Week van de Teek 2016

Van 11 t/m 17 april 2016 is het de Week van de Teek. Verschillende organisaties vragen dan extra aandacht voor tekenbeten en de ziekte van Lyme. Van een tekenbeet kun je ziek worden. Controleer op tekenbeten, nadat je ‘in het groen’ geweest. Ben je gebeten door een teek, haal hem dan snel weg!- meldt het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM)

Waar komen teken voor? Teken komen in het hele land voor, in bos, park, hei, duinen of in de tuin. Ze zitten in de buurt van bomen, of struiken in hoog gras, of tussen dode bladeren. Teken kunnen zich vastbijten in de huid van mensen. Van een tekenbeet kunt u ziek worden. In Nederland kunnen teken de ziekte van Lyme overbrengen.

(Bron Wikipedia - 2016)

Een schapenteek Ixodes hexagonus, de overbrenger van de ziekte van Lyme

Controleer uw lichaam en uw kleding op tekenbeten als u in het groen bent geweest. Teken kunnen zich overal vastbijten, maar hebben voorkeur voor liezen, knieholtes, oksels, bilspleet, randen van het ondergoed, achter de oren en rond de haargrens in de nek. Heeft u een tekenbeet? Haal de teek snel weg. Hoe langer de teek in uw huid zit, hoe groter de kans, dat hij ziekteverwekkers overdraagt.



U hoeft niet altijd naar de huisarts na een tekenbeet. Heeft de teek al langer dan 24 uur op uw huid gezeten? Overleg met de huisarts, of behandeling gewenst is. Heeft u de teek binnen 24 uur weggehaald? Houd tot 3 maanden na de tekenbeet de huid rond de beet in de gaten. Let op het ontstaan van een rode ring, of andere klachten die kunnen duiden op de ziekte van Lyme. Soms kunnen mensen besmet raken zonder, dat ze een rode ring hebben gezien. Krijgt u klachten? Ga naar de huisarts en meld, dat u door een teek gebeten bent.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Lymeziekte, Lyme-borreliose of ziekte van Lyme, is een infectieziekte die veroorzaakt wordt door bepaalde leden van het geslacht Borrelia: schroefvormige bacteriën (spirocheten) van drie tot acht micrometer lengte. Het is een vectorziekte die wordt overgedragen door de schapenteek Ixodes ricinus en de hertenteek Ixodes scapularis. De ziekte is vernoemd naar het dorpje Lyme in Connecticut, waar in 1975 een epidemie van deze ziekte uitbrak.


(Bron James Gathany/Wikipedia - 2016)

Bij een infectie met de Lyme-bacterie Borrelia kan op de plaats van de tekenbeet na dagen tot weken een typische huidaandoening ontstaan die men een Erythema migrans (EM) noemt. Bij het verschijnen van een erythema migrans moet er onmiddellijk antibiotica worden genomen, zonder te wachten op uitslagen van testen

Lyme-borreliose is een systeemziekte met een grillig verloop en vele verschijningsvormen die steeds diverser worden, doordat er steeds vaker co-infecties met andere ziekteverwekkers optreden. De wetenschappelijke informatie vertoont nog lacunes en is deels tegenstrijdig. Het is inmiddels wel mogelijk de bacterie te kweken en in een hoog percentage van de gevallen lukt het het DNA van de bacterie aan te tonen door middel van een PCR-reactie. Toch ontbreekt nog een door iedereen erkende gouden standaard voor het stellen van de diagnose. Dit geldt overigens ook voor de behandeling, de definitie van genezing, of voor het vaststellen van het effect van behandeling. Met de toename van de kennis en de technieken wordt lyme-borreliose wel steeds meer een 'gewone' spirocheten infectie die detecteerbaar en behandelbaar is.

Een infectie met Borrelia burgdorferi leidt vaak niet tot ziekteverschijnselen, zoals uit het voorkomen van antistoffen bij mensen uit risicogroepen (bosarbeiders) blijkt, waarvan er veel wel besmet zijn (geweest) met de spirocheet, zoals uit bloedonderzoek blijkt, maar die daar nooit wat van gemerkt hebben.