Let op een tekenbeet

Een teek? Pak ‘m beet! Dat is de boodschap die de GGD Amsterdam-Amstelland wil meegeven aan iedereen die de natuur in gaat. Een tekenbeet is meestal ongevaarlijk, maar kán leiden tot de ziekte van Lyme. Ook in Amsterdam en omgeving is die kans aanwezig. Want teken komen in heel Nederland voor, met name in bossen, duinen, weilanden, heidegebieden, maar ook in stadstuinen en -parken. De GGD adviseert om na een uitstapje in de natuur altijd uzelf - en eventueel een ander - even te controleren op teken.

( Foto- E. van Herk Wikipedia
- 2007)

Een teek sterk vergroot



Teken zijn zo klein als een speldenkop:1 tot 3 mm. Ze lijken op spinnetjes en leven van het bloed van mensen en dieren. Een tekenbeet is meestal onschuldig. Maar een deel van de teken in Nederland draagt een bacterie bij zich (de Borreliabacterie) die de ziekte van Lyme kan veroorzaken. Als een besmette teek meer dan 24 uur op de huid vast zit, kan de bacterie worden overgebracht. Daarom is snel verwijderen belangrijk. De kans dat iemand ziek wordt na een tekenbeet, is minder dan 5 procent. Maar de ziekte van Lyme kan zonder behandeling voor ernstige en soms blijvende klachten zorgen.


(Wikipedia - 2007)

Een teek in verhouding met het kopje van een lucifer


Aantal tekenbeten is toegenomen

De meeste mensen lopen een tekenbeet op in de periode van maart tot en met oktober maar teken komen het hele jaar voor. Ze leven in hoog gras en struikgewas van bossen, duinen, weilanden, heidegebieden, tuinen en parken, overal in Nederland.

Uit landelijk onderzoek van het RIVM is gebleken dat het aantal tekenbeten in heel Nederland de laatste jaren is toegenomen. Huisartsen hebben in 2005 bij circa 17.000 mensen in Nederland de ziekte van Lyme vastgesteld. Dat is 5.000 keer meer dan in 2001. Het RIVM zet het onderzoek naar teken en de ziekte van Lyme voort.

Goed controleren

Een tekenbeet voel je meestal niet. Bovendien zijn teken erg klein en ze nestelen zich vaak op warme, vochtige plekken waar ze niet zo snel opvallen. De liezen, oksels en knieholtes bijvoorbeeld. Bij kinderen kruipen ze ook vaak achter de oren, op het hoofd of net achter de haargrens. Bekijk die plekken dus goed. Als u op de paden blijft en contact met struiken en lang gras vermijdt, verkleint u de kans op een tekenbeet. Ook het dragen van kleding die de huid bedekt is zinvol. Afgezien van deze maatregelen adviseert de GGD om altijd even op tekenbeten te controleren na een uitstapje in de natuur.

Verwijderen

Een gevonden teek moet u binnen 24 uur verwijderen. Dat doet u zo:

• Pak de teek zo dicht mogelijk bij de huid vast met een puntig of speciaal tekenpincet. Pas op dat u de teek niet plat drukt.


• Trek de teek langzaam uit de huid.


• Ontsmet het wondje met alcohol of jodium.


• Noteer de datum, dat is handig als er later toch klachten ontstaan.


• Let tot 3 maanden na de beet op of er ziekteverschijnselen zijn.

(Wikipedia - 2007)

Een tekenpincet

Herkennen

Na het verwijderen van een teek verschijnt er vaak een rood vlekje op de huid. Dat is normaal en gaat meestal vanzelf weer weg. Als er, na drie dagen tot drie maanden (gemiddeld zestien dagen), vervolgens een rode ring op de huid verschijnt die groter wordt dan vijf centimeter, kan dat op de ziekte van Lyme wijzen. Ga dan naar de huisarts. Ook is het verstandig naar de huisarts te gaan als u na een tekenbeet geen kring gezien heeft, maar er treden griepachtige verschijnselen op. Geef uw huisarts dan de datum van de tekenbeet door. De ziekte van Lyme is goed te behandelen met een antibioticumkuur.

Wat is een teek?

Teken (Acarina of Acari) zijn achtpotige geleedpotigen die als parasieten leven van het bloed van gewervelde dieren. Teken zijn zeer nauw verwant aan mijten, en iets minder aan spinnen die eveneens acht poten hebben. Van spinnen onderscheiden ze zich o.a. doordat er geen duidelijke scheiding tussen kopborststuk en achterlijf bestaat.

Lees meer over : Teek