Algemene beschouwingen van CDA-Amstelveen aan de raadsvergadering van 7 november 2018

Algemene beschouwingen van CDA-Amstelveen, uitgesproken tijdens de raadsvergadering van woensdag 7 november 2018 door fractievoorzitter Pier Rienks:

'Amstelveen is een geweldige stad, met geweldige mensen en een geweldig bestuur. Om er te wonen kost bovendien heel weinig. Je zit voor een dubbeltje op de eerste rang. Amstelveen biedt de beste voorzieningen voor de laagste 'belastingprijs'. Wie wil dat nou niet? Amstelveen is een groot succesverhaal. Nu nog, want als je goed kijkt zie je kleine scheurtjes ontstaan. Van binnenuit maar ook van buitenaf. De invloed van buiten kunnen we niet stoppen. Maar dat willen we ook helemaal niet.

Amstelveen is een stad met open grenzen, met 134 nationaliteiten, een stad waar niet alleen Abba-muziek klinkt en verse muntthee wordt geserveerd op de hockeyclub. Nee, Amstelveen is een wereldstad met al haar internationale bedrijven en helaas ook, grootstedelijke problematiek. Die status van wereldstad brengt wel een bijzondere verantwoordelijkheid met zich mee. Die verantwoordelijkheid kan alleen vorm krijgen als we durven dromen, de rol van de samenleving willen vergroten en plannen maken. Over die drie dingen wil ik het hebben: dromen, samenleving en plannen.

Dromen en samenleving. Eerst de dromen. Dromen gaan over de toekomst. Over de vraag wat voor stad je wilt zijn. Het uitvoeringsprogramma biedt Amstelveen veel goeds de komende drie jaar. Maar gaat Amstelveen na die drie jaar nog steeds de goede kant op? Zijn de voorwaarden voor een mooie toekomst op de lange termijn met dit uitvoeringsprogramma voldoende verzekerd? Waar wil je naartoe met Amstelveen en heel belangrijk; hoe voorkom je dat er twee Amstelvenen ontstaan. Een Amstelveen van jongeren zonder huis en zonder psychische zorg met een overvloed aan eenzame ouderen tegenover een Amstelveen van zelfgenoegzame villabewoners. Een Amstelveen met twee culturen. Die van de expats en die van echte Amstelveners, wie dat ook mogen zijn. Over het voorkomen van die twee Amstelvenen zegt het collegeprogramma niets. Is visie soms de olifant die het zicht ontneemt? Ik wil u vandaag mee laten delen in mijn eigen droom voor Amstelveen. De droom van het CDA, over hoe Amstelveen beter zou zijn dan dat het nu is.

Mijn droom voor Amstelveen in 2030 is een stad, waar mensen aandacht hebben voor elkaar. Waar buren geen boze brieven sturen over voetballende kinderen, maar gewoon bij elkaar langs gaan. In dat Amstelveen zijn we het woord ‘samenleving’ als werkwoord gaan zien. Inderdaad, samenleven doe je niet alleen. In buurten en straten kijken mensen naar elkaar om, en zien elkaar op andere plekken dan alleen in het Stadshart. Bij het CDA staat niet het individu centraal maar de gemeenschap. Als overheid heb je de taak om mensen het gevoel te geven dat ze onderdeel zijn van die gemeenschap. Want als er een echte gemeenschap ontstaat realiseren mensen zich dat ze onderdeel zijn van een groter verhaal. Een verhaal waar iedereen deel van uit wil maken, waar iedereen zich in kan herkennen.

In mijn gedroomde Amstelveen kunnen gezinnen een woning huren of kopen, ook al is die woning misschien niet groot. Maar het is een start, en dat straalt Amstelveen uit. Als je wilt starten met iets, als je plannen hebt en wat wilt betekenen voor je gezin of in je bedrijf, dan moet je ook klein beginnen. Je leeft immers niet alleen vandaag, maar ook in de idealen van morgen. In het Amstelveen van morgen wonen nog steeds veel verschillende culturen naast elkaar. Dit is geen probleem maar juist een kans. In mijn toekomstig Amstelveen ontmoeten ze elkaar; op straat en in de buurt. Door ontmoeting ontstaat begrip. Na begrip volgt verrijking via kennis van de andere culturen. In dit licht begrijp ik dan ook niet het besluit van het college om een internationale basisschool in Amstelveen te beginnen. Dit is geen besluit dat helpt integratie te bevorderen maar zorgt juist voor het tegenovergestelde. Het bevordert niet het samenleven en draagt niet bij aan een beter Amstelveen? De jeugd groeit gescheiden op. Het CDA vindt dit ronduit een slecht plan dat geen doorgang moet vinden.

(Foto Amstelveenweb.com - 2018)

Pier Rienks fractievoorzitter van CDA-Amstelveen

2. Plannen. En nu ik het toch over plannen van het college heb wil ik graag nog een aantal kanttekeningen maken. Wat ik zie is dat dit college grote uitgaven doorschuift naar toekomstige generaties. Dit college zwemt in het geld, maar onduidelijk is of er in de toekomst voldoende geld is om alle Amstelveners te laten zwemmen. In een nieuw multifunctioneel zwembad waar het CDA zich zo sterk voor heeft gemaakt. En een mooi zwembad moet het worden. Een zwembad waar Amstelveen trots op is. Met een grote ligweide waar de jeugd elkaar ontmoet. Waar Amstelveners een vakantiegevoel krijgen. En met zomers zoals dit jaar, hoef je dan niet meer naar Ibiza, maar komt Ibiza naar jou toe.

Het zwembad is niet het enige voorbeeld van een belofte zonder garanties die het college doet. Onze Koning sprak in de afgelopen troonrede over een milieuschuld die we niet mogen doorgeven aan toekomstige generaties. Hoe staat Amstelveen daarin? Amstelveen wil een fossielvrije gemeente zijn in 2040. Dat lijkt ver weg, maar het zijn wel meer dan 5 woningen per dag die je dan moet verduurzamen. Dat zijn 2000 woningen per jaar en dat 20 jaar lang. Dat ritme hebben we nog niet te pakken en krijgen we ook niet te pakken als we blijven doormodderen met duurzame leges en andere maatregelen die alleen bij de eco-elite terecht zullen komen. Geef subsidies aan woningbouwcorporaties en aan mensen die duurzaamheid zonder subsidie niet kunnen betalen. Dat is niet alleen solidair maar je zet ook veel grotere stappen op weg naar die fossielvrije gemeente. Niet voor de happy majority, maar voor iedereen.

En dan veiligheid. Vorig najaar stond er een groot bord bij de Kalfjeslaan: Pas op; ‘ongenode gasten’. Even dacht ik dat mijn vrouw het er had neergezet. Zij weet hoe vervelend ik het vind als er onverwacht bezoek komt. Maar nee hoor, het was onderdeel van een campagne om het aantal inbraken terug te brengen. Los van het feit dat ongenode gasten taalgebruik uit de jaren 30 van de vorige eeuw is, kunnen we zien dat het beleid niet heeft gewerkt. Het is daarom goed dat het college maatregelen heeft aangekondigd. Maar hebben we die maatregelen niet eerder gehoord? Sommige partijen zitten immers al jaren in het college en nog steeds gaan die inbraakcijfers niet omlaag, wordt er bijna wekelijks een wietplantage opgerold en, misschien nog wel het belangrijkste, neemt het gevoel van veiligheid niet toe. Wordt het niet eens tijd voor meer politie op straat en intensief recherchewerk? Er worden mobiele camera’s, lokwoningen en lokfietsen ingezet. Maar hoeveel? Niet genoeg in ieder geval. Ik weet dat de capaciteit van de politie afhankelijk is van afspraken in de regio. Volgens het CDA is het hoog tijd om die afspraken te herzien. De inwoners van Amstelveen zullen er beter van kunnen slapen.

Dat brengt mij op de volgende onopgeloste punten. De voedselbank en de 1000 kinderen die in armoede opgroeien. Ze vormen bijna een vast onderdeel van mijn betogen hier in de Raad. Waarom praten we over een structurele subsidie voor de voedselbank en niet over oplossingen zodat we die hele voedselbank niet meer nodig hebben? En dan die openstelling van het afvalstation op zondag. Is dit het begin van een complete liberalisering van de gemeentelijke diensten? Als we straks op zondag zoveel gaan scheiden, kunnen we dan ook massaal gaan trouwen op zondag? Waar houdt het op, en voor wie wordt dit ingericht?

Voorzitter, het CDA komt de komende maanden met een motie op het gebied van schuldhulpverlening en de rol van de gemeente hierbij. Want wist u dat de gemeente vaak de grootste schuldeiser is in een schuldhulpverleningstraject? Het CDA wil dat de gemeente ophoudt met stapeling van bestuurlijke boetes vanwege te laat betalen. Ook wil het CDA, net als het college, aan de slag met eenzaamheid. Dat willen we doen door de introductie van ‘Lief en Leedstraten’. Vanavond dienen we hier een motie over in. Een lief en leedstraat is een straat, een appartementencomplex of groep van huizen waar iemand mensen bij elkaar brengt, een bloemetje langsbrengt of een koffieochtend organiseert. Want, zoals minister de Jonge zo mooi zei; in je eentje kan je eenzaamheid niet oplossen maar in je eentje kan je wel de eenzaamheid van een persoon oplossen. Bel aan bij die deur die niet vaak opengaat, bij dat huis waar de gordijnen gesloten blijven.

Was het allemaal maar zo eenvoudig op te lossen. Natuurlijk niet. Neem verkeersongelukken met scooters. Die zullen er altijd blijven. Maar het CDA wil graag dat het college nadenkt over Amsterdamse oplossingen. Scooters gedeeltelijk naar de rijbaan verbannen en een helmplicht invoeren om zo het aantal ernstige verkeersongelukken drastisch terug te brengen. Voor het gemeentebestuur is de zorg voor een gezonde leefomgeving een belangrijke opdracht. Kijk daarbij niet alleen naar het geld dat het allemaal kost. Want was die tunnel voor de A9 echt onbetaalbaar als je het afzet tegen de winst voor de gezondheid van Amstelveen?

Moet vanaf nu de groei van Schiphol niet verplicht gelijk opgaan met de verbetering van het leefmilieu? Het college zegt hier bitter weinig over want wat opvalt dat met al het lawaai dat Schiphol maakt, het uitvoeringsprogramma hier opvallend stil over is. Schiphol wil groeien in balans met de omgeving; 2 procent extra vliegtuigen per jaar maar wel met schonere en stillere toestellen. De geluidsoverlast moet met 2,5 procent per jaar verminderen. Schiphol zegt veilig te zijn en veilig te blijven. Nachtvluchten zullen ons niet meer zoals afgelopen zomer bruut uit onze slaap halen. Allemaal mooie toezeggingen waarvan het CDA vraagt: college houdt Schiphol er aan! Want de onvrede groeit onder de inwoners en loze beloften zijn er al genoeg geweest.

En dan die landmark waar het college naar op zoek is. Elke Amstelvener weet dat het de heemparken zijn, alleen weet het college dat nog niet. Stop met zoeken en begin met het vermarkten van Amstelveen als groene wereldstad. Voorzitter, ik, kom tot een afronding. Maar niet voordat ik het O-woord nog een keer noem. Amstelveen wordt per jaar gekort voor ongeveer 8 ton euro’s. Dit komt door de hoge prijzen van de huizen in Amstelveen. De centrale overheid redeneert als volgt; als je het geld aan je eigen inwoners kan vragen; dan krijg je het niet van ons. Het college houdt vast aan de gedane toezegging de lokale lasten laag te houden. Maar zoals ik al eerder aangaf in deze zaal; als je een zeer lage belasting een beetje verhoogd blijft die belasting nog steeds laag. Waarom berekent het college die 8 ton dan niet door? Kort door de bocht gerekend komt die verhoging neer op gemiddeld 1,50 per maand per woning of bedrijfspand. Onmogelijk volgens het college. ‘De koopwoning is geen pinautomaat’. Nee dat begrijpt Pier. Maar als ik u nu vertel dat de inkomens in Amstelveen 20 procent hoger liggen dan het landelijk gemiddelde. Ziet u dan net als ik wat er hier staat te gebeuren. Dat in Amstelveen de allerrijksten het meest profiteren van die lage lasten en de allerrijksten daarmee het minst bijdragen aan de toekomst voor deze stad.

Voorzitter, het Uitvoeringsprogramma is in grote openheid tot stand gekomen. Daarvoor verdient dit college een grote pluim. Nogmaals wil ik het college dankzeggen voor de mogelijkheid om als niet-coalitiepartij eigen ideeën en wensen aan te leveren. Van het CDA-idee van fietsexamens voor 8-jarigen, meer aandacht voor jonge mantelzorgers, een fietsbaan met twee snelheden tot een ambachtsschool en beweegvriendelijke buitenruimtes voor jong en oud. Het college uitvoeringsprogramma is goed maar het CDA zal proberen het met goede initiatieven nog net een beetje beter te maken. Want voor dat betere Amstelveen waar ik over droomde en de plannen die ik met u besprak zijn oplossingen nodig die verder gaan dan 2022. Geacht college, start de zoektocht naar die oplossingen. U zult het CDA als zeer behulpzame partij aan uw zijde vinden. Ik dank u hartelijk voor uw aandacht!'