'We'll Meet Again'
Nieuws -> InformatiefBron: Wikipedia/YouTube/BBC
06-04-2020
Koningin Elizabeth II (1926) van het Verenigd Koninkrijk heeft het Britse publiek op zondagavond 5 april 2020 een historische strijdkreet bezorgd en hen aangespoord om samen te komen in de strijd tegen de uitbraak van het coronavirus in een televisietoespraak op BBC. Sprekend vanuit Windsor Castle, waar de 93-jarige vorst zich isoleert met prins Filip, vertelde ze miljoenen Britten die vanuit hun huis toekeken: 'Als we verenigd en vastberaden blijven, dan zullen we het overwinnen!' Op 6 april 2020 had het Verenigd Koninkrijk 48.440 bevestigde coronavirus patiënten, 4.934 overledenen en 229 herstelde patiënten.
Queen Elizabeth: 'I am speaking to you at what I know is an increasingly challenging time. A time or disruption in the time or our country. A disruption that has brought grief to some, financial difficulties to many. and enormous changes to the daily lives of us all. I want to thank everyone on the NHS (National Health Service) frontline, as well as care workers and those carrying out essential roles, who selflessly continue their day-to-day duties outside the home in support of us all.
I'm sure the nation will join me in assuring you that what you do is appreciated and every hour of your hard work brings us closer to a return to more normal times. I also want to thank those of you who are staying at home, thereby helping to protect the vulnerable and sparing many families the pain already felt by those who have lost loved ones. Together we are tackling this disease. And I want to reassure you that if we remain united and resolute then we will overcome it.
I hope, in the years to come, everyone will be able to take pride in how they responded to this challenge. And those who come after us will say the Britons of this generation were as strong as any, that the attributes of self-discipline, of quiet, good humoured resolve and of fellow-feeling still characterise this country. The pride in who we are is not a part of our past. It defines our present and our future. The moments when the United Kingdom has come together to applaud its care and essential workers will be remembered as an expression of our national spirit.
And its symbol will be the rainbows drawn by children. Across the Commonwealth and around the world, we have seen heartwarming stories or people coming together to help others, be it through delivering food parcels and medicines; checking on neighbours; or converting businesses to help the relief effort. And though self-isolating may at times be hard, many people of all faiths, and of none, are discovering that it presents an opportunity to slow down, pause and reflect in prayer or meditation.
It reminds me of the very first broadcast I made, in 1940, helped by my sister. We, as children, spoke from here at Windsor, to children who had been evacuated from their homes I and sent away for their own safety. Today, once again, many will feel a painful sense of separation from their loved ones. But now, as then, we know, deep down, that it is the right thing to do. While we have faced challenges before, this one is different. This time, we join with all nations across the globe in a common endeavour, using the great advances of science and our instinctive compassion to heal.
We will succeed. And that success will belong to every one of us. We should take comfort that while we may have more still to endure, better days will return: we will be with our friends again; we will be with our families again; we will meet again. But for now, I send my thanks and warmest good wishes to you all.'
Koningin Elizabeth: 'Ik spreek tot u op een moment waarvan ik weet dat het een steeds grotere uitdaging is. Een tijd of verstoring in de tijd of ons land. Een verstoring die sommige mensen verdriet heeft gedaan, financiële problemen voor velen. en enorme veranderingen in het dagelijks leven van ons allemaal. Ik wil iedereen op de NHS (National Health Service) frontlinie bedanken, evenals hulpverleners en degenen die essentiële rollen uitvoeren, die onbaatzuchtig hun dagelijkse taken buitenshuis voortzetten ter ondersteuning van ons allemaal.
Ik weet zeker dat de natie zich bij mij zal aansluiten om u te verzekeren dat wat u doet wordt gewaardeerd en elk uur van uw harde werk ons dichter bij een terugkeer naar meer normale tijden brengt. Ik wil ook degenen onder u bedanken die thuis blijven en zo helpen om de kwetsbaren te beschermen en veel gezinnen te behoeden voor de pijn die ze al hebben gevoeld door degenen die hun dierbaren hebben verloren. Samen pakken we deze ziekte aan. En ik wil u geruststellen dat als we eensgezind en vastberaden blijven, we deze ziekte zullen overwinnen.
Ik hoop dat iedereen in de komende jaren trots kan zijn op de manier, waarop ze op deze uitdaging hebben gereageerd. En degenen die na ons komen zullen zeggen dat de Britten van deze generatie net zo sterk waren als ieder ander, dat de attributen van zelfdiscipline, van stille, goed gehumeurde vastberadenheid en van medeleven nog steeds kenmerkend zijn voor dit land. De trots op wie we zijn maakt geen deel uit van ons verleden. Het definieert ons heden en onze toekomst. De momenten waarop het Verenigd Koninkrijk samenkomt om zijn zorg en essentiële werknemers toe te juichen, zullen worden herinnerd als een uitdrukking van onze nationale geest.
En het symbool zal de regenbogen zijn die door kinderen worden getekend. In het hele Gemenebest en over de hele wereld hebben we hartverwarmende verhalen of mensen zien samenkomen om anderen te helpen, of het nu gaat om het afleveren van voedselpakketten en medicijnen, het controleren van buren of het omvormen van bedrijven om de hulpverlening te helpen. En hoewel zelfisolatie soms moeilijk is, ontdekken veel mensen van alle geloofsovertuigingen, en van niemand, dat het een kans biedt om te vertragen, te pauzeren en na te denken in gebed of meditatie.
Het doet me denken aan de allereerste uitzending die ik maakte, in 1940, geholpen door mijn zus. Wij, als kinderen, spraken vanaf hier in Windsor met kinderen die uit hun huis waren geëvacueerd en voor hun eigen veiligheid waren weggestuurd. Vandaag zullen velen weer een pijnlijk gevoel van afscheiding van hun geliefden krijgen. Maar nu weten we, net als toen, diep van binnen, dat dit het juiste is om te doen. Hoewel we al eerder met uitdagingen te maken hebben gehad, is dit een ander verhaal. Deze keer sluiten we ons aan bij alle naties over de hele wereld in een gemeenschappelijk streven, waarbij we de grote vooruitgang van de wetenschap en ons instinctieve mededogen gebruiken om te genezen.
We zullen slagen. En dat succes zal aan ieder van ons toebehoren. We moeten ons troosten dat, terwijl we misschien nog meer te verduren hebben, betere dagen zullen terugkeren: we zullen weer bij onze vrienden zijn; we zullen weer bij onze families zijn; we zullen elkaar weer ontmoeten. Maar voor nu, stuur ik mijn dank en warme wensen naar jullie allemaal.'
'We'll Meet Again' is een Brits lied uit 1939 dat beroemd werd door zangeres Vera Lynn (1917) met muziek en teksten gecomponeerd en geschreven door Ross Parker en Hughie Charles. Het nummer is een van de beroemdste van de Tweede Wereldoorlog en weerklinkt bij soldaten die gaan vechten en bij hun families en geliefden. Het nummer gaf zijn naam aan de muziekfilm We'll Meet Again uit 1943 die hier wordt vertoond en waarin Dame Vera Lynn de hoofdrol speelt.
