'Victory Boogie Woogie' blokjes opnieuw geschilderd in Amstelveen

Op maandagavond 21 september 2015 werd er in Museum Jan van der Togt in Amstelveen een remake gemaakt van het beroemde schilderij 'Victory Boogie Woogie' van Piet Mondriaan. Het was een besloten, maar toch drukke bijeenkomst. Jan Verschoor heette iedereen welkom, waarna ook de voorzitter van de Stichting Vrienden van het museum, Marinus van Schaik, het woord nam.  De heer Harold Robles, speciale adviseur van de trust, het voorzien van moeders en kinderen in townships in Zuidelijk Afrika van gezondheidseducatie, hield ook een toespraak en legde het doel uit van deze avond.

Helaas is het vaak zo, dat als men elkaar weer na lange tijd ontmoet, men met elkaar blijft praten, terwijl er toespraken worden gehouden. Dat is niet alleen storend voor het publiek, maar meer nog voor de sprekers. Ondanks dat de aanwezigen elkaar af en toe tot een stilte maanden, bleef men doorpraten en dat was wel jammer bij deze bijzondere gelegenheid. De voordracht van Matthijs den Hollander, de Stadsdichter van Amstelveen, werd haast overstemd. Omdat deze voordracht de moeite waard is, wordt deze onderaan dit artikel geplaatst.


(Foto Amstelveenweb.com - 2015)

Victory Boogie Woogie is geschilderd in olieverf en papier op canvas met afmetingen 127 bij 127 cm en met een verticale as van 179 cm. Het werk is geschilderd voornamelijk in de drie primaire kleuren blauw, geel en rood met verder wit, grijs en zwart, door elkaar heen, opgesplitst in vlakken, vlakjes en blokjes


(Foto Amstelveenweb.com - 2015)

De tubes acryl verf liggen al klaar op een wagentje

Het was de bedoeling, dat verschillende bekende en bijzondere Nederlanders de lege vakjes  van het schilderij 'Victory Boogie Woogie' zouden inkleuren. Het schilderij 'Victory Boogie Woogie' is een onvoltooid schilderij van de Nederlandse kunstschilder Piet Mondriaan (1872-1944), vervaardigd in New York tussen juni 1942 en januari 1944. De bijzondere Nederlanders waren onder meer: zanger Gerard Joling, Fons van Westerloo - journalist en mediazakenman, Jaap Rost Onnes - voormalig honorair consul-generaal van Japan, Mirjam van ’t Veld - burgemeester van Amstelveen en de Spaanse kunstschilderes - Lita Cabellut. Zij namen de kwast ter hand om één van de 574 vakjes in te kleuren met rood, geel, blauw of wit. Het schilderij wordt half november 2015 via een loterij verkocht. Loten kosten 10 euro per stuk. De opbrengst komt ten goede aan Health Promoters. Zij voorzien moeders en kinderen in townships in Zuidelijk Afrika van gezondheidseducatie. Meer informatie: www.educatievoorafrika.nl.


(Foto Amstelveenweb.com - 2015)

Jan Verschoor, directeur van het Museum Jan van der Togt vertelt over, hoe de tentoonstelling van Niki de Saint Phalle
tot stand is gekomen


(Foto Amstelveenweb.com - 2015)

Marinus van Schaik, voorzitter van de Stichting Vrienden van het Museum Jan van der Togt, vertelt over deze avond en de tentoonstellingen in het museum en bedankt voor de medewerking van de bruikleengevers


(Foto Amstelveenweb.com - 2015)

Dr. Harold Robles, oprichter en speciaal adviseur Health Promotion Trust South Africa vertelde over de stand van zaken van de gezondheidseducatie in Zuid Afrika en de Victory Boogie Woogie


(Foto Amstelveenweb.com - 2015)

De genodigde gasten volgen de schilder-acties vanuit de achtergrond

De remake, althans het beschilderen van de lege blokjes op het doek van het schilderij 'Victory Boogie Woogie' vond plaats in het kader van gezondheidseducatie in Zuid Afrika en werd georganiseerd door Health Promotion South Africa Trust en Art Center de Raay uit Baarlo. Art Center de Raay toert momenteel met de remake door Nederland. Al veel mensen, waaronder: Karin Bloemen, Isa Hoes, Thé Lau, Manuela Kemp, Gordon, Patricia Steur, Nurlaila Karim, Antje & Romy Monteiro, Klaas Wilting en Petra Heyboer schilderden mee voor gezondheidseducatie in Afrika.

Voordracht van Matthijs den Hollander – Stadsdichter van Amstelveen

Van Der Togt Museum Amstelveen 21 september 2015 - een memorabele dag voor Rembrandt, Mondriaan en de Nederlandse Canon

Rembrandt. Vandaag, 21 september 2015, is de dag dat alle fractieleiders - bij monde van kunsthistoricus Alexander Pechtold – bekend maken dat Rembrandts huwelijksportretten van Maerten Soolmans en Oopjen Coppit naar Nederland komen. Wim Pijbes vertelt erbij dat, vóór deze twee reusachtige schilderijen hun definitieve plek in het Rijksmuseum zullen krijgen (naast de Nachtwacht?), ze een Tour de Pays zullen maken. Deze tour langs diverse musea zal een Glorieuze Nationale Zegetocht worden, gratis toegankelijk voor alle Nederlanders.

Mondriaan. Deze avond van de 21e september moreren alle televisiezenders het grootse moment in 1998, toen een ander bepalend werk uit de Nederlandse Canon door de staat werd aangekocht: de Victory Boogie Woogie van Piet Mondriaan. Ook over dié aankoop (37 miljoen euro) barstte een storm van kritiek los in Hollands’ solide en zuinige samenleving. En ook hier ging het over de vraag welke positie kunst inneemt op de schaal van onze primaire levensbehoeften.

Victory Boogiewoogie. Deze avond staan wij in het Van Der Togt Museum te Amstelveen rond een remake van Mondriaans Victory Boogie Woogie. Het schilderij staat ineens middenin de actualiteit. Want dit werk is de zwanenzang van Mondriaan, oprichter van ‘De Stijl’ en samen met Rembrandt en Van Gogh een is het een venster in de Nederlandse Canon. De Kunst is plotseling onderwerp van een nationale discussie. En dat op onnavolgbare Nederlandse wijze: ‘17 miljoen mensen op dit hele kleine stukje aarde’. Want of je het eens bent met de aankopen van Rembrandt en Mondriaan of niet; alleen al het feit dát mensen gepassioneerd meediscussiëren is het geld waard. Hoog tijd dus voor iedere Nederlander om Mondriaan (opnieuw) te leren kennen!


(Foto Amstelveenweb.com - 2015)

Mirjam van 't Veld, burgemeester van Amstelveen en zanger/presentator Gerard Joling krijgen eerst instructies voor het doek


(Foto Amstelveenweb.com - 2015)

Mirjam en Gerard werken samen om hun opdracht vol te brengen


(Foto Amstelveenweb.com - 2015)

Fons van Westerloo laat zijn kunsten zien


(Foto Amstelveenweb.com - 2015)

Voor Marissa van Laarhoven is de schildersezel eigenlijk te laag


(Foto Amstelveenweb.com - 2015)

De heer Jaap Rost Onnes schildert
Wie is Mondriaan? Welk beeld roept hij bij ons op? Kunnen wij ‘contact’ maken met zijn persoonlijkheid en zijn denkbeelden? Kunnen we rijker worden van zijn verhaal en beeldentaal – misschien juist omdát zijn werk geen ‘knuffelkunst’ is? Dus breng ik een hele middag door in het Gemeentemuseum. Alle werken van Mondriaans ‘De Stijl’, met als hoogtepunt de Victory Boogie Woogie, zijn hier dagelijks te zien. Bovendien lees ik een paar boeken. En er ontstaat een verhaal, een reconstructie.

Er ontstaat een spannend verhaal. Het blijkt, dat Piet Mondriaan een gepassioneerd jazz-danser was. Dat hij in Laren, in hotel Hamdorff, met vele kunstbroeders dronk en danste. Dat hij veel tijd in de natuur doorbracht. Dat Nederland werd overstroomd door nieuwe ontwikkelingen die het 18eeeuwse romantische landschap een nieuwe dynamiek gaven: trein, spoor, auto, wegen, stad en industrie. Dat dat ene elektrische peertje boven vele huiskamertafels plaats maakte voor betaalbaar licht in alle hoeken van het huis en het tot een kunstzinnige plek maakte om te leven en te wonen, ja, Hollanders, zelfs om te genieten! Dat deze ontwikkelingen bij kunstenaars de prangende vraag opriep, welke rol zij moeten spelen in De Nieuwe Tijd. Mondriaan schijft en werkt zich wezenloos, om het zowel te duiden als het aan te jagen. Het magazine ’De Stijl’ is geboren en de nieuwe beeldentaal van Mondriaan legt de basis voor de belangrijkste bijdrage van Nederland aan de wereldwijde Moderne Kunst.

Nederland is te klein. Dan moét Mondriaan naar de plek, waar het gebeurt: Lichtstad Parijs. Waar 25 jaar eerder Van Gogh en Munch– Vive La France! - zich vestigden en hun beeldentaal en kleurgebruik bijna ‘overnight’ een beslissende wending nam. Hetzelfde overkomt Mondriaan: hij zet een definitieve stap naar abstractie. Hij keert wel terug in Nederland en exposeert in het Stedelijk en bij Walrecht. De Eerste Wereldoorlog trekt voorbij, Mondriaan bloeit en ontwikkelt zich. Andermaal is Nederland te klein. Bovendien is Mondriaan bang voor het Nazisme. In 1940 vertrekt hij definitief, naar New York.


(Foto Amstelveenweb.com - 2015)

Lita Cabellut geboren in Barcelona is een Spaanse kunstschilderes die in Den Haag woont en werkt. Cabellut werkt op grote doeken met behulp van een moderne variant van de fresco-techniek. Hier moet ze een veel kleinere vlak beschilderen

New York. En daar gebeurt het. Eén moment, één avond. Beslissend voor de kunstgeschiedenis. Na een reis van tien dagen komt Mondriaan aan en wordt aan de kade in Manhattan opgehaald door vriend Holtzman. Hij dineert er die avond en Holtzman laat hem voor het eerst de Boogie Woogie horen. ‘Geweldig, geweldig!’, roept Mondriaan uit. Zo strak als Mondriaan’s beeldentaal, zo overvloedig muzikaal en gepassioneerd zijn ziel. Voorwaar de essentie van zijn werk en kijk op de natuur en de wereld. Wat een boeiende en ogenschijnlijk tegengestelde elementen in deze man! Hij neemt zijn intrek in een atelier op de 53e straat. Hij woont, werkt, exposeert. En danst in nachtclubs met nieuwe vrienden. Mondriaan overlijdt 4 jaar later, op 1 februari 1944, aan de gevolgen van een longontsteking.


(Foto Amstelveenweb.com - 2015)

Matthijs den Hollander, Stadsdichter van Amstelveen droeg zijn gedicht voor met de titel 'Mondriaan'

Mondriaans beeldentaal. Pas op, als u dit leest, want met Mondriaan heeft u een kunstschat opgedoken, die u een leven lang kan inspireren. Als u ontdekt hoé, en waarom, Mondriaan tot abstractie is gekomen, kijkt u met nieuwe ogen naar het spel van natuur, chaos, beelden en lijnen op deze fascinerende planeet.

Mondriaan

Hoge priester van de schoonheid
vertaler, van een planeet zonder tijd.
Hij zegt: ‘het zeer algemeene beeld van
het schone beweeg in den wereld
is grooter en schooner
dan alles wat een nietig mensch
daarvan vertellen kan’.

Vanwaar dan ons idee van de asceet?
De hooggesloten boord?
Willem Drees gevoel met dito bril?
Deed afstand van aards geneugten?
Alleen maar omdat hij zoveel wil?
Misschien lijkt hij wat ijl.

Maar niets is minder waar.
De man struinde door ’t Gein.
Niets liever dan dansen
en in Laren
op de heide
bij volle maan
‘zijn’.

Tegen van Doesburg zegt hij
op dat zilvermoment
onomfloerst: De natuur is in enige mate beroerd.
Zeilde als een Viking over de beeldzee
in zijn handen de penselen als een giek.
Misschien hoorde hij te weinig muziek.

De Randstad, de Polder, de Chaos, de natuur
Evenwicht is een duur ding, maar, zegt hij:
‘in de viering van Het Vlak vind je
de enige en absolute consequentie van Beelding’

Toch breekt hij met dit land, reist
ontmoet Picasso, Georges Braque
En God hoop ik Cézanne.
Rond het PLace de l’Opera
mensen, auto’s en chaos
bewegen vloeibaar
in het Nieuwe Leven,
zijn nieuwe beeldentaal.

Alleen maar ogenschijnlijk,
zijn beelden worden kaal.
Maar wat zégt het, wat zegt híj?
Wat vibréért daar>
in en buiten de lijst?

Dat is:
meer leven, meer inzicht dan ooit tevoren.
Hij kleedt de Schepping uit Zijn zijn
Zodat je het niet alleen kunt zien
Maar in de leegte tussen vormen
nu ook kunt horen.

Hij voelt het Duits gordijn
van grijs kil kwaad
vóór het begint te hozen.
Verlaat het continent
10 dagen op de boot
uren aan dek, kijken stáán
Kraag omhoog, hoed, sigaret
Welke ritmes zag hij
in de deining van de oceaan?

Wij weten dat hij aan de kade is opgehaald
Moe. De avond erna:
Free at Last New York
Honger na deze reis

Holtzman serveert het diner
Met als digestief: de hoofdprijs

Want hier gebeurt het dames en heren!
Holtzman vindt dat hij de Boogie Woogie moet horen
Mondriaan is herboren, veert op uit de chaise longue
En roept geweldig geweldig!

Eén moment nog
wil ik bij hem zijn, heel dicht
KIJKT U MEE DOOR DIT VENSTER IN DE CANON:

Mondriaan zit op een lage kruk, in banen zon
in de 53e straat
in zijn lege atelier
de houten vloer glimt in het tegenlicht.
In de hoek, op een ezel:
de onvoltooide zang.

Zit bij de grammofoon, in pak,
Neerlands Zwaan
Hij steekt een sigaret aan
door open ramen geluiden
van vitale stadsritmiek.

Hij licht de naald op, de ziel
en heel even is het stiller dan ooit
als zijn handen dalen richting vinyl
een ruis, een kraak
Nú was er muziek   ----…. 0

De laatste januaridagen ging het ineens snel, de tijd
met één oor richt het onzienbaar zicht
zich op een glorieuze festiviteit.

Glimlachend sluit hij de ogen -------Hoor!
Victory van muziek, beelden, lijnen
en alles wat beweeg’ stromen
in niet te bevatten overvloed
en zegt Ga door!

(Foto Amstelveenweb.com - 2015)

De aanwezigen luisteren naar het ongewone gedicht van de Stadsdichter van Amstelveen

Adres: Museum Jan van der Togt Dorpsstraat 50 1182 JE Amstelveen Tel.: (020) 641 57 54. Openingstijden: Woensdag t/m vrijdag van 11.00 – 17.00 uur, zaterdag en zondag van 13.00 – 17.00 uur.