Vochtige ogen

Frits Suèr secretaris van het bestuur van Burgerbelangen Amstelveen publiceert regelmatig zijn artikelen op de website van BBA in zij 'column'. Hier onder kunt u zijn meest recente artikel lezen:

'Na een dik maandje USA was ik van plan even terug te komen op mijn vorige column, maar ook het achterstallige leeswerk door te nemen, om te zien of er een onderwerp voor een nieuwe column in zat. Ik heb dat wel gedaan, stelde bij thuiskomst vast dat het op Groenhof nog net zo’n rotzooi is als voordat ik wegging, en zag nog veel meer dat het beschouwen waard is. Maar dat alles viel voor mij in het niet bij het gedwongen afscheid, vrijdagavond 29 november 2019, van Jan-Willem Meij, de populaire 'sociaal-beheerder' van wijkcentrum De Meent. Vertrek om gezondheidsreden heet dat eufemistisch.

(Foto Amstelveenweb.com - 2017)

Frits Suèr burgerlid van Burgerbelangen Amstelveen

Want Jan-Willem Meij had een klein jaar geleden te horen gekregen dat hij aan ALS leed, een ziekte zonder uitzicht en zonder hoop. Hij maakte er geen geheim van, ging wat meer van het leven genieten, maar zette zijn werk bij De Meent met onverminderd enthousiasme voort. En zo zagen alle gebruikers van De Meent hoe een ziekte de mens kan slopen. 'Jij hebt een enorme moed getoond, door je zo kwetsbaar op te stellen', zei de wethouder van o.a. Zorg en Welzijn: Marijn van Ballegooijen, in een prachtige en diep ontroerende toespraak. Zonder ook maar even uit te zijn op effect, veroorzaakte hij bij veel aanwezigen in de stampvolle De Meent vocht in de ogen. Dat deed ook de zoon van Jan-Willem Meij toen hij zei: 'Ik had het je zo graag gegund dat je hier tot je 85ste aan het werk kon blijven.'

Erelid. En de vochtige ogen bleven toen de gefuseerde gymnastiekvereniging ODIN/FIT Meij benoemde tot eerste erelid van de nieuwe gymnastiekvereniging. Hij had immers een belangrijke rol gespeeld in het verbinden van de uiteenlopende meningen toen de fusie zijn beslag kreeg. Toen men een penningmeester zocht werd gezegd: 'Jan Willem, als je de centen van De Meent kan beheren kan je het ook wel van de nieuwe vereniging. Dus jij moet penningmeester worden.' Andere sprekers karakteriseerden de uittredende beheerder als iemand die altijd oplossingsgericht dacht. Het woord nee bestond voor hem niet. Hij was actief waar hij maar mensen kon helpen. Of zoals een andere spreker zei: 'Je kwam hem overal tegen, in de schouwburg en in het concertgebouw. Niet omdat hij zo van muziek hield, maar omdat hij iemand in een rolstoel begeleidde.' Of het nu sport, muziek of het koor was, Jan-Willem sprong in waar het nodig was.


(Foto Amstelveenweb.com - 2011)

Jan-Willem Meij sociaal beheerder van ontmoetingscentrum 'De Meent' spreekt tijdens het openingsfeest op vrijdagmiddag 1 april 2011 na de renovatie van het wijkcentrum van de verwoestende brand op 30 augustus 2009

Hoe klunzig zorginstellingen soms functioneren kwam aan het licht toen sprekers en ook Jan-Willem zelf herinneringen ophaalden uit de wisseling van de wacht tussen Cardanus en AanZ/Participe. Jan- Willem werd ontslagen. De nieuwe leiding vond hem incompetent, zoals Meij het zelf noemde. Het leidde tot een massale opstand van de 150 vrijwilligers en de honderden gebruikers van De Meent. Een echte volksopstand dreigde en Participe haastte zich om Meij weer aan te stellen.

Ook bbA had wel eens met hem de maken als we voor een of andere ledenbijeenkomst een zaal huurden in De Meent en vervolgens lang rondom de bar bleven hangen. Alles klopte. Was alles al verhuurd, dan bood hij zonder problemen de sporthal of een kleedkamer aan om daar te vergaderen. Hebben we toen toch maar niet gedaan.

Dankwoord. Jan-Willem voerde zijn dankwoord uit met een power-point presentatie, omdat hij door zijn afgenomen spraakvermogen niet in staat was de tekst verstaanbaar uit te spreken. Wel bediende hij zelf de computer en eindigde met het motto van de avond: Bedankt. Tot maandag. Want zo lang het nog kan blijft hij De Meent bezoeken en adviseren. Hoewel het tot heel laat meer dan gezellig bleef in De Meent, gingen velen, mijzelf inbegrepen, naar huis met het gevoel: hoe oneerlijk, hoe onrechtvaardig. Amstelveen staat op het punt een geweldige Amstelvener te verliezen.'