Maximum dagdosering vitamine B6 bepaald

Minister Edith Schippers van Volksgezondheid, Welzijn en Sport gaat een maximale dagdosering voor vitamine B6 in vitaminepreparaten vastleggen in de wet. Ze doet dit op advies van bureau Risicobeoordeling en onderzoeksprogrammering (BuRO) van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA). Minister Schippers heeft om dit advies gevraagd, omdat er steeds vaker bijwerkingen en klachten werden gemeld bij de NVWA en bij het Bijwerkingencentrum Lareb.

Aandoeningen aan de zenuwen. Een te hoge inname van vitamine B6 kan leiden tot aandoeningen van de zenuwen in de armen en benen. BuRO adviseert een maximale dagdosering van 21 milligram. Voor kinderen komen er nog lagere maxima. Minister Schippers neemt dit advies over. Veel vitaminepreparaten bevatten lage en dus veilige hoeveelheden vitamine B6 maar er zijn ook producten op de markt met een veel hogere dosering. Aangezien de gezondheidsklachten van een te hoge dosering ernstig kunnen zijn, wordt er een wettelijke norm gesteld waar de NVWA toezicht op kan houden.

Het Voedingscentrum heeft aanvullende informatie over vitamine B6 op de website geplaatst. Ook geeft het consumenten handelingsopties bij vragen over vitaminepreparaten met vitamine B6. Bij een gezond en gevarieerd voedingspatroon krijgen mensen overigens voldoende vitamine B6 binnen waardoor het slikken van preparaten niet nodig is.

(Bron Rijksoverheid - 2016)

Edith Schippers (VVD) minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport

Vitamine B6 is een mengsel van 6-interverwante vormen (vitameren) van pyridoxine (of pyridoxol), pyridoxaal, pyridoxamine en hun 5'-fosfaten. De actieve vorm van vitamine B6 is pyridoxaalfosfaat, een co-enzym in meer dan 60 enzymen die betrokken zijn bij transaminering, deaminering, decarboxylatie, of desulfuratie van aminozuren.

Door haar rol in de aminozuurstofwisseling wordt de behoefte aan vitamine B6 medebepaald door de inname van eiwitten en bedraagt 1,1-1,3 mg per dag. Uit het onderzoek blijkt, dat minder dan 10% van de volwassenen in Nederland niet aan deze hoeveelheid komt. Echter een kwart tot de helft van de Nederlandse bevolking gebruikte tussen 2007 en 2010 een vitamine supplement, met name in de wintermaanden. Het gebruik van supplementen is het grootst bij kinderen en vrouwen.

Mechanisme. Lewis (1995) beschreef, dat pyridoxine-gerelateerde neurotoxiciteit mogelijk berust op het overschreden vermogen van de lever om pyridoxine tot het actieve pyridoxaalfosfaat te fosforyleren en dat de hoge circulerende concentraties van pyridoxaal aanleiding geven tot toxiciteit. De toevoeging van pyridoxaal aan het kweek van Schwanncellen verminderde cel overleving wat suggereert een mogelijke neurotoxische werking. Het is niet bekend, of pyridoxaal ook cytotoxisch is voor andere celtypen. De bloedhersenbarrière beschermt tegen dit toxische effect. Perifere neuropathie ontstaat, omdat de kwetsbare neuronen van de dorsale ganglia buiten de bloedhersenbarrière liggen en wel worden aangetast.

Conclusie van Lareb: Hoewel veel fabrikanten van voedingssupplementen zich aan de geadviseerde veilig geachte bovengrens van 25 mg pyridoxine houden, tonen de meldingen bij Lareb aan, dat er ook een behoorlijk aantal producten op de Nederlandse markt is, waarbij deze bovengrens (ruim) wordt overschreden. De meldingen bij Lareb laten daarnaast ook zien, dat de suppletie met lagere doseringen vitamine B6 mogelijk bij sommige mensen klachten, zoals neuropathieën kunnen veroorzaken.

Pyridoxine, of adermine is één van de zeven verbindingen die tot de vitamine B6-groep horen, samen met onder andere pyridoxal en pyridoxamine. Het verschilt van pyridoxamine door een andere groep op de 4-positie. In voedingssupplementen wordt het vaak gebruikt als het hydrochloride. De verbinding bezit als basis een pyridinering, met daarop 4 substitutenten: een hydroxyl-, methyl- en 2 hydroxymethylgroepen. Het wordt omgezet in de biologisch actieve vorm pyridoxal-5-fosfaat. Langdurige toepassing van hoge doseringen op eigen initiatief is niet zonder gevaar. Bovendien zijn er vele wisselwerkingen met geneesmiddelen.