De PvdA in ideale situatie ook tegen softdrugs

Helaas is in de berichtgeving de mening van de PvdA niet goed overgekomen en zelfs verdraaid. Er werd de suggestie gewekt dat de PvdA er geen probleem mee heeft dat jongerencentra een soort vrijplaats voor softdrugs worden en dat we het geen probleem vinden wanneer er door iedereen, van alle leeftijden, onbeperkt wordt gebruikt.

In dit stuk wil ik toelichten wat de visie van de PvdA is over het al dan niet toestaan van softdrugs in jongerencentra.

In een ideale situatie is de PvdA net als veel andere partijen tegen het gebruik van softdrugs in jongerencentra. Deze ideale situatie bestaat op dit moment niet, en het verbieden van softdrugs draagt ook niet bij aan die situatie.

Een ruime meerderheid van de bezoekers van jongerencentra gebruikt weleens softdrugs. Wanneer je kijkt naar de functie van jongerenwerkers en jongerencentra is dat ook niet vreemd. Immers, wanneer je onderzoek doet, blijkt dat bijna alle jongeren problemen thuis hebben. Het zijn geen probleemjongeren, maar jongeren die thuis komen en ofwel niemand treffen, of waar thuis extreme ruzies plaatsvinden, waar ouders alcoholproblemen hebben of psychoses hebben etc.

Dit zorgt ervoor dat veel van die kinderen het huis ontvluchten en naar de straat gaan. Tot zo ver is er nog niets aan de hand wat je de jongeren kan verwijten, en het is zelfs een logisch gevolg van de thuissituatie. Wanneer ze op straat staan, wil de verveling weleens toeslaan, ze jutten elkaar op, hebben natuurlijk enige frustraties van thuis en worden baldadig, zorgen voor overlast en dit kan groeien tot hinderlijke of criminele activiteiten. Deze jongeren gebruiken bijna allemaal weleens softdrugs, wat bij hen zit ingebed in de cultuur als een wijntje voor een Bourgondiër.

(Wikipedia- 2008)

Een joint in hogere sferen

Alcohol gebruiken ze ook geregeld, wat overigens ruim 80% van de Amstelveense jeugd doet, en wat een veel groter probleem is. Zolang ze op straat staan, veroorzaken ze dus ze ongewenste effecten, die doorgaans alleen op te lossen zijn door repressie uit te oefenen. Iedereen begrijpt dat repressie deze jeugd niet zal bewegen tot het succesvol binnentreden van de volwassenwereld en de arbeidsmarkt etc.

Een van de taken die de gemeente daarom heeft meegegeven aan jongerenwerkers - die deze taak ook geweldig oppakken -, is om deze jongeren de jongerencentra in te krijgen. Niet alleen om ze van de straat te krijgen, maar ook om zicht te krijgen op wat ze doen, om ze te kunnen aanspreken op hun gedrag, om ze hun verhaal kwijt te laten kunnen en ze eventueel door te verwijzen voor extra zorg.

Dit aanspreken gebeurt regelmatig en er is een goede samenwerking met bijvoorbeeld de Breijder Stichting die voorlichting geeft en er worden bijvoorbeeld leeftijdsgenoten ingezet om ze te vertellen over de negatieve kanten van drugs en alcohol. Het college heeft onlangs een zeer uitgebreid en goed programma aangekondigd om het gebruik van alcohol en drugs terug te dringen en ook in de jongerencentra geldt een ontmoedingsbeleid.

Er mag dan ook alleen softdrugs worden gebruikt wanneer de minderjarigen al naar huis zijn, en slechts met mate.

Omdat het gebruik hiervan gedoogd wordt, dat is landelijk beleid, en omdat het gebruik onderdeel is van de cultuur van deze jongeren, zal je ze in eerste instantie niet naar het jongerencentrum krijgen als ze daar niet mogen blowen. Wanneer je het binnen verbiedt gaan ze naar buiten - dit geven ze trouwens zelf ook aan, en de jongerenwerkers ook -, en dan ben je weer terug bij af.

Bovendien worden joints niet zoals sigaretten gerookt, maar men neemt er veel langer de tijd voor, en rookt vaak met een groepje om de beurt. Daarnaast is er in het centrum dus veel meer zicht op en kunnen ze op hun gedrag worden aangesproken. Uiteindelijk zorgt deze mogelijkheid er dus voor dat ze hun verhaal kwijt kunnen en langzaam alsnog drugsvrij en vol goede moed het volwassen leven in kunnen stappen.

Het is hiermee duidelijk dat een verbod op dit moment niets oplost. Er lopen een aantal dealertjes rond in Amstelveen en als jongeren graag in een centrum hangen kunnen ze ook naar Amsterdam, en daar is de situatie nog een stuk minder rooskleurig.

De situatie wordt bemoeilijkt door het feit dat er elk jaar nieuwe jongeren bijkomen die de straat op worden gedreven en opnieuw in aanraking komen met softdrugs, overigens gebeurt dit vaak gewoon op middelbare scholen. De enige structurele oplossing is om te voorkomen dat jongeren in dit patroon terecht komen, door aan de ene kant bijvoorbeeld ouders attent te maken op hun gedrag, maar tegelijkertijd al vanaf groep 8 of vanaf de eerste klas regelmatiger en duidelijker voorlichting te geven, en op tijd te signaleren wanneer jongeren in de problemen raken.

Deze jongeren zijn absoluut geen slechte mensen. De roep om aandacht is een vanzelfsprekende in hun situatie. Overigens betekent dat niet dat het veroorzaken van overlast en dergelijke moet worden geaccepteerd. Absoluut niet. Excessen moeten uiteraard worden bestreden, maar er dient een goede combinatie van preventie en correctie te zijn.

Dat met deze jongeren nog goed te praten valt bleek afgelopen zondag, toen ze voor de bewoners van Dignahoeve een middag maakten met Oud-Hollandse spellen en met het zingen van liederen. De jongeren hebben het zelf georganiseerd, ze begeleidden de spelen en er werd gezellig gepraat tussen de ouderen en jongeren.

Dit geeft duidelijk aan dat we op de goede weg zijn. En wanneer we aan de ene kant onacceptabel gedrag bestrijden, maar tegelijkertijd de jongeren een mogelijkheid bieden om tot zichzelf te komen en te ontwikkelen, ook al moeten we daarvoor af en toe iets toestaan wat we liever niet hebben, dan zeg ik dat het doel in dit geval de (enkele verdovende) middelen heiligt.

Met vriendelijke groet,

N. Rodrigues Pereira raadslid voor de PvdA-Amstelveen