Pasen in 2024

Pasen in 2024 valt op 31 maart en 1 april. Op zondag 31 maart is de 1ste Paasdag en de 2de is op maandag 1 april.

Met Pasen (Grieks πάσχα [ˈpasxa] uit het Hebreeuws פֶּסַח pésach) vieren christenen het feest van de opstanding van Jezus Christus. In de vroege kerk, tot de 4de eeuw, werd Pasen voor het eerst gevierd in het Romeinse Rijk onder de Grieken, tijdens de Paaswake, de nacht vóór Paaszondag, als een eenheid van lijden en opstanding. Sinds de erkenning van de reeds eeuwenoude religie door de Romeins-Griekse keizer Constantijn I (Milaan Akkoord 313) werd het hoogste feest in het kerkelijk jaar op historiserende wijze ontwikkeld als een driedaagse viering (Triduum Sacrum of Triduum paschale).

Sindsdien hebben de kerkdiensten in de meeste liturgieën zich uitgebreid van de viering van het Laatste Avondmaal op Witte Donderdagavond tot Goede Vrijdag met de herinnering aan het lijden en de dood van Jezus en Stille Zaterdag, de dag van de grafrust van de Heer, tot het begin van de nieuwe week op Paaszondag (liturgische Dominica Resurrectionis, “Zondag van de Opstanding” [van de Heer]).

(Bron Wikipedia - 2024)

Jacopo Bassano: Het Laatste Avondmaal (1542). Jacopo da Ponte, bijgenaamd Bassano (* tussen 1510 en 1515 in Bassano del Grappa; † 13 februari 1592 daar) was een Italiaanse maniëristische schilder. Hij woonde en werkte in de Republiek Venetië. Vanwege zijn geboorte- en sterfplaats, die ongeveer 65 km van Venetië ligt, kreeg hij de naam Jacopo Bassano
Omdat volgens het Nieuwe Testament het lijden, de dood en de opstanding van Christus in één week van het Pascha vielen, bepaalt de datum van dit verplaatsbare joodse hoofdfeest ook de datum van Pasen. Het wordt bepaald door een lunisolaire kalender en valt in de Westerse Kerk altijd op de zondag na de eerste volle maan van de lente, in de Gregoriaanse kalender valt het op zijn vroegst op 22 maart en op zijn laatst op 25 april. Ook de data van de verplaatsbare feestdagen van de Paasfeestcirkel zijn hierop gebaseerd.

Met Paaszondag begint de paastijd van vreugde (Paastijd), die 50 dagen duurt tot en met Pinksteren. In de Middeleeuwen ontwikkelde het oorspronkelijke triduüm zich tot een afzonderlijk paastriduüm, dat de eerste drie dagen van het paasoctaaf scheidde van de rest van de feestweek. Deze niet-werkende periode werd later ingekort totdat alleen Paasmaandag een feestdag bleef.


(Bron Amstelveenweb.com - 2024)

In Nederland en in veel andere landen gaan kinderen op zoek naar kleurrijk beschilderde verborgen kippeneieren en snoepjes die door de 'paashaas' verborgen zijn
Paashaas? In Duitstalige landen en Nederland gaan kinderen op zoek naar kleurrijk beschilderde verborgen kippeneieren en snoepjes die door de “paashaas” verborgen zijn. Ook is het de gewoonte om takken in vazen of aan bomen in de tuin te versieren met kleurrijk beschilderde paaseieren. Paaskoekjes bevatten een taart in de vorm van een konijntje of een lammetje. Gebruiken met betrekking tot paaseieren zijn onder meer het uitsnijden van paaseieren, het duwen van paaseieren, het gooien van paaseieren, het porren en het schuifelen van eieren.

Voor zover bekend werd de Paashaas voor het eerst genoemd in het proefschrift van de Frankfurtse arts Johannes Richier, die in 1682 promoveerde bij de gerespecteerde Heidelbergse medische professor Georg Franck von Franckenau op de verhandeling “De ovis paschalibus - von Oster-Eyern”. De zoon van dominee Jean Richier, die om religieuze redenen Frankrijk ontvluchtte, beschrijft in Opper-Duitsland, de Palts, de Elzas en aangrenzende gebieden, evenals in Westfalen, een gewoonte waarbij een paashaas de eieren legt (eicellen uitgesloten) en in tuinen in het gras, struiken, enz. verbergen zich waar de kinderen gretig naar zouden zoeken, te midden van het gelach en tot vermaak van de volwassenen (cum risu et iucunditate seniorum). Het feit dat de paashaas de eieren verbergt, noemt hij “een fabel die aan eenvoudige mensen en kinderen wordt verteld” (fabula, que simplicioribus et infantibus imponunt).