

Je had belangstelling voor mensen. Je omgeving. Na je wethouderschap zijn we elkaar blijven zien. Ook samen met onze echtgenotes. Dat was altijd gezellig en vrolijk. Je was een echte levensgenieter.

Beste Theo,

Je stond volop in het leven, genietend van je vrouw, kinderen en kleinkinderen. Je was trots op ze. Liefde was belangrijk voor je. Ook vandaag. ' … Als iets liefs ons verlaat, blijft toch de liefde ...'.Prachtig.

De ziekte die je trof, liet jou niet uit het veld slaan. Onvergetelijk hoe je met je nieuwe stem op de trappen voor de Bovenkerkse Urbanus bij de start van de renvoatie de mensen toesprak.

Hoe jij vorig jaar om deze tijd mij in de gelegenheid stelde de Urbanus te beklimmen.

Je begeleidde mij van beneden naar boven. En halverwege weer terug, ik haalde de top niet. Doodsbang. Mijn echtgenote een paar weken later wel. Onvergetelijk ook, dat je mij vlak voor het begin van mijn allereerste raadsvergadering zei - toen ik vertelde bij de Chinees in het Oude Dorp te hebben gegeten - 'En, kon je buiten afrekenen?'.

Je bleef positief tot bijna het einde toe, hoe moeilijk dat in de allerlaatste fase ook was. En Ria, hoe geweldig jouw inzet voor Theo. Ongelofelijk. Jullie waren een hecht team.

Ik ben ontzettend dankbaar, dat ik jullie direct na onze vakantie nog heb bezocht. En gesproken. Nou ja gesproken, je schreef pikante vragen (en antwoorden) op. Je had bovendien je mimiek, je gebaren nog, dat hielp. 'Als je niet gewoon kunt eten, drinken en praten', is het moeilijk hoor zei Ria toen terecht. Ik hoopte er het beste van. Jij ook.

Het bericht maandagavond van Ria, dat je was overleden, trof ons zeer. Toch onverwachts. En onverwachts snel. Helaas, gaan dingen soms anders dan we hopen.

Vandaag nemen wij in het openbaar afscheid van je. Je was een heerlijke man, een vriend uit de politiek - ze zijn zeldzaam - met veel humor. Ik ben er trots op je te hebben leren kennen.

Velen zijn hier vandaag. Gelukkig. Je zou je er zeer in verheugen. Ik condoleer Ria en de familie met het verlies. Namens het gemeentebestuur van Amstelveen, heel veel medewerkers en namens Marian en mij zelf.

Theo,

Rust in vrede. Wij blijven aan je denken. En die oude Riesling houd je van me tegoed.'