Wat is holocaust eigenlijk?

De Holocaust, ook bekend als de Shoah, was de genocide van de Europese Joden in de Tweede Wereldoorlog 75 jaar geleden. Tussen 1941 en 1945 vermoordden nazi-Duitsland en haar collaboranten in heel door Duitsland bezette Europa systematisch ongeveer zes miljoen Joden, ongeveer tweederde van de Joodse bevolking van Europa. De moorden werden uitgevoerd in pogroms en massale schietpartijen; door een beleid van uitroeiing door werk in concentratiekampen; en in gaskamers en gaswagens in Duitse vernietigingskampen, voornamelijk Auschwitz, Bełżec, Chełmno, Majdanek, Sobibór en Treblinka in bezet Polen.

Een holocaust is oorspronkelijk een religieus dierenoffer dat volledig door vuur wordt verteerd. Het woord is afgeleid van de oud-Griekse holokaustos (ὁλόκαυστος van ὅλος 'geheel' en καυστός 'verbrand'), die uitsluitend wordt gebruikt voor een van de belangrijkste vormen van opoffering.

(Bron Wikipedia - 2020)

Noach offerde brandoffers op een altaar aan de Heer; zoals in Genesis 8:20: 'en Noach bouwde een altaar voor de Heer; en nam van alle reine besten, en van alle reine vogels, en offerde brandoffers op het altaar.' Illustratie uit de 1728 Figures de la Bible; geïllustreerd door Gerard Hoet (1648–1733) een Nederlandse Gouden Eeuwse schilder en graveur. Gepubliceerd door P. de Hondt in Den Haag (bron Wikipedia)

Holocausts worden 's nachts uitgevoerd, zonder wijn en bieden in het donker-verborgen dieren op een laag altaar, met hun hoofden naar beneden gericht; in al deze zijn ze tegen het commensale offer dat aan de Olympische goden wordt gegeven. Toen de Hebreeuwse Bijbel in het Grieks werd vertaald, zoals de Septuagint (het Griekse Oude Testament), gebruikten de vertalers de Griekse term om het 'brandoffer' in het oude Israël te vertalen. Een 'brandoffer'  is een soort Bijbels offer, met name een dierenoffer, waarin het hele offer volledig wordt verbrand, geconsumeerd volledig door vuur. De term 'brandoffer' is afgeleid van de Septuagint-vertaling, zelf afgeleid van de Bijbelse uitdrukking 'een vuuroffer', dat voorkomt in de beschrijving (Leviticus 1) van het offer. Deze vorm van opoffering, waarin voor niemand vlees overbleef, werd gezien als de grootste vorm van opoffering en was de vorm van opoffering die door het Jodendom door Joden en niet-Joden in de Tempel werd gegeven.

Aangenomen wordt dat het hele offer is geëvolueerd als een extreme vorm van het slachtoffer, waarbij het gedeelte dat aan de godheid is toegewezen tot het geheel is toegenomen. Bij slachtoffers was het deel dat aan de godheid werd toegewezen hoofdzakelijk het vet, het deel dat het gemakkelijkst kan worden verbrand (vet is behoorlijk brandbaar); geleerden geloven dat men vond dat de godheid, etherisch, etherisch voedsel meer zou waarderen dan vast voedsel - het verbranden van de vette delen van dieren die rook produceren als een zoete smaak voor de godheid.