Bijna 30 jaar bestaat het internet in Nederland

Op 17 november 1988, bijna 30 jaar geleden werd Nederland aangesloten op het internet. 'Piet Beertema, destijds systeembeheerder bij het Centrum Wiskunde & Informatica (CWI) in Amsterdam nam op 17 november 1988 voor het eerst contact op via het netwerk van CWI' - meldde in 2013 de Waag Society. Stephen Wolff stuurde 's middags vanuit de Verenigde Staten (lokale tijd) het volgende bericht naar Beertema via de eerste Trans-Atlantische verbinding tussen het CWI en de VS:

(Bron Web.archive.org - 2018)

Het bericht van Stephen Wolff aan Piet Beertema, destijds systeembeheerder
bij het Centrum Wiskunde & Informatica (CWI) in Amsterdam op 17 november 1988

Heel lang was het internet een strikt Amerikaanse aangelegenheid. Nederland was in die tijd geavanceerder in technologie, maar ook ouderwetser. Menselijke interactie zorgde ervoor dat ons land als eerste met elkaar verbonden werd: het hebben van de juiste contacten in de wetenschappelijke wereld. De Amerikaanse internetpionier Rick Adams was op dat moment het belangrijkste aanspreekpunt. Hij werkte bij het netwerk van de National Science Foundation (NSFnet), destijds de ruggengraat van het internet. Wetenschappers in de VS maakten al dagelijks gebruik van internet om met elkaar te communiceren.

In Europa volgden andere landen en organisaties snel. SURFnet bracht in Nederland de academische wereld van universiteiten, academische ziekenhuizen en onderzoeksinstituten met elkaar in contact. Commerciële organisaties en burgers moesten wachten tot 1993. In die tijd ontstonden ook de eerste internetgemeenschappen, zoals de beroemde Digitale Stad in Amsterdam.

Op 15 januari 1994 volgde De Digitale Stad Amsterdam. Deze gebruikte servers, waar met een modem vanuit heel Nederland naartoe kon worden gebeld (interlokaal tarief dus). DDS had als voordeel dat het geheel gratis was en vanaf het begin een postbus ter beschikking stelde, waarmee kon worden ge-e-maild. Dit ging met behulp van het programma Pine. In datzelfde jaar begonnen Dataweb en Bart Internet Services met het aanbieden van commerciële toegang, gevolgd door Luna.nl in 1996.

Op 1 januari 1996 begon VuurWerk Internet met het aanbieden van webhosting en domeinnaamregistratie. Als lokkertje plaatste VuurWerk Internet (een gekraakte) Cd-foongids van KPN online. Het online telefoonboek 'Webtel' werd al snel een groot succes, en een rechtszaak volgde waarin KPN Telecom Webtel verbood. De naam VuurWerk was toen al gevestigd. In de periode tussen 1996 en 1999 groeide het bedrijf uit tot de grootste webhostingprovider van de Benelux met een marktaandeel van 12% en ruim 65000 gehoste websites en domeinnamen. Versatel nam VuurWerk Internet over in 1999.


(Bron Wikipedia - 2018)

Internettoegang via een kiesverbinding (dial-up modem) was een vorm van internettoegang, waarbij gebruik werd gemaakt van de faciliteiten van het openbare geschakelde telefoonnetwerk (PSTN) om een verbinding met een Internet Service Provider (ISP) tot stand te brengen door het kiezen van een telefoonnummer op een conventionele telefoonlijn. In 1979 richtten Tom Truscott en Steve Bellovin, afgestudeerde studenten van de Duke University, een vroege voorganger op voor internettoegang via kiesverbinding, USENET genaamd. USENET was een op UNIX gebaseerd systeem dat gebruik maakte van een inbelverbinding. De breedband verbinding nam halverwege de jaren 2000 de dial-up modems over

Wanneer de term internet wordt gebruikt om te verwijzen naar het specifieke wereldwijde systeem van onderling verbonden Internet Protocol (IP) netwerken, is het woord een eigen zelfstandig naamwoord, dat met een beginletter geschreven moet worden. Internet wordt ook wel het Net genoemd, een korte vorm van netwerk. Onderzoek naar pakketschakeling, een van de fundamentele internettechnologieën die begin jaren 1960 werden opgestart in het werk van Paul Baran en pakketgeschakelde netwerken, zoals het NPL-netwerk van Donald Davies. ARPANET, Tymnet, het Merit netwerk. Telenet, en CYCLADES, werden ontwikkeld in de late jaren 1960 en 1970 met behulp van een verscheidenheid aan protocollen.

Het ARPANET-project leidde tot de ontwikkeling van protocollen voor internetwerken, waarbij meerdere afzonderlijke netwerken konden worden samengevoegd tot een netwerk van netwerken. De ontwikkeling van ARPANET begon met twee netwerkknooppunten die op 29 oktober 1969 door Douglas Engelbart in Menlo Park, Californië, met elkaar waren verbonden tussen het Network Measurement Center van de Universiteit van Californië, Los Angeles (UCLA) Henry Samueli School of Engineering and Applied Science onder leiding van Leonard Kleinrock, en het NLS-systeem bij SRI International (SRI).



De derde locatie was het Culler-Fried Interactive Mathematics Center aan de universiteit van Californië, Santa Barbara, gevolgd door de universiteit van Utah Graphics Department. In een vroeg stadium van de toekomstige groei werden eind 1971 vijftien sites aangesloten op het jonge ARPANET. Deze beginjaren werden gedocumenteerd in de film Computer Networks uit 1972: The Heralds of Resource Sharing.

Het internet blijft groeien, gedreven door steeds meer online informatie en kennis, handel, entertainment en sociale netwerken. Aan het einde van de jaren 1990 werd geschat, dat het verkeer op het openbare internet met 100 procent per jaar steeg, terwijl de gemiddelde jaarlijkse groei van het aantal internetgebruikers werd geschat op tussen de 20 en 50%. Deze groei wordt vaak toegeschreven aan het gebrek aan centrale administratie, wat een organische groei van het netwerk mogelijk maakt, alsook aan het algemene karakter van de internetprotocollen, wat de interoperabiliteit van de leveranciers aanmoedigt en verhindert dat één bedrijf teveel controle over het netwerk uitoefent. Op 31 maart 2011 bedroeg het totale aantal internetgebruikers naar schatting 2,095 miljard (30,2% van de wereldbevolking)[43]. Naar schatting werd in 1993 slechts 1% van de informatie via het internet in tweewegtelecommunicatie overgebracht, in 2000 was dit cijfer opgelopen tot 51% en in 2007 werd meer dan 97% van alle informatie via het internet overgebracht.



Veel mensen gebruiken ten onrechte de termen internet en World Wide Web, of gewoon het web, door elkaar, maar de twee termen zijn niet synoniem. Het World Wide Web is het belangrijkste toepassingsprogramma dat miljarden mensen op het internet gebruiken, en het heeft hun leven onmetelijk veranderd. Internet biedt echter nog veel meer diensten aan. Het web is een wereldwijde verzameling documenten, afbeeldingen en andere bronnen, die logisch met elkaar verbonden zijn door hyperlinks en waarnaar wordt verwezen met Uniform Resource Identifiers (URI's). URI's identificeren diensten, servers en andere databases symbolisch, en de documenten en bronnen die ze kunnen leveren. Hypertext Transfer Protocol (HTTP) is het belangrijkste toegangsprotocol van het World Wide Web. Webdiensten maken ook gebruik van HTTP om softwaresystemen in staat te stellen met elkaar te communiceren om bedrijfslogica en -gegevens te delen en uit te wisselen.


(Bron Statista.com - 2018)

De statistiek laat zien dat wereldwijd vanaf april 2018 meer dan 4 miljard mensen actieve internetgebruikers en 3,3 miljard social media-gebruikers zijn. China, India en de Verenigde Staten lopen in termen van internetgebruikers voorop in alle andere landen. Een groot deel van de groei van het aantal internetgebruikers dit jaar wordt gedreven door goedkopere smartphones en mobiele data-plannen. Meer dan 200 miljoen mensen kregen hun eerste mobiele apparaat in 2017 en twee-derde van de 7,6 miljard inwoners van de wereld heeft nu een mobiele telefoon

Het internetgebruik heeft een enorme groei doorgemaakt. Tussen 2000 en 2009 is het aantal internetgebruikers wereldwijd gestegen van 394 miljoen tot 1.858 miljard. In 2010 had 22 procent van de wereldbevolking toegang tot computers met 1 miljard Google-zoekopdrachten per dag, 300 miljoen internetgebruikers die blogs lezen en 2 miljard dagelijks op YouTube bekeken video's. In 2014 waren de internetgebruikers in de wereld meer dan 3 miljard of 43,6 procent van de wereldbevolking, maar tweederde van de gebruikers kwam uit de rijkste landen, met 78,0 procent van de bevolking van de Europese landen die het internet gebruikt, gevolgd door 57,4 procent van de Amerikanen. Engels is de voertaal voor de communicatie op internet. Dit kan een gevolg zijn van de oorsprong van het internet, maar ook van de rol van de taal als lingua franca. Vroege computersystemen bleven beperkt tot de tekens in de American Standard Code for Information Interchange (ASCII), een subset van het Latijnse alfabet.